ابن قیم، از بزرگان حنابله، مخصوصاً احمد بن حنبل، چیزی جز کراهت برای استمناء نقل نکرده است. او نقل می‌کند که احمد بن حنبل فتوا داده است که جایز است استمناء برای کسی‌که شهوت بر او غلبه کرده و می‌ترسد که به زنا دچار شود، مثل اسیر، مسافر و فقیر (به خاطر ضرورت) وگرنه کراهت دارد.

مرحوم برقی با اشاره به سیاه‌پوشی زنان بنی‌هاشم می‌نویسد: «وقتی حسین بن علی (علیه‌السلام) کشته شد، زنان بنی هاشم، لباس سیاه و خشن بر تن کردند و از هیچ گرما و سرمایی شکایت نمی‌کردند و امام سجاد (علیه‌السلام) در عزاداری آنان، غذا تهیّه می‌کردند.»
المحاسن، احمد بن خالد برقى، ج‏2، ص195.

علامه محمدتقی مجلسی در توضیح روایتی از امیرالمومنین می‌نویسد: از جمله چهارصد كلمه حضرت (صلوات‌اللّه‌عليه) كه در يك مجلس تعليم اصحاب خود فرمودند كه سياه مپوشيد كه لباس فرعون است، ممكن است كه شعار فرعون بوده باشد، يا فراعنه زمان آن حضرت مراد باشد و ظاهراً مبالغات حضرات ائمه هدى (صلوات‌اللَّه‌عليهم)

ابن کثیر از قول برازلی می‌نویسد: (زمانی که ابن تیمیه از دنیا رفت) به مردم اجازه وارد شدن بر جنازه داده شد و عده‌ای قبل از غسل، گرد او جمع شدند و برایش قرآن خواندند، و با بوسیدن و دیدنش متبرک شدند. بعد از آن، مردان خارج شدند و گروهی از زنان کنار جنازه آمدند و همان کار را انجام دادند.

ماجرای مباهله، فضیلتی است که قوی‌تر از آن (آیه مباهله) فضلیتی برای اصحاب کساء نداریم و این جریان، برهان واضحی بر صحت رسالت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) است.
الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، زمخشری، ج1، ص566.

امام حسين (عليه‌السلام) در كربلا به یارانش فرمود: به‌راستى كه اين دنيا ديگرگونه شده و چهره عوض كرده و خوبى‌هايش پشت كرده و رفته است و از آن جز ته مانده‌اى هم‌چون ته مانده آبى در ظرفى و اندك عيشى همانند چراگاهى آفت‌زده باقى نمانده است.