اسناد
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «علی از من و من از علی هستم و او بعد از من سرپرست هر مؤمن است.»
مرقاة المفاتیح، ملاعلی قاری، ج11، ص247.
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «علی از من و من از علی هستم و او بعد از من سرپرست هر مؤمن است.»
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «علی نسبت به من، مانند سر است نسبت به بدن.»
مناقب امیرالمؤمنین، ابن مغازلی، ص77.
مقاله: «امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در رویداد مباهله از منظر علمای اهل‌سنت»
ابن عباس می‌گوید: رسول خدا در روز مباهله دستان علی و حسن وحسین را گرفتند و فاطمه پشت سر ایشان حرکت می‌کرد. سپس فرمودند: اینان فرزندان من و نفس من و نساء من هستند.
معرفة علوم الحديث، حاكم نیشابوری، ص67.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «اعلم امّت بعد از من، علی‌بن‌ابی‌طالب است.»
كنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال، متقی هندی، ج11، ص614.
ابن حجر عسقلانی در شرح ماجرای مباهله، روایات غریب و غیر صحیح نقل می‌کند و افرادی را به مباهله‌کنندگان می‌افزاید و می‌نویسد: عمر بن خطاب از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پرسید: برای مباهله چه کسانی را با خود همراه می‌کنید؟
ابن حجر عسقلانی در شرح ماجرای مباهله، روایات مرسل و تقطیع شده را ذکر می‌کند و از روایات صحیح مسلم که نام اصحاب کساء را به عنوان افراد مباهله کننده ذکر می‌کند نمی‌آورد و روایتی مرسل از ابن ابی‌شیبه نقل می‌کند که در آن، نام امیرالمؤمنین به عنوان حاضرین در مباهله نیست.
ابن‌ابی‌شیبه در ابراز دشمنی خود با اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، نام امیرالمؤمنین را از افراد حاضر در مباهله، حذف کرده، و واقعه‌ی مباهله را این‌چنین بیان می‌کند: هنگامی‌که رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) راهی مباهله شدند، دستان حسن وحسین (علیهماالسلام) را گرفتند و فاطمه (سلام‌الله‌علیها) پشت سر ایشان ح
ابن قیم هنگامی‌که به واقعه‌ی مباهله می‌رسد، در یک دشمنی آشکار با امیرالمؤمنین، نام ایشان را با وجودحدیث صحیح، حذف می‌کند و منکر حضور ایشان می‌شود. او می‌نویسد: هنگامی‌که آیه مباهله نازل شد، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فاطمه و حسن وحسین (علیهم‌السلام) را فراخواند و برای مباهله راهی شدند.
جصاص درباره آیه مباهله می‌نویسد: «راویان سیره در این مطلب اختلاف ندارند که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای مباهله، امام علی (علیه‌السلام)، حسنین (علیهماالسلام) و حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را همراه کرد.»
احکام القرآن، جصاص، ج2، ص295.
واحدی درباره آیه مباهله می‌گوید: پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، فاطمه و حسن وحسین (علیهم‌السلام) را فراخواند و برای مباهله راهی شدند و آیه در مورد آنان نازل شد؛ شعبی می‌گوید: منظور از «ابنائنا» امام حسن و حسین (علیهماالسلام) هستند؛ منظور از «نسائنا» حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) و منظور از «انفسنا» ا
فخر رازی، پس از بیان قضیه مباهله، ذیل آیه 61 سوره آل‌عمران، می‌گوید: پس از این جریان، 5 تن آل عبا، ذیل کساء جمع شدند و آیه تطهیر نازل شد و این روایت مورد اتفاق مفسران و محدثان است؛ سپس با استناد به کلمه «أَبْنَاءَنَا» ثابت می‌کند که امام حسن و حسین (علیهماالسلام) پسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)
طنطاوی از جابر نقل می‌کند، هنگامی‌که آیه مباهله نازل شد، فردای آن روز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمؤمنین، فاطمه، حسن وحسین (علیهم‌السلام) را فراخواند و برای مباهله راهی شدند.
تفسير الوسیط للقرآن الکریم، طنطاوی، ج2، ص130.
سعد بن ابی‌وقاص چند فضیلت از امیرالمؤمنین در مقابل معاویه ذکر می‌کند، ازجمله اینکه هنگامی‌که آیه مباهله نازل شد، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیرالمؤمنین، فاطمه، حسن وحسین (علیهم‌السلام) را فراخواند و فرمود: خداوندا! اینان اهل من هستند.
جامع الاصول، ابن اثیر، ج8، ص651.