حمایت سازمان ملل و دیگر دول استعماری از بهائیت، همواره و در طول سال‌های متمادی برای کشور ما مشکلاتی را به وجود آورده است. آن‌ها معتقدند که کشور ایران، حقوق شهروندی بهائیان را نقض کرده است. با نگاهی اجمالی به منابع قانون‌گذاری در بهائیت در می‌یابیم که اطاعت از قوانین حکومتی که بهائیان در آن زندگی می‌کنند، امری لازم بر آن‌ها شمرده شده است.

از جمله احکام تأمل برانگیز بهائیان، حکم شوقی‌افندی، رهبر این فرقه، در خصوص طلاق است. اولین حکم، تساوی زن و مرد در حق طلاق و دومین حکم، صبر یک‌ساله برای جدایی است. این احکام با اشکالاتی مواجه است از جمله اینکه بر اساس تحقیقات علمی، زن و مرد از لحاظ جسمی و روحی با هم تفاوت دارند و این حکم آمار طلاق را بالا خواهد برد...

آیت الله سبحانی (زید عزه) متکلم، فقیه، مفسر و از مراجع عظام تقلید، بهائیان را از اسلام خارج و بهائیت را نه به عنوان یک فرقه‌ی دینی، بلکه به عنوان یک مسلک سیاسی دانسته است. ایشان این فرقه‌ی ضاله را از گروه‌هایی دانسته که با وارد کردن شبهات کلامی و تبلیغ از آئین ضاله‌ی خویش، در صدد فریب جوانان و منحرف کردن آن‌ها در حال فعالیت هستند.

بهائیان بعد از آوارگی از ایران و سکونت در فلسطین، برای حفظ ماهیت خود، به هر قدرت استعماری و فرا منطقه‌ای متوسل شدند. پس از شکل‌گیری دولت غاصب اسرائیل، سران بهائی با حمایت این رژیم غاصب و جنایت‌کار، سعی داشتند تا جای پای خود را در سرزمین فلسطین محکم کنند و از حمایت سران این رژیم بهره‌مند گردند و در مقابل برای آن جاسوسی کنند.

مسأله‌ی عدم مداخله در سیاست، از ادعاهای بهاءالله است که نیاز به توضیح ندارد و برای همین است که چهره‌ی این فرقه‌ی ضاله بیش از پیش بر همگان روشن و حیله‌های‌شان نخ نما و ابتدایی است، بهائیان می‌توانند با توجه به ادعاهای سران خود و مقایسه‌ی آن با اعمال ایشان، به نتیجه مطلوبی دست پیدا کنند و به جهل مرکب سران فرقه‌ی بهائیت پی ببرند.

از جمله ابزارهای تبلیغی بهائیت، سوء استفاده از کرسی‌های سازمان ملل متحد برای مظلوم نمایی و معرفی آئین باطل خود به جهانیان است. بهائیان با بهره‌گیری از این ابزار و با عضویت و نفوذ در شعبه‌های مختلف این سازمان، آئین خود را ترویج نموده‌اند. نفوذ در اینگونه سازمان‌ها و حمایت دولت‌های سلطه‌گر، فضای تبلیغ خوبی را برای ایشان فراهم کرده است.