شیعه
سلف صالح از واژههای پرکاربردی است که سلفیه به نفع خود استفاده میکند. در حالیکه همه مذاهب اسلامی برای خود سلف صالح دارند، اما سلفیه خصوصاً وهابیت، سلف صالح را محدود به اشخاص مد نظر خودشان میکنند.
یکی از شبهاتی که برخی بسیار به آن دامن میزنند و در فضای مجازی، به آن میپردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتابهای آنان همچون «صحیح مسلم» از قرنها پیش ریشه داشته است؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به «رجعت» بوده، علمای جرح او را به همین دلیل از کار میانداختند.
شیعه و سلفیه در موضوع اصول دین تفاوت اساسی با یکدیگر دارند. شیعه معتقد است که نباید در اصول دین از کسی تقلید کرد، بر خلاف سلفیه که قائل به تقلید از سلف امت، در مسائل عقیدتی و اصول دین است.
سرگذشت احادیث پیامبر اکرم، به سبب آتش زدن و سوزاندن احادیث پیامبر و جلوگیری از نقل روایات از سوی برخی بسیار دردناک است و روایات صحیح از پیامبر کمتر به دست مسلمانان رسیده، ولی سنت پیامبر به شیعه از طریق اهل بیت رسیده و امامان معصوم باعث شدند سنت پیامبر به فراموشی سپرده نشود و شیعه در فقه خود از سنت پیامبر استفاده میکند.
ظلم ستیزی شیعیان در مقابل استعمارگران و ظالمان تاریخ یکی از ویژگیهای اختصاصی این مذهب است که برگرفته از معارف امامان معصوم است؛ در روایات صریح از پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) وارد گردیده که ایشان از به حکومت رسیدن ظالمان و ستمگران ابراز نگرانی میکرده و مسلمانان را از یاری رساندن به زمامداران زورگو باز داشته است.
اسفراینی معتقد است که عبدالله بن سبا به عنوان فردی یهودی نه تنها بر اندیشههای شیعه موثر بوده بلکه سرآغاز مکتب تشیع است. این در حالی است که وی بر این کلام به صورت ناخودآگاه خط بطلان کشیده و ملاکهای ناقص هم چون عدم پیروی از صحابه را در عنوان رافضی جاری میسازد.
کتب فرقهشناسی همواره به عنوان منبعی برای جریانهای جاری اسلام در قرون نخست تاریخ مسلمانان شمرده میشوند. از این روی توجه به آنها قابل تامل است و باید نویسندگان این کتب، سعی بر تقسیم گروهها با ملاکهای صحیح را پیش رو داشته باشند. اما این مساله در کتاب التبصیر فی الدین مراعات نشده است.
در طول تاریخ، انتقادهای ناصواب از سوی مخالفان شیعه علیه این مکتب صورت گرفته است. به عنوان مثال میتوان به کلام نویسنده کتاب التبصیر فی الدین اشاره کرد که ضمن بر حق خواندن عقیده خود، خاستگاه شیعه را، عبدالله بن سبا میداند.
سلفیه به شیعه اتهام غلو میزنند در حالی که منابع روایی شیعه احادیث بسیار زیادی در مذمت غلو دارد. چگونه ممکن است که شیعه غالی باشد و روایاتی در مذمت غلو بیان کند.
مخالفین و معاندین شیعه در هر مناسبتی سعی میکنند با اشکال تراشی و بهانههای واهی، اتهاماتی را به شیعیان بزنند و آنها را در جامعه اسلامی منزوی کرده و جدای از اسلام بدانند، یکی از اتهامات این است که شیعیان معتقدند قرآن تحریف شده است و حجت نیست.
روایاتی که در فضائل شیعه و محبین اهل بیت وارد شده حاکی از این است که شیعیان جزء کسانی هستند که با پیروی از اهل بیت پیامبر جایگاه خود را هم دنیا و هم در آخرت تثبیت کرده و جزء رستگاران امت پیامبرند. کسانیکه در راه حبّ اهل بیت دچار صدمات زیادی شدند اما از اعتقادات خود دست نکشیدند.
تاسیس مذهب تشیع به وسیله خود صاحب شریعت و با زبان وحی و سخنان پیامبر گرامی اسلام (صلیاللهعلیهوآله) بوده است و از طرف دیگر آیاتی که دلالت صریح و روشن بر ارزش و فضیلت حضرت علی (علیهالسلام) و شیعیان او دارد و در کتب فریقین اینگونه روایات ذیل برخی آیات قرآن وارد شده است که حاکی از این موضوع مهم است.
از اعتقادات مهم شیعیان در مسائل دین، معتقد بودن به این موضوع است که قرآن این کلام بزرگ الهی که در میان دو جلد قرار گرفته است، تحریف نگشته و با قطع به یقین هم خودشان و هم بزرگان و علماء ایشان قائل به همین قول هستند، چرا که برای این کتاب الهی تقدّس خاصی را نسبت به آن قائلند. اما مخالفین تشیع به دروغ میگویند شیعیان معتقدند که قرآن تحریف شده است.
مذهب تشیع هیچگاه در اعتقادات خود دچار انحراف نگشته است، چرا که تابع و دنباله رو عقاید اهل بیت پیامبر است و اشتباه اعتقادی در این مذهب به مراتب کمتر از فرق و مذاهب دیگر اسلامی است. این مذهب در برخی از اعتقاداتش با دیگر مذاهب اسلامی اختلاف اساسی دارد، که آن در اکثر مسائل اصول دین نیست، بلکه در برخی از آن و در فروع دین است و در رأس آن میتوان به موضوع امامت و ولایت اشاره کرد که از مباحث بسیار داغ و مهم در این مقوله است.