جریان های افراطی
با وجودت سفارش خداوند متعال بر وحدت و همدلی میان مسلمانان؛ پیروان و طرفداران جریان انحرافی افراطی «تشیع لندنی» با زیر پا گذاشتن این اصل قرآنی، مسئله وحدت میان مسلمین را نادیده گرفته و اسباب تفرقه و دشمنی میان مسلمانان را پدید آورده‌اند.
یکی از مسائلی که سید مصطفی طباطبایی در آن دارای آرای غیرهمسو با علمای شیعه و سنی است، بحث عزاداری و گریه بر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت بوده و عزاداری برای سیدالشهدا علیه‌السلام است؛ زیرا وی عزاداری را از مصادیق شرک و بت پرستی می‌داند. این در حالی است که در روایات معتبر شیعه و اهل‌سنت بر گریه بر اهل بیت علیهم‌السلام تأکید شده است.
«سید صادق شیرازی» از جمله شخصیت‌هایی است که اخیراً در سخنان خود با خلط کردن میان وقایع صدر اسلام و عصر حاضر، تلاش کردند که این عملیات را محکوم کنند. وی در سخنرانی خود گفت که پیامبر صلی‌اله‌علیه‌وآله هیچ گاه به هیچ قوم و قبیله‌ای حمله نکردند و همیشه با صلح و مدارا دعوت مردم به اسلام را انجام می‌دادند. این سخنان عوام‌فریبانه سید صادق شیرازی در حالی است که این اقدام جوانان شجاع فلسطینی یک اقدام تدافعی بوده؛ زیرا این اسرائیل بود که از75 سال پیش اقدام به غضب و ریختن خون جوانان فلسطینی و اهانت به مقدسات مسلمانان به‌ویژه مسجد الاقصی کرد..
«سید ابوالفضل برقعی قمی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی، افراطی «قرآنیون» است که متأسفانه در رسانه‌های وهابیت با بزرگ‌نمایی، در مورد شخصیت وی، او را فردی علامه و مورد تأیید مجتهدین شیعه اعلام می‌کنند، این درحالی است که خود برقعی دیدگاه برخی از علمای معاصر نسبت به خودش را ذکر و عدم تأییدش توسط برخی از علما را تأیید کرده و آن را خارج از انصاف دانسته است.
«سید ابوالفضل برقعی» از بزرگان جریان «قرآن بسندگی» منکر شرعی بودن زیارت قبور است. برقعی سعی دارد که با استناد به یکی از خطبه‌های نهج‌البلاغه حضرت علی علیه‌السلام که در تبیین برخی از آیات سوره تکاثر ذکر شده است، زیارت قبور را بدعت بداند؛ این در حالی است که خطبه مربوطه که در تفسیر برخی از آیات سوره «تکاثر» آمده، هیچ ارتباطی با مسئله بدعت بودن زیارت قبورندارد.
«محمد توحیدی» وابسته به جریان آیت‌الله شیرازی است که در ایران از آنها به عنوان مروجان «شیعه انگلیسی» یاد می‌شود. توحیدی در روزهای اخیر توئیت‌های خود را به حمله حماس و مردم مقاوم فلسطین بر علیه رژیم صهیونیستی و حمایت از اسرائیل اختصاص داده است.
جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» یا «شیعه انگلیسی» بعد از آغازعملیات «طوفان الاقصی»، واکنش‌های مستقیم و غیرمستقیم منفی را نسبت به این عملیات آغاز کرد. این درحالی است که امروزه می‌بیینیم بسیاری از چهره‌های علمی جهان اسلام نسبت به این عملیات واکنش نشان داده و این عملیات را مرحمی دانسته بر زخم‌های جنایات رژیم غاضب صهیونیست که بر پیکره مردم مظلوم و بی دفاع غزه وارد کرده است .
