اعتقادات
وهابیت تکفیری به پیروی از محمد بن عبدالوهاب خارجی، ادعا دارند که شیعیان کل صحابه را سب و لعن می‌کنند، در حالی‌که خود محمد بن عبدالوهاب ابوبکر و عمر را جزء ارباب من دون الله می‌آورد وتبعیت از من دون الله را شرک می‌داند؛ از طرف دیگر، ربیع مدخلی تکفیری حب صحابه را جزء اصول دین می‌داند؛ بنابراین باید طبق بیان ربیع مدخلی، محمد بن عبدالوهاب کافر باشد.
متاسفانه شبکه‌های وهابی به گونه‌ای وانمود می‌کنند که گویا شیعیان، اهل‌سنت را ناصبی دانسته‌اند. این در حالی است که با مراجعه به کتب اهل‌سنت، خود ایشان به علمای خود همچون بخاری و ذهبی نسبت نصب داده‌اند و ایشان را ناصبی دانسته‌اند.
یکی از بدعت‌هایی که وهابیت تکفیری ایجاد کرده است و خلاف آیات و روایات انجام دادند این است که آنها مشرکین را در شرک ربوبی تطهیر کردند و قائل هستند مشرکین در ربوبیت موحد هستند، ولی در عبودیت مشرک بودند، در حالی‌که توحید ربوبی و الوهی (عبادی) جدای هم نیست.
ذبح و قربانی مثل سجده، جزء اعمالی است که ذاتاً عبادت شمرده نمی‌شود، بلکه نیت الوهیت و ربوبیت در عبادی بودن این دسته از اعمال دخیل است؛ لذا ذبح حیوان برای تعظیم کعبه و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) مهمان یا ولیمه ازدواج و ... جایز و بلکه سنت است؛ چون روایات متعددی در این رابطه داریم، بر خلاف وهابیت تکفیری که این ذبح را شرک می‌دانند.
ابراهیم الجبهان وهابی با دروغ‌گویی و افترا بستن به مذهب شیعه و با نشان دادن بغض و کینه‌ی خود نسبت به امام حسین (علیه‌السلام)، ادعا می‌کند شیخ طوسی با ذکر حدیثی در کتاب مصباح المتهجد خود، قبولی نماز را به شرط سجده بر تربت سیدالشهداء می‌داند؛ در حالی‌که روایت را تحریف کرده و مقداری به آن افزوده است.
گِل مالی کردن خود در عزاداری حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) طبق فتوای مراجع و کلیات برخی روایات، منعی ندارد؛ مگر اینکه از حالت عادی خود خارج شده و سبب وهن مذهب و عزاداری شود.
شیعیان امیرالمومنین (علیه‌السلام) در عزاداری خود به سیره اهل بیت (علیهم‌السلام) عمل می‌کنند، همانند امام سجاد (علیه‌السلام) که بیست یا چهل سال بر پدر غریبشان گریه می‌کردند و زنان بنی‌هاشم نیز در طول سالیان دراز عزادار بودند.
وهابیون تکفیری اموری همچون سفر برای زیارت قبور، تبرک به آثار صالحین، دعا نزد قبر، قرائت قرآن، مجلس ختم و ... را بدعت می‌دانند و کسی‌که چنین کاری را بکند، لقب قبوری به او می‌دهند؛ اما با مراجعه به تاریخ مرگ ابن تیمیه و نحوه غسل و دفنش که شاگردان او نقل کردند مشخص می‌گردد مردم، بسیاری از همین کارها را در حق ابن تیمیه انجام دادند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که آنان همواره شیعیان را به خاطر عزاداری‌های همه‌ساله و به راه‌انداختن دسته‌ها و موکب‌های عزاداری مورد نکوهش قرار داده و می‌پرسند: سیدنا حسین ـ رضی الله عنه ـ کشته شد و به بهشت رفت، چرا شما شیعیان همه‌ساله این مراسم را تجدید و تکرار می‌کنید؟
از نگاه اهل سنت، موقع مرگ، روح از بدن جدا میشود؛ ولی در شب اول قبر، روح به بدن برگردانده میشود تا پاسخ فرشتگان (نکیر و منکر) را بدهد و بعد از آن روح از بدن جدا می‌گردد، ولی با بدن ارتباط دارد؛ لذا انسانی که می‌میرد، می‌شنود و کسی بالای قبرش سلام بدهد، پاسخ او را می‌دهد.
یکی از بدترین فتنه‌هایی که در جامعه اسلامی رخ داد و باعث انشقاق جامعه اسلامی شد، فتنه خوارج است؛ این گروه فهم نادرستی از دین ارائه دادند که منجر به تکفیر مسلمانان و قرار دادن ایشان در مقابلشان شد، دقیقا شبیه چیزی که امروز وهابیت گرفتار آن شده است و با تکفیرهای بی‌جا مسلمانان را در مقابل خود قرار داده است.
زیباسازی معابر و اماکن عمومی، حتی منازل، امری طبیعی است که هر ذائقه و طبعی می‌پذیرد و چه جلوه‌هایی زیباتر از نام‌های مقدس همچون نام الله و یا نام رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) که علاوه بر زیبایی خاص خودش، تبلیغ اسلام نیز هست، افزون بر اینکه نوعی تبرک‌جویی به اسماء نیز به‌شمار می‌رود.
برخلاف وهابیون که تبرک‌جویی به قبور اولیاء الهی را ممنوع اعلام کرده‌اند، مرحوم کاشف الغطاء (رحمه‌الله‌علیه) ادله متعددی را در کتاب «منهج الرشاد لمن اراد السداد» بیان می‌کند که به‌واسطه تمسک به آن ادله، می‌توان مشروعیت تبرک جستن به قبور اشخاص صالح را اثبات کرد.
علم آموزی و یادگیری دانش، حق هر انسانی است، اعم از اینکه زن یا مرد باشد و ما نمی‌توانیم با سلیقه و افکار شخصی خود گروهی را جواز یادگیری علم بدهیم و گروهی را منع کنیم و این همان چیزی است که امروزه وهابی‌ها علیه زنان جامعه انجام می‌دهند و ایشان را از یادگیری بسیاری از علوم که نیاز جامعه بوده محروم می‌کنند.