پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ در روزگارى كه به بركت انقلاب اسلامى ایران، گرايش به تشيع در اقصی نقاط عالم گسترش یافته و وجود منطق و عقلانيت در مبانى تشیع و همچنین صفا و پاكى رهبران آن به ويژه امام خمينى (رحمةالله‌علیه) و مقام معظم رهبرى (مدظله‌العالی) دنياى امروز را شيفته و دلداده مذهب اهل بيت (علیهم‌السلام) كرده، انجام كارهايى سؤال برانگيز، مانند قمه زنی و تیغ زنی و ... كه پشتوانه استدلالى ‌محكمى هم ندارد، موجب گريز و بيزارى مردم نسبت به مذهب مى‌شود و بزرگترين ستم به مذهب اهل بيت (علیهم‌السلام) است.
اگر برخى فقها در گذشته، بر اساس شرایط و مصالحى موجود به جواز قمه زنى فتوا داده‌اند، امروزه كه شرایط با زمان‌هاى پيشين متفاوت است، نمى‌توان همانند گذشته به جواز آن حكم كرد.

مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در این زمینه می فرمایند: «... علمای سلف دستشان بسته بود و نمی‌توانستند بگویند که این کار غلط و خلاف است؛ اما امروز روز حاکمیت اسلام است و روضه خوانی و عزاداری برای حضرت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) نیز جلوه‌ای از اسلام است.
بنابراین نباید کاری کنیم که دین و معارف اسلامی و جامعه اسلامی به ویژه شیعه که به نام مقدس ولی عصر (ارواحنا‌فداه) و به نام حضرت امیرالمومنین (علیه‌السلام) مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیر مسلمانان به عنوان یک جامعه خرافی و بی منطق معرفی شوند. ... قطعاً این یک بدعت است.»(1)

فقهاى معاصر نیز از جهات مختلف، ازجمله از زاويه وهن مذهب به اين موضوع پرداخته‌ و فتوای به عدم جواز افعالی مانند قمه زنی، قفل زنى، استفاده از زنجيرهاى خاردار كه سبب جارى شدن خون از بدن مى‌شود، داده‌اند. همچنين صورت و سينه خود را به زمين ماليدن به گونه‌اى كه خون جارى شود، روی آتش راه رفتن و ... از فقها و مراجع معاصر سؤال شده است؛ بسيارى از آنان چون مرحوم آيت الله فاضل لنکرانى، آيت الله بهجت و همچنين آيت الله صافى گلپايگانى فرموده‌اند: هر عملى كه موجب وهن مذهب شود، جايز نيست.(2)

مقام معظم رهبری در جواب استفتاء از ایشان که آيا قمه زنى به طور مخفى جايز است يا اينكه فتواى حضرت عالى عموميت دارد، فرموده‌اند: «قمه زنى افزون بر اينكه از نظر عرفى از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمى‌شود و سابقه‌اى در عصر ائمه (عليهم‌السلام) و زمان‌هاى بعد از آن ندارد و تأييدى هم به شكل خاص يا عام از معصوم (عليه‌السلام) در مورد آن نرسيده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب مى‌شود. بنابراين در هيچ حالتى جايز نيست.»(3)

اين فتوا داراى چند نكته اساسى و مهم است كه مى‌تواند دليل و شاهدى بر جايز نبودن قمه زنى و كارهايى همانند آن باشد.
- قمه زنى از نگاه عرف از مظاهر و مصاديق عزادارى نيست.
- سابقه‌اى در روزگار امامان معصوم (علیهم‌السلام) و پس از آن نداشته است.
- تاييدى هم به شكل خاص يا عام درباره قمه زنى نيامده است.
- در زمان حاضر نيز موجب وهن و بد نام شدن مذهب شيعه مى‌شود.

ایشان در پاسخ به چند سؤال ديگر كه از مصاديق ديگر غير از قمه زنى سؤال شده، فرموده‌اند: «هر كارى كه براى انسان ضرر داشته باشد و يا باعث وهن دين و مذهب گردد، حرام است و مؤمنين بايد از آن اجتناب كنند و مخفى نيست كه بيشتر اين امور، باعث بدنامى مذهب اهل بيت (علیهم‌السلام) مى‌شود و اين از بزرگترين ضررها و خسارت‌هاست.»(4)

پی‌نوشت:
1. سخنان مقام معظم رهبری(مدظله) در جمع روحانیون استان کهکیلویه و بویر احمد در آستانه محرم در تاریخ 17 خرداد 1373.
2. سید محسن محمودی، مسائل جديد از ديدگاه علما و مراجع تقليد، ج3، ص33، نشر علمی و فرهنگی صاحب الزمان (عج).
3. اجوبة الاستفتائات، ص324 - 326.
4. همان.