«حیدر‌علی قلمداران»، از چهره‌های شاخص قرآنیون، معتقد است که اگر دلالت حدیث غدیر بر ولایت و سرپرستی علی (ع) را قبول کنیم، لازم می‌آید که در یک زمان، دو سرپرست برای مسلمانان وجود داشته باشد؛ در پاسخ باید گفت دارا بودن ولایت، ملازمه‌ای با اعمال ولایت ندارد؛ این ولایت، ولایت بالقوه بوده که خداوند در قرآن به آن اشاره کرده‌ است.

قرآنیون معتقدند که تنها وظیفه پیامبر (ص)، ابلاغ وحی قرآنی است و غیر از آن، وحی وجود ندارد؛ اما آیاتی که اطاعت از رسول خدا (ص) را واجب کرده، این ادعا را نقض می‌کند؛ زیرا اطاعت از پیامبر (ص) در کنار اطاعت از خدای متعال، از جمله دستورات قرآن کریم است و به تصریح این کتاب مقدس، هر کسی که از پیامبر (ص) اطاعت کند، در واقع از خدا اطاعت کرده است.

برقعی از بزرگان جریان قرآن‌ بسندگی، می‌نویسد: عالم برزخ، عالم خاموشی، مدهوشی و بی‌خبری از دنیا و حیاتی غیرکامل و بی‌جنبش است. کسی که از دنیا رفته، هیچ اطلاعی از این دنیا ندارد، این سخنان در حالی است که آیات قرآن، خلاف این ادعای برقعی را نشان می‌دهند.

طباطبایی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون، بنا به گفته خودش، تنها بر آنچه که به صراحت از قرآن می‌فهمد تکیه می‌کند و بسیاری از احادیث نقل شده را رد می‌کند، وی همچنین از برخی عقاید امامیه، فاصله گرفته و به اعتقادات وهابیت روی آورده است.

قلمداران از چهره‌های شاخص جریان قرآن‌بسندگی می‌نویسد، اگر حضرت علی(ع) اعتقاد به خلافت بلافصل خود داشت، یا اینکه حق او توسط خلفا غصب شده بود، چرا در خطبه 228 نهج‌البلاغه نسبت به عمر تمجید کرده است؟ در پاسخ باید گفت که با توجه به سایر خطبه‌های حضرت در نهج‌البلاغه و مذمت شدید امام(ع) نسبت به خلیفه دوم، روشن می‌شود مراد از «فلان» در خطبه مذکور، شخصی غیر از عمر است.

برقعی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی، با دست‌آویز قراردادن بخشی از خطبه 216 نهج البلاغه می‌نویسد: «حضرت در این خطبه تصریح دارد که ایمن از خطا نبوده و معصوم نیست»؛ بنابراین وقتی خود امام علی(ع) می‌گوید: «من فراتر از این نیستم که خطا کنم»، چرا شما (شیعیان) کاسه داغ‌تر از آش هستید و او را معصوم می‌دانید؟ این درحالی است که جمله بعدی حضرت در ادامه همین خطبه، این اشکال را رفع می‌کند. حضرت می‌فرماید: «اگر خدا مرا از خطا حفظ نکند، من خودم شخصاً و بدون تکیه بر پروردگارم از خطا، محفوظ نمی‌مانم».