قمه زنی
مقابله با دین اسلام و اسلام ستیزی، از همان بدو نشر اسلام و در زمان پیامبر اکرم (ص) شروع شد. این روند، همچنان ادامه داشت و همواره دشمنان دین، از انجام هرگونه کاری در جهت تضعیف آن فروگذار نمیکنند.
تشیع لندنی از گروهها و جریانهای افراطی ساخت استکبار جهانی تشکیل شده که نقش پیاده نظام دشمن، در اجرای اهداف آنان را دارد که همان تفرقه و دشمنی بین مذاهب اسلامی است.
جریان تشیع انگلیسی، یکی از توطئههای استکبار جهانی با هزینه زیاد برای تفرقه در جهان اسلام است. این جریان سعی دارد با ترویج جعلیات و خرافات و بدعتهای مختلف، شیعه را به عنوان یک مذهب خشن به دنیا معرفی کند و در نهایت، تلاش دارند با سوء استفاده از عشق و علاقه مردم به اهل بیت (ع) اهداف شوم خود را پیش ببرند.
برخی از جریاناتی که مدعی جواز قمه زنی در مجالس عزاداری برای امام حسین (ع) هستند، در مقابل فتوای به بدعت بودن این عمل موضع گرفته و میگویند که اگر قمه زنی بدعت باشد، پس سینه زنی نیز بدعت است که در پاسخ باید گفت، عزاداری به صورتِ زدن به سینه، از صدر اسلام نیز مرسوم بوده است.
قمه زنی، علاوه بر اینکه ضرر به نفس و وهن مذهب است، تعادل روانی برخی از افراد حساس جامعه را نیز بر هم میزند. متخصصان روانپزشکی معتقدند، قمهزنی در روحیه افراد حساس جامعه از جمله کودکانی که شاهد این عمل هستند، اثر منفی بر جای میگذارد.
قمه زنی و سایر اعمال انحرافی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت به عزاداری و موجب تمسخر و توهین به دین و مذهب میگردد.
قمه زنی از پديده هاى نوظهور است که ربطى به مكتب اهل بيت (ع) ندارد و پيشوايان شيعه از آنها بيزارند و دستهاى استعمار است كه براى سد كردن راه پيشرفت مسلمانان و تفرقه ميان امت اسلامى، اين خرافهها را ساخته و به آنها دامن مىزنند.
مقام معظم رهبری (مدظله) می فرمایند: برای قمه زنی در شرایط فعلی، هیچ دلیل عقلی و نقلی نداریم و یکی از مصادیق بارز تحریف محسوب شده و باعث وهن و تضعیف دین و مذهب تشیع میگردد.
قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و سابقه ای در عصر ائمه (ع) و زمان های بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر، موجب وهن و بدنام شدن مذهب میشود.
روایاتی که موافقان مشروعيت قمه زنی و لطم در عزاداری بر حضرت سید الشهدا (ع) به آنها استناد کرده تا استحباب قمه زنی و لطم و امثال آن را ثابت کنند، مانند روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) علاوه بر اینکه با شأن و مقام حضرت زینب (س) منافات دارد، ضعیف و غیر قابل استناد است.
برخی از افراد برای اثبات جواز قمه زنی می گویند: اینکه دشمنان مذهب اینگونه افعال را نمی پسندند، دلیل نمیشود که قمه زنی را کنار بگذاریم؛ چون خیلی از احکام واجب وجود دارد که دشمنان دین، آنها را هم نمیپسندند، پس با این استدلال باید کنار گذاشته شوند. در پاسخ باید گفت بین احکام مسلم شرعی با کاری که مشروعیت آن ثابت نشده (قمه زنی و لطم در عزاداری) تفاوت بسیاری است و مقایسه این دو درست نیست.
قمه زنی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب میگردد.
در شرایط کنونی که دشمنان اسلام سعی در منزوی کردن مسلمانان دارند و با حیله هایی می خواهند اسلام را خرافی و بی منطق معرفی کنند، انجام اینگونه اعمال (قمه زنی) که در متن دین وجود ندارد و موجبات وهن و تخریب دین و مذهب و عزاداری را فراهم میکند، به نظر خلاف عقل است و بایستی به جای آن، سراغ مراسمی رفت که عظمت اهداف نهضت حسینی را آشکار سازد.
قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و سابقه ای در عصر ائمه (ع) و زمان های بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب میشود.