پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسئله قمه زنی از دیرباز بهانه بزرگی در دست دشمنان مذهب حقه تشیع بوده است؛ به طوری که در رسانه‌هایی که توسط وهابیون اداره می‌شود، نمایش تصاویر قمه‌زنی پای ثابت اینگونه رسانه‌هاست و امروزه کار به جایی رسیده که این عمل، نقش بسزایی در تأثیرگذاری وهابیون در وهن و تخریب مذهب تشیع دارد.

کوبیدن شمشیر و کاردهای بزرگ بر فرق خود، در مراسم عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد. پس اجتناب از آن لازم است. زیرا قمه زنی از اصول یا فروع دین یا مذهب نیست و نیز در نصوص اسلامی وارد نشده، بلکه یک امر ابداعی است که نماد وهن شیعه قرار گرفته و موجب سوء استفاده دشمنان و مخدوش شدن چهره تشیع گردیده است.

در صدر اسلام هنگامی که مسلمانان در برابر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جمله ای را به کار می بردند که بهانه ای برای تمسخر آنها از سوی یهودیان شده بود. خداوند متعال در قرآن کریم به طور صریح امر فرمود که مسلمانان از به کار بردن آن جمله اجتناب کنند.

شیخ طوسی در مورد شأن نزول آیه: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ (بقره/104) ای اهل ایمان (هنگام تکلم با رسول) به کلمه راعنا (ما را رعایت کن) تعبیر مکنید، بلکه بگویید: انظرنا (ناظر احوال ما باش) و (سخن خدا را) بشنوید و (بدانید که) برای کافران عذاب دردناک مهیا است.» می‌فرماید: «مسلمین وقتى كه به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌رسیدند، مى‌گفتند: یا رسول الله! راعنا، اى اسمع منا؛ به ما گوش فرادار، یهودیان كه این كلام را شنیدند، آن را از حیث معنى تحریف کرده و می‌گفتند، راعنا یا محمد و مقصودشان از اظهار این جمله، گفتن كلمات ناهنجار و ركیك بود؛ وقتى كه به آنها هشدار داده شد كه از این كلمات به زبان نیاورند، مى‌گفتند: آنچه كه مسلمین مى‌گویند ما نیز مى‌گوییم؛ سپس خداوند به وسیله این آیه، مسلمین را از ذكر این گفتار بازداشت.»(1)

همچنین خداوند متعال، یکی از دلایل تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه را، گرفتن بهانه از دست دشمنان شمرده است؛ زیرا دشمنان، مسلمانان را شماتت کرده و استقلال آنها را زیر سؤال برده و می‌گفتند: «اگر استقلال داشتید، دارای قبله مستقلی بودید.»

اکنون تردیدی نیست که شکافتن سر با شمشیر و کاردهای بزرگ، بهانه به دست دشمنان اسلام و تشیع داده و آنها با این بهانه، چنان تبلیغی بر ضد مکتب استدلالی و نجات بخش شیعه به راه می‌اندازند و چنان احساسات مخاطبان را تحریک می‌کنند که فرصتی برای اندیشیدن برای آنها باقی نمی‌ماند و بدین ترتیب مکتب تشیع را خرافی و بی‌منطق نشان داده و شیعیان را انسان های متوحش و خشونت طلب معرفی می‌کنند.(2)
چنانکه امام خمینی (رحمه‌الله) فرمودند: «در وضع موجود، قمه نزنند، اما شبیه خوانی اگر مشتمل بر محرمات و موجب وهن مذهب نباشد، مانعی ندارد.»(3)

پی‌نوشت:
1. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص24.
2. دفتر فرهنگی فخرالائمه(ع)، دست پنهان، قم، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم، 1386، ص38.
3. استفتائات از محضر امام خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1381، ج3، ص581.