گروه‌های تکفیری به دلیل این‌که اسلام برای کفار ارزشی قائل نیست و جان و مال آنان احترامی ندارد، اینگونه تصور کرده‌اند که باید این حکم را که یک دستور مباح است، به مرحله عمل برسانند. این در حالی است که کفاری که با ما در حال جنگ نیستند و امنیت مسلمانان را به خطر نمی‌اندازند، خداوند به عدالت و احسان به آنان تشویق می‌کند.

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به امر توحید اهتمام ویژه‌ای داشت و این امر را در رأس امور تبلیغی خود قرار داده بود و از آن هیچگونه کوتاهی نکرد، اما در مورد یکی از صحابه که به پیامبر سجده کرد (که این کار در نظر سلفی‌ها عبادت غیر خدا و شرک است)، چون از روی جهل و عدم اطلاع بود، مورد تکفیر ایشان قرار نگرفت.

عبدالله بن بریده می‌گوید: «روزی با پدرم نزد معاویه رفتیم. معاویه ما را بر روی فرش نهاد، سپس غذا برایمان آوردند. پس از آن به دستور معاویه شراب آوردند. معاویه از آن خورد و به پدرم نیز تعارف کرد. پدرم از خوردن آن امتناع کرد و گفت: بعد از تحریم شراب توسط پیامبر، از آن نخوردم.»

برخی از مغرضین سلفی با تهمت و افترا تمام سعی و تلاش خود را می‌کنند تا در میان مذاهب اسلامی جایگاه شیعه امامیه را خراب کنند و با وارد کردن اشکالات واهی و خدشه‌های پوچ بر این مذهب حقی بتازند که در حقیقت اینان به خاطر جهل و ندانستن تاریخ اسلام، سخنان لغو و بیهوده بیان می‌دارند.

برخی از سلفیان همیشه شیعه را مورد هجمه قرار می‌دادند، چرا که عالمان شیعه در رویارویی با آنان، با براهین واضح و استدلالات محکم ایشان را مغلوب می‌کردند؛ لذا اینان با حقد و کینه نسبت به شیعه موضع گیری می‌کردند تا به این وسیله، جلوی گسترش مذهب حقه‌ی امامیه را بگیرند.

مسلمانان گوش به سخنان علمای خود دارند، و بدون تحقیق و تفحص، مطالب آنان را می‌پذیرند، لذا مذاهب مخالف خود را مورد هجمه قرار داده و با تهمت و افتراهای واهی و باطل خود برخی نسبتهای ناروا را می‌زنند، از جمله نسبت غلو را به شیعه می‌دهند و بر آن اصرار و پافشاری می‌کنند.