«قرآنيون» با استناد به برخی از آيات قرآن، تلاش می‌‌کنند جايگاه پيامبر(ص) را در غير از شأن ابلاغ نپذیرند و کارکرد سنت را در تمامی حوزه‌های دينی، از اعتبار ساقط کنند؛ پاسخ این است که بر اساس آیات قرآن، یکی از شئون مهم پیامبر خدا(ص) تبیین قرآن است که به گفته برخی مفسران، این آیات بر حجیت قول رسول خدا(ص) دلالت دارد.

برقعی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی و از منکرین حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ وی پیرامون این فراز از زیارت جامعه کبیره «وَ مَوْضِعِ الرِّسالَهِ» که در توصیف و معرفی ائمه(ع) آمده است، می‌گوید: «این وصف که در متن زیارت جامعه کبیره برای امام ذکر شده، فقط مختص رسول خدا(ص) بوده است و سایرین موضع رسالت نیستند».

«یحیی محمد» از قرآنیون اهل سنت، منکر حجیت احادیث است؛ وی شبهه می‌کند که با توجه‌ به فاصله زمانی دوره ائمه(ع) و راویان عصر حضور تا زمان تألیف جوامع رجالی شیعه توسط نجاشی و شیخ طوسی که حدود سیصد سال فاصله است؛ چگونه می‌توان به توثیقات این بزرگان رجال اعتماد کرد؛ باید گفت وی اساس ارزیابی راویان را تنها بر اساس کتب رجالی دانسته و از سایر راه‌های اثبات وثاقت راوی (مانند توثیقات عام) غفلت کرده است.

برقعی، از چهره‌های شاخص جریان قرآن‌بسندگی، زیارت قبور را بدعت دانسته و برای اثبات ادعای خود، به خطبه 83 نهج‌البلاغه استدلال می‌کند؛ در حالی‌که این سخن حضرت، هیچ دلالتی بر ادعای برقعی ندارد و حتی مراجعه به سایر کلمات حضرت، رابطه روح انسان پس از مرگ با عالم مادی را نیز ثابت می‌کند.

برقعی از بزرگان جریان قرآنیون ادعا کرده است که آیات قرآن برای عموم مردم قابل فهم و منکر حجیت سنت نبوی شده است؛ درحالی‌که برای اثبات این ادعا، باید تمام آیات قرآن را کنار هم دید و گزینشی به آنها رجوع نکرد. چون همان قرآنی که خود را نور و مبین معرفی می‌کند، در آیه دیگری فرمان به اخذ تمام اقوال رسول خدا (ص) را نیز صادر کرده است.

برقعی یکی از چهره‌های شاخص قرآنیون است که با استناد به برخی از آیات قرآن، قرآن را برای هدایت انسان‌ها کافی می‌داند؛ درحالی‌که خداوند در قرآن کریم علاوه بر اینکه امر هدایت بشر را به قرآن نسبت داده، در برخی از آیات، آن را به پیامبرانش نسبت داده است.