مسئله قمه زنی از دیرباز بهانه بزرگی در دست دشمنان مذهب تشیع بوده است؛ به طوری که نمایش تصاویر قمه‌زنی پای ثابت رسانه‌های معاند است و امروزه کار به جایی رسیده که این عمل، نقش بسزایی در تأثیرگذاری وهابیون در وهن و تخریب مذهب تشیع دارد.

در روزگارى كه به بركت انقلاب اسلامى ایران، گرايش به تشيع در اقصی نقاط عالم گسترش یافته، انجام كارهايى سؤال برانگيز، مانند قمه‌زنی و تیغ‌زنی و ... كه پشتوانه استدلالى ‌محكمى هم ندارند، موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مى‌شود و بزرگ‌ترين ستم به مذهب اهل‌بيت علیهم‌السلام از جانب جریان تشیع لندنی و طرفداران آن است.

موافقان قمه‌ زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری به‌حساب آورند، به چند روایت ازجمله فرازی از زیارت ناحیه مقدسه، استناد می‌کنند؛ درحالی‌که آن عبارات امام زمان(عج)، کنایه از شدّت ناراحتی و غم و اندوه امام است، نه اینکه معنای حقیقی آن اراده شده باشد.

قمه‌ زنی عملی است که نه تنها دلیلی بر جواز آن وجود ندارد، بلکه دلایل مختلفی برای حرمت آن نیز وجود دارد؛ ازجمله عدم وجود دلیل بر جواز آن، وهن مذهب و هتک حرمت عزاداری و اضرار به نفس.

قمه زنی و سایر اعمال انحرافی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت به عزاداری و موجب تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد.

انگلیس می خواست ثابت کند که مردمان مستعمره هند و سایر کشورهای اسلامی که با شمشیر و زنجیر به بدن و سر خود ضربه می زنند و به آن صورت در خیابان‌ها ظاهر می‌شوند، احتیاج به ولی و قیمی دارند که آنان را از جهل و توحش موجود برهاند.