سلفیت و وهابیت
مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا، صالحان و علما رفته و با بوسیدن، دست‌کشیدن و گذاشتن صورت بر روی قبور، انبیا، صالحان و علمای خود احترام گذاشته و به آنها تبرک جسته‌اند اما ابن‌تیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم می‌کنند و آنان را «قبورین» و «عبادت کنندگان قبرها» می‌نامند.
یکی از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله تبرک جستن به پیامبر اکرم و صالحان و آثار به جا مانده از آنان است. مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا و صالحان رفته و به آنان احترام گذاشته و به آنها تبرک جسته‌اند اما ابن‌تیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم می‌کنند.
وهابیت اعتقادات سست و بی پایه خود را از صحاح سته و بیشتر از کتب صحیح بخاری و صحیح مسلم می‌گیرند که معتقد به جسمانیت خداوند هستند.
موضوع نقد روایات وارده در صحیحین توسط شیعیان فارغ از مسائل اختلافی و تعصبات دینی و مذهبی است؛ چرا که وجود این روایات به محدود کردن و ایجاد نقص در خداوند اشاره دارد.
تمسک تنها به ظاهر قرآن گاه موجب عدم کشف حقیقت می‌شود کانند آنجا که خداوند را در عرش فرش کرده و آن را دارای اندازه و حدود بدانیم. سبحان الله
وهابیان هرگونه تبرک به صالحان (انبیاء، صحابه، تابعین و علما) را با ادعای وجود نداشتن چنین تبرک‌هایی در بین صحابه و تابعین، حرام می‌دانند و مسلمانان را به خاطر تبرک به صالحان مشرک می‌خوانند. این در حالی است که با مراجعه به تاریخ، مشاهده می‌کنیم که مسلمانان برای آثار به جا مانده از پیامبر اکرم نیز ارزش و احترام خاصی قائل بودند.
وهابیان هرگونه تبرک به صالحان (انبیاء، صحابه، تابعین و علما) را با ادعای وجود نداشتن چنین تبرک‌هایی در بین صحابه و تابعین، حرام می‌دانند و مسلمانان را به خاطر تبرک به صالحان مشرک می‌خوانند. این در حالی است که با مراجعه به تاریخ و مطالعه آن به موارد بی‌شماری از تبرک به صالحان در حال حیات آنان برخورد می‌کنیم.
وهابیان هرگونه تبرک به صالحان (انبیاء، صحابه، تابعین و علما) را با ادعای وجود نداشتن چنین تبرک‌هایی در بین صحابه و تابعین، حرام می‌دانند و مسلمانان را به خاطر تبرک به صالحان مشرک می‌خوانند. این در حالی است که با مراجعه به تاریخ و مطالعه آن به موارد بی‌شماری از تبرک به صالحان پس از رحلت آنان برخورد می‌کنیم.
با توجه به اینکه مسلم نیشابوری در کتاب خود که نام «صحیح» را نیز بر آن گذاشته است، بابی را تحت عنوان «اثبات روئیت خداوند» آورده راهی برای توجیه و یا تاویل روایات مربوط به جسمانیت خداوند که در کتب ایشان آمده باقی نمی‌ماند.
با توجه به اینکه بخاری و مسلم با نام گزاری «صحیح» بر روی کتاب خود بر صحت روایات وارده در آن تأکید می‌ورزند، راه توجیه و یا اینکه بخواهیم روایات را ضعیف دانسته و از نقد آنها بگذریم وجود ندارد.
زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) مستحب است و هر مسلمانی عاشقانه در آروزی زیارت قبر نبی مکرم اسلام است. اما وهابیت بر خلاف همه مسلمانان نه تنها زیارت قبر رسول اکرم را مستحب نمی‌دانند، بلکه هر کس را نیز که به قصد زیارت از شهر خود خارج شود تا قبر پیامبر را زیارت کند بدعت گذار می‌دانند.
سلفیه جهادی با برداشت سطحی از قرآن، جهاد را در معنای قتال خلاصه کرده‌اند و از دیگر معانی جهاد غافل شده‌اند. آنان تقسیم جهاد را به اکبر و اصغر خیانت به جهاد فی سبیل الله می‌دانند.
ابن‌تیمیه بوسیدن و دست کشیدن بر روی قبر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و قبور سایر انبیا، صالحین، صحابه و اهل‌بیت را جایز ندانسته و این مطلب را به تمامی علما نسبت می‌دهد. این در حالی است که خاک مدینه نیز به دلیل حضور و زندگی پیامبر اکرم و دفن شدن آن حضرت در این شهر، مورد توجه و احترام مسلمانان و صحابه بوده است.
وهابیان هرگونه تبرک به صالحان (انبیاء، صحابه، تابعین و علما) را با ادعای وجود نداشتن چنین تبرک‌هایی در بین صحابه و تابعین، حرام می‌دانند و مسلمانان را به خاطر تبرک به صالحان مشرک می‌خوانند. این در حالی است که با مراجعه به تاریخ و مطالعه آن به موارد بی‌شماری از تبرک به صالحان هم در حال حیات و هم پس از رحلت آنان برخورد می‌کنیم.