تشیع لندنی

یکی از موارد انحرافی و از مصادیق افراط سیاسی در جریان تشیع انگلیسی، مخالفت با روز قدس و آرمان آزادی فلسطین و قدس است؛ باوری که ریشه در انحراف و غلو در تبری آنان دارد؛ لذا در اقدامی رسمی مؤسسه رسول اعظم (ص) وابسته به بیت سید صادق شیرازی، جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان روز نصرت عسکریین (ع) نامگذاری کرد و برای کمرنگ کردن استکبارستیزی مردم مسلمان جهان در روز قدس و جمعه آخر ماه رمضان، کاروانهایی را برای حضور در شهر سامرا و زیارت حرم عسکریین (ع) راه اندازی کرد؛ در حالی که این امر مخالفت ضمنی با حرکت جهانی روز قدس است.
طرفداران و لیدهای تشیع انگلیسی طرفدارن خودر ا به انجام عزاداری های عجیب تشویق میکنند، عزاداریهایی مانند خوابیدن زیر سم اسب.
موافقان قمه زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری بهحساب آورند و یا تأییدی خاص از شرع مقدس برای آن دستوپا کنند، به چندین روایت مختلف از جمله روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب سلاماللهعلیها در روز دوازدهم محرم سال 61 هجری قمری متمسک شدهاند.
شیخ «یاسر الحبیب»، یکی از لیدرها و چهرههای شاخص جریان انحرافی و افراطی تشیع لندنی است که اقدامات افراطی او مشکلات زیادی را برای شیعیان در نقاط مختلف دنیا ایجاد کرده است.

تشیع لندنی از جریانهای انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهلبیت علیهمالسلام پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کردهاند.

جریانهای افراطی منتسب به شیعه با استناد به روایت «رفع قلم» بر این باورند که به بهانه برائت از دشمنان اهلبیت(ع) میتوان جشنهایی با مضامین نامناسب برگزار کنند؛ در حالی که این روایت در منابع معتبر شیعه (کتب اربعه) نیامده است و از طرفی هم، مخالف نص قرآن کریم است.
مسئله قمه زنی از دیرباز بهانه بزرگی در دست دشمنان مذهب تشیع بوده است؛ به طوری که نمایش تصاویر قمهزنی پای ثابت رسانههای معاند است و امروزه کار به جایی رسیده که این عمل، نقش بسزایی در تأثیرگذاری وهابیون در وهن و تخریب مذهب تشیع دارد.

قرآن کریم ایجاد صلح و اصلاحگری را از ضروریات زندگی اجتماعی انسان دانسته و همواره بر آن تأکید کرده است. خداوند متعال در یکی از آیات قرآن خطاب به همه مسلمانان میفرماید:«پس شما مؤمنان باید از خدا بترسید و در رضایت و مسالمت و اتحاد بین خودتان بکوشید و خدا و رسول او را اطاعت کنید اگر اهل ایمانید».

برگزاری مجالس سب و لعن و اهانت به مقدسات سایر مذاهب تبعات منفی بسیاری دارد که از تبعات این امر، ریخته شدن خون شیعیان بیگناه و تعرض به مال و ناموس آنها و همچنین از بین رفتن وحدت میان مسلمین است.