سلفیت و وهابیت
سلف صالح از واژه‌های پرکاربردی است که سلفیه به نفع خود استفاده می‌کند. در حالیکه همه مذاهب اسلامی برای خود سلف صالح دارند، اما سلفیه خصوصاً وهابیت، سلف صالح را محدود به اشخاص مد نظر خودشان می‌کنند.
وهابیت در مساله تبرک، ساز مخالفت با دیگر فرق مسلمان نواخته و آن‌را موجب شرک می‌داند. این در حالی است که آیات قرآن در تایید این عمل سخن گفته و افزون بر آن، بزرگان اهل‌سنت نیز تبرک جستن را امری مشروع قلمداد کرده‌اند.
یکی از جوسازی‌های وهابیون در فضای مجازی، به سخره گرفتن ولادت امام زمان و یا سایر اهل‌بیت است. به عنوان نمونه می‌گویند: «شیعه معتقد است امامانشان در ایام بارداری در پهلوی مادرانشان بوده و هنگام ولادت از ران پاس راست مادرانشان به دنیا آمده‌اند.» که پس از بررسی در می‌یابیم که روایات مرسل و غیر قابل تایید هستند.
از شبهات سخیف و اهانت‌آمیزی که دشمنان شیعه آن را به دروغ به علمای شیعه نسبت می‌دهند، شبهه‌ای است که به عنوان نمونه در سایت اینترنتی ناصبی «الدفاع عن السنّة» به این شکل طرح نموده است: شیخ طوسی و نعمانی از امام رضا (علیه السّلام) نقل کرده‌اند که از علامات ظهور مهدی (علیه السّلام) آن است که او لخت و عریان، جلوی خورشید ظاهر می‌گردد.
شیعه و سلفیه در موضوع اصول دین تفاوت اساسی با یکدیگر دارند. شیعه معتقد است که نباید در اصول دین از کسی تقلید کرد، بر خلاف سلفیه که قائل به تقلید از سلف امت، در مسائل عقیدتی و اصول دین است.
علمای وهابی را در حقیقت تابع فقه ابن تیمیه باید دانست نه تابع فقه احمد بن حنبل؛ زیرا در مسائل زیادی وهابیان از فقه ابن تیمیه پیروی می‌کنند.
شیعه و اکثر مذاهب اهل سنت قائل به توسل هستند، اما ابن تیمیه نگاهی دیگر به این موضوع دارد، چرا که قائل است که توسل در زمان حیات اشکالی ندارد، چون امکان دارد که به وسیله آن حاجات افراد بر آورده شود، اما در زمان مرگ آن‌ها، شرک و کفر است و نوعی بدعت در دین است.
زیارت قبور بزرگان به عنوان عنصری الهام بخش، در متن دین اسلام واقع شده است. اما این واقعیت از سوی وهابیت و ابن‌تیمیه انکار شده است و آن را همسان با شرک به خداوند تلقی کرده‌اند. این در حالی است که قرآن و روایات بر این امر (زبارت قبور) صحه نهاده‌اند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع مهدویت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه است که برای همه، اخباری جعل شده؛ برخی از آن احادیث را به پیامبر، برخی دیگر را به اهل‌بیت و برخی دیگر را به کعب‌الاحبار و وهب بن منبّه نسبت دادند و نظریه خرافی مهدویت، نظریه‌ای است که با سنت خداوند و با عقل صحیح نمی‌سازد.
از شبهات سخیف و اهانت‌آمیزی که دشمنان شیعه آن را به دروغ به علمای شیعه نسبت می‌دهند، شبهه‌ای است که به عنوان نمونه در سایت اینترنتی ناصبی «الدفاع عن السنّة» به این شکل طرح نموده است: شیخ طوسی و نعمانی از امام رضا (علیه السّلام) نقل کرده‌اند که از علامات ظهور مهدی (علیه السّلام) آن است که او لخت و عریان، جلوی خورشید ظاهر می‌گردد.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع مهدویت به شیعه وارد می‌کنند شبهه‌ای است که محمد فرید وجدی، پس از نقل احادیث حضرت مهدی وارد می‌کنند. او می‌گوید: کسانیکه با چشم بصیرت به این احادیث می‌نگرند، تردید نمی‌کنند که باید ساحت پیامبر را از این روایات منزه دانست؛ چرا که این روایات سرشار از درهم‌آمیختن مطالب و اشتباهات تاریخی است.
طبق برخی از روایات وارده از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امامان معصوم وارد شده است که شافعان در روز قیامت افرادی هستند که باعث نجات افراد به سبب احترامشان نزد خداوند می‌شوند ازجمله پیامبران خصوصاً پیامبر اسلام و امامان معصوم و هم‌چنین قرآن، شهداء و صلحاء و مساجد و انسان‌های مومن و... که این موضوع از اعتقادات شیعه است و لذا با توسل به اینان و شفاعتشان از مواقف روز قیامت، با سلامت می‌توان عبور کرد.
وهابیت ادعای اجتهاد مطلق دارند در حالی که به اقرار خودشان تابع احمد بن حنبل هستند و چند کتاب فقهی حنبلی بیشتر نخوانده‌اند. از سویی ادعای اجتهاد دارند و از سویی خود را تابع احمد می‌دانند.
آیا خواجه نصیر الدین طوسی در مساله فتح بغداد دست داشته است؟ پاسخ به این پرسش را باید در کتب تاریخی جستجو کرد و به دور از تعصب مذهبی به دنبال حقیقت برای راهگذاران خسته از عناد گشت. بررسی کتب تاریخی پرده از این واقعیت برمی‌دارد که فتح بغداد به عواملی غیر از دست داشتن خواجه نصیر اشاره دارد.