پیامبر اکرم در حجه الوداع در برابر مسلمین فرمود: جبرئیل هر سال یک‌بار قرآن را بر من عرضه می‌داشت و امسال دوبار آن را بر من عرضه کرد، جز این نیست که مرگ و اجل من فرارسیده است.
الطبقات الکبیر، ابن سعد، ج2، ص174و175.

امیرالمؤمنین درباره حذیفه می‌فرماید: «او عالم‌ترین فرد به منافقین است.»
مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج3، ص429.
مقاله: «افرادی که قصد ترور پیامبر در گردنه عقبه را داشتند از کتب اهل سنت»

از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده که گفت: پیامبر در مورد فرزندش باقر به من خبر داده و فرمود: ای جابر! فرزندم حسین دارای فرزندی خواهد شد که نام او علی است و علی هم صاحب فرزندی می‌شود که نام او محمد، و همنام من است؛ اگر او را ملاقات کردی، سلام مرا به او برسان.

ابن‌خلکان درباره‌ی امام باقر (علیه‌السلام) می‌نویسد: ابوجعفر محمد بن زین العابدین، ملقب به باقر، یکی از ائمه دوازده‌گانه در اعتقاد شیعه امامیه و پدر امام پیشوایان دیگر امامیه، یعنی جعفر صادق (علیه‌السلام) است؛ باقر، عالم بزرگ و سید عظیمی بود و به این جهت به او باقر گفته می‌شد که علم را شکافت و به

هیثمی می‌نویسد: حجر بن عنبس می‌گوید: ابوبکر و عمر، حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) را از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خواستگاری کردند، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خطاب به علی (علیه‌السّلام) فرمود: فاطمه (علیهاالسّلام) برای توست.
این روایت را طبرانی نقل کرده و راویان آن مورد اعتمادند.

عایشه نقل می‌کند: روزی پدرم ابوبکر به من گفت: عُمَر را دیدم، پرسید: چرا با فاطمه (علیهاالسّلام) ازدواج نمی‌کنی؟ پاسخ دادم، فاطمه (علیهاالسّلام) همسر من نمی‌شود. عمر گفت: چرا همسرت نشود! درحالی‌که تو بهترین مردم و از اولین افرادی هستی که به اسلام گرویدند؟ دخترم!