بی‌احترامی‌های ابن تیمیه به ساحت مقدس پیامبر اعظم باعث به به‌وجود آمدن موجی از اعتراض‌ها و انتقادهای شدید علیه وی گردید تا جایی که او را کافر، فاسق، سفیه و مرتد دانستند و از این رو بسیاری از علمای مذاهب مختلف در ردّ افکار و عقاید وی کتاب نوشتند و با فتاوا و افکار باطل وی به مخالفت برخاستند که از جمله این افراد می‌توان به قاضی شرف الدین عبدالغنی بن یحیی حرّانی حنبلی (متوفای 715 قمری)، صفی الدین هندی اُرموی اشعری شافعی، صدرالدین بن مُرحل اشعری شافعی، قاضی القضاة کمال الدین بن زملکانی شافعی و ... اشاره کرد.

قاضی القضاة کمال الدین بن زملکانی شافعی در ابتدا از مدافعین ابن‌تیمیه بود، ولی پس از شناخت دقیق از افکار باطل و انحرافی ابن‌تیمیه، با نگارش کتاب «الدرة المضیئه فی الرد علی ابن تیمیه» در مسأله طلاق و کتاب «العمل المقبول فی زیارة الرسول» در مسأله کلامی، به رد عقاید ابن تیمیه پرداخته است.[1]

پی‌نوشت:

[1]. سبکی شافعی، طبقات الشافعیه الکبری، ج9، ص190 و 191