وهابیت
روایات فراوانی از رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) و ائمه (علیهم السلام) پیرامون حضرت حجة بن الحسن (علیه السلام) در کتب روایی (شیعه و سنی) وجود دارد و مهدویت، نشانهها، علائم ظهور و ویژگیهای مهدی موعود (علیه السلام) را توضیح میدهند، تعدادی از آیات قرآن هم با تأویل و تفسیر ائمه (علیهم السلام) بر این حقیقت دلالت دارد.
شیعه: خود قرآن امر می‌کند که علاوه بر قرآن به دستورات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) رجوع کنید. «بگو: از خدا و فرستاده (او)، اطاعت كنيد! و اگر سرپيچى كنيد، خداوند كافران را دوست نمىدارد.» پس فقط اگر بخواهید با قرآن صرف (بدون رجوع به دستورات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) همه چیز را ثابت کنیم به خطا رفته‌ایم.
اهل سنت در اصل مهدویت با تشیع مشترک هستند. هر کس با تفکر مسلمانان آشناست می‌داند که بزرگان اهل سنت در این زمینه کتاب‌ها نوشته‌اند. تفاوت شیعه و اهل سنت در این است که اهل سنت منکر زنده‌بودن وی هستند. آنها مهدی (علیه السلام) را فرزند بلافصل امام حسن عسگری (علیه السلام) نمی‌دانند.وهابیت نیز با تفاوت‌های همین عقیده را دارد.
اخبار مدعيان دروغین، اخباری است که هر از چند گاهی، به گوش مسلمانان می‌رسد. اما امروز این خبر از جانب گروه داعش شنیده شده است. آنان با تفسیر به رای آموزه‌های دینی و ظاهرسازی در صدد است که حکومت را در جهت حکومت حضرت مهدی (علیه السلام) قرار دهند و یا خود را همان مهدی موعود بخواند. اما این امر، هیچ ارتباطی به مساله مهدویت ندارد.
شبهات پیرامون شخصیت و اصل وجود امام زمان (عج)، بحث جدیدی نیست و از زمان غیبت ایشان، به انحاء گوناگون مطرح بوده و هست. منتهی در هر دوره به لسان جدید و از زبان فرقه‌ای نو، این مطالب دوباره نقل می‌گردد. یکی از این شبهات، تردید داشتن به حیات ایشان تا زمان حاضر است که ما این مساله را با اتکاء به آیات قرآن پاسخ می‌دهیم.
ریشه تفاوت بین مشرک و موحد در نیت و نگاه وی است. اگر تواضع و محبت و فداکاری در برابر غیر، به این نیت باشد که او را «اله» بدانی این کار، مشرکانه است. ولی اگر او را سببی از اسباب به اذن خدا بدانیم، این محبت و فداکاری و یا درخواست شفاعت و توسل به وی در پیشگاه خداوند نه تنها شرک نیست که خود قدم زدن در مسیر توحید است.
وهابیان در عین این‌که خود را اهل سنت و تابع عقاید حنابله می‌دانند، اما در موارد بسیاری اعمال و اعتقادات ایشان هیچ مناسبتی با سیره و روش علمای حنبلی ندارد. مثل این‌که وهابیان توسل به ارواح اولیاء الهی را به شدت نهی کرده و آن را شرک می‌دانند، در حالی‌که این اعمال توسط اشخاصی چون ابوعلی خلال، از بزرگان حنابله بارها تکرار می‌شود.
پیروان وهابیت در حالی که چشم خود را بر فتاوای موجود در کتاب‌های خود بسته‌اند در کتابی سراسر دروغ و افتراء بار دیگر از جاده انصاف خارج شده و با تحریف و دستبرد در فتوایی از امام خمینی (ره) سایت‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای خود را مملو از جنجال و تبلیغات مسموم علیه شیعه کرده و سعی در استفاده‌ی ابزاری از آن نموده‌اند.
آیت االله مکارم شيرازی: با وجود رسانه‌های آلوده، فضای مجازی و ماهواره‌ها باید از فرصت در اختیار قرار گرفته، بسترهای مناسب فراهم شود. وی اظهار کرد: در گذشته علما گله داشتند از این اتفاق که بنده توصیه کردم که باید برای مقابله با نفوذ آنها حضور جدی و مستمر در حاشیه شهر مشهد با ساخت مساجد، حسینیه و حوزه‌های علمیه داشت.
وهابیت از جمله گروه‌هایی است که دیگر مسلمانان را به عدم پیروی از سلف (پیشینیان) متهم می‌کند و با این حربه، سعی در مشرک خواندن ایشان دارد تا راه را برای کشتار مسلمانان، هموار سازد. اما باید گفت که علی رغم ادعایشان، آنان در مساله توحید که رکن دین اسلام است، دچار بدعت شده‌اند و با این کار بر خود خط بطلان کشیده‌اند.
وهابیان منکر مسائلی هستند که بعضا به لحاظ وضوح مثل این می‌ماند که انسان خورشید را در وسط روز انکار کند. نمونه‌ی این رفتار انکار اموری چون توسل به ارواح اولیاء الله است که به کرات توسط عوام و بزرگان اهل سنت صورت گرفته و ایشان از این اعمال هم نتیجه‌های فراوان گرفته‌اند. اما وهابیت با وجود این همه موارد باز منکر این امور است.
وهابیان به پیروی از ابن تیمیه در برخورد با امور قطعی و روایات صحیح و حتی متواتر که با اعتقاداتشان سازگاری ندارد، شگرد خاصی دارند. این روش تأثیر به‌سزایی در انحراف مسلمانان از حقیقت اسلام داشته است. آنها در برابر هر آن‌چه مخالف نظرشان باشد، با قاطعیت می‌گویند: هیچ‌یک از سلف به این امر عمل نکرده و یا این روایت از سلف نقل نشده است.
عامل و ریشۀ اصلی همه بدبختی‌ها مسلمین از جمله دشمنیها، تهمت‌ها و نسبتهای ناروا به یک‌دیگر جهل و تعصب کورکورانه است؛ در حالی که انسان پاک‌نیت به خوبی با کمی غور و تفحص در احکام تشیع و اهل آن به واقعیتی غیر از آن چیزهایی که در بالا توسط متعصبی همچون ابن تیمیه گفته شد پی می‌برد. احکامی که جز از لسان قرآن و روایات چیز دیگری نیست.
ابن تیمیه در راستای مخالفت‌های عدیده با شیعه، در مورد شان نزول آیه ولایت با علمای اهل سنت نیز، مخالفت کرده است. علمای اهل سنت نزول این آیه را در حق امام علی (علیه السلام) می‌دانند اما ابن تیمیه، این شان نزول را دروغ می‌داند و برای این حرف خود، ادعای اجماع می‌نماید. در این تحقیق به بررسی این مسئله می‌پردازیم.