وهابیت
کینهی فروخوردهی دیگری از پیروان بنیامیه که چون تاب شنیدن حقایق تاریخی را ندارند، در شبکههای ماهوارهای خود با اهانتهای فراوان به شیعیان در صدد انکار آنها برمیآیند؛ به عنوان نمونه در نظر کوتاه بین وهّابیت، موضوع قرآن خواندن سر بریدهی امام حسین بر فراز نیزه قابل هضم نیست و غالباً با تمسخر و استهزاء آنان، مواجه میگردد.
وهّابیت برای توجیه رفتار خود در روزه گرفتن روز عاشورا میگویند روزه گرفتن در این روز به اندوه شبیهتر است و نشانهی شادی نیست، چنان که در روزهای شادی همچون عید فطر و قربان روزه حرام است. در پاسخ میگوییم: روزه، شکرانه نعمت الهی است و به همین سبب چون به بزرگان دین، نعمتی داده میشد به شکرانهی آن روزه میگرفتند.
وهابیان دائما سعی دارند، چنین القاء نمایند که ما نیز از اهل سنت هستیم و عقاید ما مبتنی بر کتاب و سنت نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) است درحالی که هیچ یک از فرق اهل سنت، حتی کسانی که افکار افراطی دارند نیز، در عقاید نادرست وهابیت با ایشان همسو نیستند. مثل گفتن «یا رسولالله» که وهابیت آن را شرک میداند و اهل سنت جایز.
وهّابیت برای توجیه رفتار خود در روزه گرفتن روز عاشورا میگویند روزه گرفتن در این روز به اندوه شبیهتر است و نشانهی شادی نیست، چنان که در روزهای شادی همچون عید فطر و قربان روزه حرام است. در پاسخ میگوییم: روزه، شکرانه نعمت الهی است و به همین سبب چون به بزرگان دین، نعمتی داده میشد به شکرانهی آن روزه میگرفتند.
قرآن تنها کتاب آسمانی بدون تحریف از جانب خداوند است که عدهای از خدابیخبر فکر میکنند با از میان برداشتن چندین صفحه از آن به مقصود خود میرسند، حال آنکه هتک حرمت نسبت به این کتاب مقدس تنها اسباب زوال خودشان را فراهم خواهد آورد. قرآن برای همیشه تاریخ جاوید خواهد ماند و تضمین خداوند برای پاسداری خداوند از آن بر کسی پوشیده نیست.
از آنجا که اسلام، آئین جاودان است، باید در برگیرنده تمام جوانب زندگی باشد. در همین راستا، اسلام حکم تقیه را در موارد ترس بر جان و... در نظر گرفته است که در قرآن و سنت به آن تاکید شده است. متاسفانه دشمنان اسلام، نظیر وهابیت درصدد هستند که به گونهای با تقیه مبارزه کرده و آن را از مسائل اسلامی ندانند که این مخالف قرآن و سنت است.
بخارى از پيامبر (صلى الله عليه و آله) حدیثی نقل كرده، كه پیامبر اکرم فرمود: «من مأمور شدهام كه با مردم بجنگم تا شهادت به وحدانيّت خدا و رسالت من داده و نماز به پا داشته و زكات دهند، و چون چنين كردند خون و اموالشان از ناحيه من -به جز به حقّ اسلام- محفوظ مىماند ولى حساب آنان بر خداوند است».
یکی از شاخصهها و راهکارهای وهّابیت در تخریب عزاداری باشکوه شیعیان در روز عاشورا برای امام حسین (علیه السّلام) و تحتالشعاع قرار دادن آن، طرح موضوع روزهداری و توصیه موکّد بر این کار در این روز است. چنانکه در کنار تشویق و ترغیبهایشان به هدیهدادن و شادی در روز عاشورا، به روزهداری در این روز نیز تشویق میکنند.
وهابیها در سال 1342 ه. ق به شهر مدينه حمله نمودند و بعد از كشتن مسلمين اين شهر، وارد مدينه شده، تمام مقابر امامان معصوم (عليهم السلام) و خاندان رسول الله (صلی الله علیه و آله) را به كمك استعمارگران غربی و كينه توزان، منهدم كرده، قبرها را با خاك يكسان نمودند. آنان حتی زمين قبرستان را كه از سنگ، فرش شده بود، زير و رو كردند.
ابن تیمیه حرّانی درباره اتفاقات پس از شهادت امام حسین میگوید: «به خوبی روشن است که بیشتر آنچه در این باره همچون بارش خون، سرخگون شدن آسمان، جاری شدن خون از زیر سنگ روایت شده، دروغ است و هیچیک از این موارد برای کشته شدن هیچ کس پدید نمیآید.» که درپاسخ میگوییم: کتابهای خودتان این وقایع را مستند به شهادت امام حسین میدانند.
از آنجا که وهابیت به دنبال تخریب عقاید مسلمانان است، اینبار علم غیب امامان را هدف گرفته است و معتقد است که امام معصوم دارای علم غیب نیست و معتقدین به این مساله را از دین خارج میدانند. اما آیات قرآن بر این امر که امام معصوم باید دارای علم غیب باشد، صحه گذاشته و این مقوله را از جمله اصول قرآنی میداند.
وهابیان سالهاست که اموری چون توسل به پیامبر خصوصا بعد از وفات ایشان را از مصدایق شرک میخوانند و کسی که آن را انجام دهد مشرک میدانند. حال سوال از ایشان این است که کسانی چون عثمان بن حنیف که از صحابی بزرگ و مورد احترام است وقتی به چنین اموری اعتقاد دارد و دیگران را نیز به انجام آن توصیه میکند، حکمش از نگاه وهابیت چه میشود؟
صرف سرمایههای مالی و معنوی بیشمار، توسط حکومت سعودی برای ایجاد تفرقه، باعث شده است که این حکومت از رسیدگی به اوضاع کشور خود غافل شده و وضعیت تاسفباری را برای مردم رقم بزند. با همه سانسورهای خبری عربستان برای سرپوش نهادن بر وضعیت رو به ضعف اقتثصادی خود شاهد درز آمارهای تکان دهندهای از فقر و بیکاری در جامعه عربستان هستیم.
وهابیت در حالی دم از پیروی از اهل سنت و جماعت میزنند و خود را پیروان واقعی سنت نبوی و کتاب خدا میدانند، که هیچ یک از مذاهب چهارگانهی اهل سنت موید عقاید ایشان نیست. علاوه بر این حتی بزرگان مذهب حنبلی که بنیانگذار وهابیت به آن ملتزم بوده است، نیز اعمالی چون توسل را به عنوان یک امر مشروع برای حل مشکلات خود انجام میدادند.