برخی از دشمنان شیعه این شبهه را مطرح می‌کنند که چرا در جنگ جمل که «عایشه» دختر ابوبکر مردم را علیه خلیفه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تحریک و آتش جنگ را شعله‌ور کرد و بیش از بیست هزار نفر از مسلمانان را به کام مرگ فرستاد، ولی توسط حضرت علی علیه‌السلام کشته نشد. سرخسی در کتاب المبسوط خود این مطلب را این‌گونه پاسخ می‌دهد که وقتی زنی از اهل بغی دستگیر شود، اگر جنگیده باشد حبس می‌شود تا هیچ‌یک از اهل بغی باقی نماند؛ ولی کشته نمی‌شود.
یکی از شاخصه‌های اصلی جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» جابه‌جا کردن اصول و فروع دینی و به حاشیه کشاندن مباحث دینی است. اینان مطالب مهم و اصلی را به حاشیه می‌رانند و مطالبی را برجسته نموده و اصل نشان می‌دهند که می‌توانند که به وسیله آنها پیروانشان را به مخاصمه با مخالفانشان فراخوانند.
یکی از شاخصه‌های جریان «تشیع لندنی»، این است که سعی و تلاش بسیاری جهت ترویج افراط‌گری در کیفیت و کمیت عزاداری‌ها دارد؛ یعنی از یک سو عزاداری‌ها را به سمت اعمال، خشن وهن آمیز و غیر قابل توجیه هدایت می‌کنند و از دیگر سوی، به گسترش و افزایش روزهای عزا و سوگواری در طول سال می‌پردازند؛ اما چیزی که مسلم است این که چنین رفتارهایی با بسیاری از آموزهای دینی هم‌خوانی ندارد و متأسفانه گسترش و تبلیغِ فزاینده این روش‌ها و عدم مخالفت صریح علما با آن موجب شده است.
پروژه تشیع لندنی، نقشه همان دشمنان اصلی است؛ توطئه شومی که یک شاخه‌اش در لباس داعش سر برآورده است، شاخه‌ای در هیبت «وهابیت و جاهلیت»؛ حال آنکه امامان معصوم شیعه علیهم‌السلام مظهر عقلانیت و عدالت هستند. تیغ شیعه در برابر جبهه کفار و دشمنان اسلام از نیام بیرون می‌آمد و می‌آید. شیعه انگلیسی تیغ بر روی برادر مسلمان خود می‌کشد و در برابر کفار و مستکبران خضوع می‌کند. شیعه انگلیسی در یک کلام «بی‌خاصیت» است.
محصولات فرهنگی این جریان، بیشتر چهره‌ای سکولار از دین اسلام را ارائه می‌کند و در نگاه مخاطبین این جریان، دین اسلام به عنوان دین «آخرت» شناخته می‌شود. طرفداران این جریان، همچنین از یک سو با بیان تهمت‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی و مذهبی به تخریب جریان اصیل فقاهت و مرجعیت در تشیع می‌پردازند؛ از دیگر سوی، با ابزارهای رسانه‌ای فراوان، «آیت‌الله سید صادق شیرازی» را به عنوان تنها مرجع اعلم و دارای صلاحیت مذهبی معرفی می‌نمایند.
یکی از مهم‌ترین رویکردها و مبانی فکری جریان تشیع لندنی، تحریم علوم عقلی و مخالفت با عقل‌گرایی است که نتیجه این رویکرد ظاهرگرایی شدیدی است که این گروه به آن دچار شده است؛ زیرا رهبران این جریان مباحث عقلی را حرام و ممنوع می‌دانند و در تمام موضوعات دینی، همچون اعتقادات، اخلاق و احکام متمسک به نقل می‌شوند.
یکی از شاخصه‌های جریان انحرافی و افراطی «تشیع لندنی» این است که اسلام را در تبری دروغین خلاصه می‌کنند و تمامی مطالب دینی را به سمت آن سوق می‌دهد؛ از دیدگاه شیعه لندنی، تبری، مخاصمه و مواجهه با اهل‌سنت و توهین و دشنام به آنها و مقدسات آنها معنا می‌شود.