برابری مقام زائر امام رضا (ع) با شهدای صدر اسلام، یکی از عنایات خدای رحمان به دوستان و محبان و زائران هشتمین خورشید فروزان خاندان رسالت (ع) است. این مقام که در فرمایشات اهل بیت (ع) به آن اشاره شده، به وسیله کسب معرفت و زیارت حضرت به دست می‌آید.

مخالفان اسلام با استناد به قسمتی از یک روایت طولانی از کتب شیعه که درباره ازدواج پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با زینب بنت جحش بود، به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله توهین کرده و علت طلاق زید را تمایل حضرت به زینب عنوان کردند. حدیث مورد استناد از نظر سند و دلالت، بی‌اعتبار است. روایت دیگری در همین کتاب‌ها از راوی موثق نقل شده که جریان را کاملاً روشن می‌سازد.

مخالفان اسلام با استناد به قسمتی از یک روایت که در کتب شیعه نقل شده است، مضمون آن را مستمسک توهین به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله قرار داده‌اند. این قسمت از روایت طولانی نقل شده، درباره سخن امام رضا علیه‌السلام نسبت به آیه 37 سوره احزاب و ازدواج پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با زینب بنت جحش است. راوی این حدیث ناصبی است و روایت بی‌اعتبار است.

شبهه کرده‌اند که دو مسلمان یمنی نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمدند و فرزندی که از کنیز مشترکشان متولد شده را برای خود می‌دانستند؛ حضرت با قرعه پدر را مشخص کرد؛ بنابراین علم غیب نداشت. در جواب گفته می‌شود قضاوت قبل از امامت حضرت بوده و مردم آن زمان، معتقد به علم غیب حضرت نبودند. قاضی طبق علم عادی و موازین شرعی قضاوت می‌کند. قرعه نیز برای مطلق جهل و عدم وجود راه‌‌حل دیگر است.

حضرت امام جعفر صادق (ع) پيشوای ششم مسلمانان، در روز بيست و پنجم شوال سال 148 هـ ق در حالى كه 65 سال از عمر مبارک آن حضرت گذشته بود به دست خليفه عباسی، منصور دوانيقی مسموم و در مدينه به شهادت رسيد. امام صادق (ع) به شيخ الائمه نيز معروف است؛ زيرا عمر ايشان از تمامی ائمه اطهار (ع) طولانی تر است.

حضرت عبدالعظيم از نوادگان امام حسن (ع) است که مورد احترام امامان عصر خود، امام جواد، امام هادى و امام حسن عسكرى (ع) و عالمان انساب بوده و شرح حال نويسان و بزرگان شیعه بالاتفاق شخصیت حضرت عبدالعظيم حسنی را ستوده‌اند؛ كتاب «خطب اميرالمؤمنين» و «اليوم والليلة» منتسب به او است؛ رحلت حضرت عبدالعظيم در نیمه شوال سال 252 قمری ذکر شده که دو سال قبل از شهادت امام هادی (ع) و در خلافت معتز عباسی است.