کتمان اسرار و رازداری از بارزترین خصلت‌های خداوند متعال بوده و از صفات مؤمنین و نشانه‌ای برای عقل و شعور و معرفت و کمال هر انسانی است. رازداری نشانه ی امین بودن و وفاداری یک شخص است و کسی که این اخلاق پسندیده را دارا باشد، جایگاه ویژه‌ای در بین مردم خواهد داشت و با حفظ موقعیت خود، آبرو و نوامیس دیگران را هم محترم به حساب خواهد آورد. نهی از تجسس هم که درقرآن کریم برآن تاکید شده است بر همین مطلب دلالت دارد. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا؛ ای کسانی که ايمان آورده‌ايد، از گمان فراوان بپرهيزيد زيرا پاره‌ای از گمان‌ها در حد گناه است و در کارهای پنهانی يکديگر جست و جو مکنيد. این دستور حضرت حق است که در کاری که برادر دینی به دلیل خصوصی انجام دادن و مخفی نگه داشتنش دوست ندارد کسی از آن باخبر گردد، تجسس و پیگیری کنند.

همین انسانی كه منكر اختیاراست اگر در جایی مورد ضرب و شتم فردی دیگر واقع شد، به دادگاه و قاضی مراجعه كرده و از آن فرد شكایت می‌كند، در حالی كه اگر طبق عقیده خودش عمل می‌كرد كه انسان اختیاری در كارهایش ندارد نمی بایست از فرد خاطی شكایت كند و از او انتقام بگیرد.

در خيلي از موارد ذات اقدس الهي مصلحت احکام را مي‌گويد و خيلي از موارد هم به جهل بشر اشاره مي‌كند لذا اگر فلسفه احکام از طریق ائمه باشد قابل درک است و الا عقل نمی تواند حکمت تامه احکام را به تنهایی بفهمد.

اسلام عزیز دینی اخلاق محور بوده و علارغم تبلیغات سوء ایادی استکبار و غرب که در تلاشند تا چهره ای خشن از اسلام معرفی کنند، شدیداً به اخلاقیات در تمامی شئون اسلامی سفارش می کند.

دراين نوشتار مي خواهيم مقايسه‎اي كوتاه بين دين مبين اسلام و آيين هندو داشته باشيم و دين اسلام  را كه حق است و از سرچشمه حقيقت گرفته شده، با ديني كه دست ساز بشر است، چه تفاوتهائي مي‎توانند داشته باشند، و چگونه كار این‌گونه اديان بشري و غير واقعي، به افراط و تفريط كشيده مي شود.

حال که اسلام نبرد با نفس را جهاد اکبر خوانده است، به طریق اولی نیاز به مواظبت بیشتر و جدیت بهتر در این زمینه برای پیروزی خواهد بود.