انحرافات، بدعتها
صوفيه براي اقطاب خود کراماتي ذکر ميکنند و آن را دليل بر حقانيت ايشان ميدانند و حال آنکه بزرگان متقدم صوفيه با رد اين نکته، ملاک برتري و حقانيت کسي را توجه به آداب شرعي و اهميت دادن وي به اوامر و نواهي الهي مي دانند.
یکی از مسائل مهم در دین مقدس اسلام، حفظ حرمت مسلمین و عرض و آبروی مؤمنین است. آبروی انسان مؤمن مانند خون او محترم است و فقط خداست که صاحب جان و مال و آبروی همه است و کسی حق ندارد عرض کسی را هتک کند یا آبروی خود را بریزد.
ازجمله طوایفی که مسیر اعتدال را وا نهاده و به تفریط در زندگی و افراط در نحوهی عبادت و بندگی پرداختهاند، تصوف بوده است. ایشان با برداشتی ناقص و اشتباه از زهد اسلامی، با روی آوردن به زهد افراطی و مرتاض گونه، بسیاری از حلال دین را برخود حرام کرده و برخی از حرام را چون رقص، برای خود حلال نمودهاند.
با توجه به ادلهی ایشان به خوبی میتوان از بطلان استدلال و اندیشه و غرض شومشان آگاهی یافت. کافی است در زمینهی آیات، به تفاسیر و در استدلالهای آنها به روایات، به اهل خبره و محدثین مراجعه گردد، تا پرده از مقاصد شوم مشایخ صوفیه برداشته شود.
هر عالمی هم که به نیکی رفتار نمود و در ظاهر نیز حقوق علمش را ادا کرد قابل اعتماد نیست! این روش برخی از ایشان است که با ظاهر سازی دیگران را به دام خود کشانیده و از ایشان به نفع اهداف پلید خود بهره میبرند و برخی علمای صوفیه از این قبیلاند
وضعیت رقص و سماع از دیدگاه بزرگان اهل سنت و جماعت از قدیم به این صورت بوده که عالمان ایشان و فقها آن را خلاف شرع دانسته و رد کردهاند ولی گروهی از متصوفه در مقابل ایشان نه با دلیل و مدرک صحیح که با خواب و خرافه گویی سعی در مباح کردن آن داشته و با این کار به شریعت دهن کجی کرده و به ساحت مقدس نبی مکرم اسلام صلی الله علیه وآله نیز اهانت کردهاند.
از اختلافات تصوف قديم و جديد، اين است که تصوف قديم داراي مولفه هاي مشخص و نظام مندي است که با ابزار علمي به پژوهش پيرامون آنها مي توان پرداخت، اما تصوف جديد از اين ويژگي اساسي بي بهره است و پوستي ضخيم را مي ماند که از مغز تهي است.
آیات و روایات شدید و متنبه کننده تأثیری در قلب و دل مریض سران تصوف نگذاشته که با علم به این نشانهها، برای رسیدن به مطامع چند روزهی دنیا دست از دروغگویی بر نمیدارند!
بحث این جاست که صرف خوش خلقی و خوش برخورد بودن، ملاک ارزیابی افراد و عقاید ایشان نیست!
دین کاملی چون اسلام برای تشرف، جز اعمال جزئی هیچ آداب مشکلی ندارد و تنها با ادای شهادتین، این تشرف حاصل می گردد.
مسجد، به قدری جایگاه رفیع و بلندی یافت که 28 مرتبه در قرآن کریم به نام آن و مشتقات آن اشاره شده است
نباید تصور نمود که در حالت عادی در یک زمان کوتاهی بتوان قلههای معرفت و شناخت را طی کرد و از بادهی عرفان ناب سیراب شد.
صوفیه برای توجیه شریعت گریزی خود دست به توجيه مسائلی میزنند که نزد همه مردم از بداهت و روشنی خاصی برخوردار است. اما این بار با تفسير به راي کردن داستان حضرت موسی و خضر علیهما السلام در پی اثبات شریعت گریزی خود هستند.
صوفیه در توجیه شریعت گریزی خود از هیچ کاری فروگذار نکرده تا جایی که دست به تحریف معنی قرآن زده است. ایشان در این راستا مقام یقین را مقام وصل می دانند در حالی که تفاسیر قرآن معنایی غیر از آنکه صوفیه می پندارند را بیان کرده اند.