وهابیت و پیشوایان آنان در نگاه کلی، کسانی را که در برابر صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) موضع داشته باشند و آنان را سب و لعن کنند، کافر و ملحد دانسته و در صورت توبه نکردن، حکم به قتل آنان می‌دهند.
اما آن‌چه را که ما امروزه شاهد آن هستیم، انفجارهایی است که در شهرهای عراق، افغانستان و ... حاکی از دشمنی وهابیت با یار باوفای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یعنی حضرت علی (علیه‌السلام) و پیروان ایشان است. این دشمنی از دوران زمامداری امویان و مروانیان شروع شد و توسط ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب تا به امروز ادامه دارد.
ابن‌تیمیه دوست‌داران اهل‌بیت را مرتد و کافر دانسته، اما کسانی را که حضرت علی (علیه‌السلام) را تکفیر و لعن کرده‌اند را مسلمان واقعی و عمل‌کننده با احکام اسلام معرفی می‌کند.[1]
سؤال: چرا اهل‌بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مخصوصاً حضرت علی (علیه‌السلام) سبّ و لعن و تنقیص می‌شود، اما دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) تبرئه و تعظیم می‌شوند؟

پی‌نوشت:

[1]. ابن تیمیه حرانی، منهاج السنه النبویه فی نقض کلام الشیعه القدریه، بیروت لبنان، ج3، ص209