متن مقاله
همان‌طور که دست مسلمانان در به راه انداختن قتال علیه هر کافر و مشرکی باز نیست، اباحه دم مشرکین نیز مشروط است و کسی اجازه ندارد افراد را به هر شکلی که دوست دارد، به قتل برساند. قرآن به مجاهدین دستور می‌دهد، در راه خدا قتال کنند و از حدود آن تجاوز نکنند: «وَ قاتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یقاتِلُونَکمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یحِبُّ الْمُعْتَدین.[بقره/190] و در راه خدا با کسانی‌که با شما می‌جنگند، بجنگید، و [هنگام جنگ از حدود الهی] تجاوز نکنید، که خدا تجاوزکاران را دوست ندارد.»
اما تکفیری‌ها، علیه مخالفان خود دست به هر اقدامی نظیر آتش‌زدن، قتل دسته‌جمعی، زنده به گور کردن اسرا و کشتن مجروحان جنگی (بعد از اتمام جنگ)، حملات انتحاری و خراب‌کردن بناهای مقدس می‌زنند، در حالی‌که اسلام این اعمال را نمی‌پذیرد.
ابوهریره می‌گوید: رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خطاب به اصحاب فرمود: چنان‌چه از قریش فلانی و فلانی را یافتید، آن دو را به وسیله آتش بسوزانید. وقتی قرار شد به قصد اجرای فرمان آن حضرت خارج شویم، فرمود: «من شما را به سوزاندن فلانی و فلانی امر کردم، ولی این را بدانید فقط خدا است که با آتش عذاب می‌کند (مراد جهنم است). پس اگر آن دو را یافتید بکشیدشان.»[1]
عبدالله بن عمر می‌گوید: رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در برخی از جنگ‌ها دیدند زنی از کفار کشته شده است. پس از آن، از کشتن زنان و کودکان نهی کردند.[2] عبدالله بن یزید انصاری می‌گوید: رسول‌الله از مثله‌کردن نهی کردند.[3] این روش رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مواجهه با اسیر است، حال کسانی‌که خود را تابع سنت رسول‌الله می‌دانند، چرا دست به هر اقدام غیرانسانی علیه اسیران جنگی می‌زنند!

پی‌نوشت:

[1]. ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، ج4، ص137، بی‌تا‌، بی‌نا.
[2]. بخاری، محمد ابن اسماعیل، صحیح البخاری، ج4، ص61، بی‌تا‌، بی‌نا.
[3]. همان، ج3، ص135، بی‌تا، بی‌نا.