مکاتب اهل سنت
عبدالحمید به این قاعده اشاره میکند که علما، رهبران و مسئولان جامعه در هر جای دنیا، دنبال منافع مادی بروند و به فکر اقتصاد خود و اطرافیانشان باشند، فاتحه اقتصاد و معیشت مردم خوانده میشود. با بررسی تاریخ میفهمیم که وی از شیوه حکومت خلفای اهلسنت انتقاد میکند و این توصیفات به سیره رهبران و سردمداران انقلاب اسلامی، شباهت ندارد.
عبدالحمید گفت: تعیین امیرالمؤمنین و خلیفة المسلمین از طرف خداوند، به عنوان حق مردم قرار داده شده است. این سخن، مخالف آیات قرآن، سیره و سنت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بوده و در هیچ نصی در معارف دینی، چنین قاعدهای بیان نشده و اتفاق پس از رحلت حضرت در زمینه خلافت، انحرافی در اسلام بود.
عبدالحمید بدون اشاره به پیروزی جبهه حق علیه صهیونیسم ظالم، در عملیات «وعده صادق»، توییت کرد که: «وقت آن رسیده است که جامعه جهانی، به ویژه دولتهای حامی اسرائیل، با اعمال فشار جهت آتشبس، پایان دادن به اشغالگری، تشکیل کشور مستقل فلسطین و احترام گذاشتن به حریم کشورها، برای همیشه به این خصومت و منازعه جهانی پایان دهند».
تمام مذاهب اسلامی اتفاق نظر دارند كه اذان و اقامه گفتن فقط در نمازهاى یومیه جايز است و نمازهای دیگر اذان و اقامه ندارند. اما در تاریخ نقل شده است که در این حکم، بدعتی ایجاد شده است و برخی براى نماز عيد، اذان گفته اند. ازجمله کسانیکه این بدعت به آنها نسبت داده شده، معاویه، زیاد، مروان، حجاج و ابن زبیر هستند.
مروان حکم در زمان حکومتش در مدینه، همواره مشغول سب امیرالمؤمنین (ع) بود و به علت اینکه مردم پس از نماز عید، لعن امیرالمؤمنین (ع) را تحمل نمی کردند و متفرق می شدند، او خطبه نماز عید را قبل از نماز میخواند که مسلمانان حاضر باشند.
عبدالحمید گفت: «اهلسنت، صحابه را معصوم نمیدانند؛ آنان دچار گناه و لغزش شدهاند، اما در قرآن، هر جا بحث لغزش صحابه شده، بلافاصله، عفو خدا از آنان هم ذکر شده»؛ در حالی که در قرآن برخی صحابه، فاسق، منافق و دنیاطلب خوانده شدهاند و هیچ بخششی هم نسبت به آنان نیامده و این موارد، گناهان بعدی آنان را هم شامل نمیشود.
عبدالحمید در ایام شهادت امیرالمؤمنین علیهالسلام، فضایل حضرت را مورد اتفاق بین همه مسلمانان میداند و به این مناسبت، ادعا میکند که همه صحابه، اگرچه معصوم نبودند، ولی گناهانشان مورد عفو قرار گرفته است؛ این ادعا در آیات قرآن رد شده و اگر جایی سخن از عفو به میان آمده، مربوط به یک گناه آنها است، نه تمام گناهانی که در آینده انجام میدهند.
مناقب و فضایل بی شمار امام مجتبی (ع) بارها در منابع معتبر فریقین بیان شده است. در منابع معتبر اهل سنت میزان و معیار خشنودی خداوند از بندگانش، به رضایت و خشنودی امام حسن مجتبی (ع) مشروط شده است. ورع، کرامت و بخشش های مکرر حضرت در زمان حیات طیبه شان، سبب شده تا علمای اهل سنت به ثبت و ضبط آن بپردازند.
حضرت خدیجه اولین نفری بود که به پیامبر اکرم ایمان آورد، وی بانوی خردمند حجاز، سرآمد همهی زنان بود؛ او ملکهی کمال و برخوردار از گوهرهای گران بهای پاکی بود؛ به خاطر شدت عفت و حیاء در زمان جاهلیت او را طاهره میخواندند. پیامبر اکرم همیشه از او به نیکی یاد کند و میفرمود: «خداوند زنی برتر و بهتر از او را به من نداده است.»
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) به عنوان اولین بانوی مسلمان و یکی از چهار بانوی بهشتی، در دهم رمضان سال دهم بعثت بعد از سالها ایثارگری و بذل اموال در راه تبلیغ و ترویج اسلام به لقاءالله پیوست. علاوه بر علمای شیعه، محدثین و مورخین اهل سنت نیز، فضائل این بانوی آسمانی را در منابع معتبر خود جمع آوری کرده اند. مسلمانان به جهت حمایت های ایشان از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) همواره مدیون حضرت خدیجه (سلام الله علیها) هستند.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) یکی از چهار زن برگزیده الهی معرفی شده است. روایتی در کتب تفسیر اهل سنت آمده که: «چهار زن سرور زنان جهان هستند، که عبارتند از مریم، آسیه، خدیجه، فاطمه (علیهم السلام).» و خدیجه یکی از این چهار زن است، او از صادقان و سابقان اول، وزیر بر دین خدا، معاون در این راه سخت و پرفراز و نشیب بود.
حضرت خدیجه کبری بانوی بزرگی است که با جانفشانی و در اختیار قرار دادن تمام اموالش به یاری پیامبر شتافت و در پیشرفت دین اسلام سهم بزرگی داشت؛ بانویی که همسر بهترین مخلوقات و مادر برترین زنان عالم شد، زنی که با لقب ام المومنین جایگاه خاصی را در میان مسلمین برای خود دارد و با این خصوصیات بود که خداوند وعده بهشت را به او داده است.
حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) بانوی بزرگوار رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) اولین بانویی هستند که به حضرت ایمان آوردند. دوران حیات طیبه ایشان، همواره در دفاع و یاری پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) سپری شد، تا آنجا که از ایشان باید به عنوان یاور و مدافع رسالت یاد کرد. تاریخ گواهی میدهد، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) با بذل مال و ثروت خود از دین اسلام و همسر گرامی خود دفاع کردند. از منظر علمای اهل سنت، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) ریشه و مصدر اهل بیت (علیهم السلام) هستند.
عبدالحمید از کمکهای مردمی به سیلزدگان، تشکر کرد؛ اما هیچ اشارهای به اقدامات دولت و برپایی بیمارستان سیار تخصصی توسط سپاه پاسداران نکرد؛ با اینکه وظیفه دولت، خدمت به مردم آسیبدیده است، اما ندیدن این اقدامات و انتقاد همیشگی به دولت، افرادی را تربیت میکند که مخالف سرسخت نظام هستند.