امام زمان
هدف انقلاب اسلامی ایران مقدمه سازی جامعه شیعی برای ظهور حضرت حجت (عج) است و فرقه هایی مانند فرقه یمانی دروغین (احمدالحسن) بدل ایجاد شده در مقابل این هدف است تا جامعه شیعی را از این هدف مقدس که بنیانگذار انقلاب اسلامی نهاده دور کنند.
غیبت مهدی موعود (عجلاللهفرجه) به معنای غیبت جسمانی نیست، بلکه به معنای غیبت معرفتی است. طبق روایات شیعه، ایشان با مردم در تعامل هستند و از اوضاع و احوال امت آگاه هستند. اما از عوام مردم، کسی ایشان را نمیشناسد و فقط خواص از مسلمین به محضر مبارکش مشرف میشوند. مَثل ایشان در کلام رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به خورشید در پشت ابر، بیان شده است.
هدف اصلی استکبار، خصوصا اسرائیل از میان برداشتن کشورمان ایران است. فتنهها و فعالیتهایی که بعد از انقلاب تا حال برای رسیدنشان به این هدف انجام دادهاند بسیار است. یکی از این فعالیتها حمایت از گروههای تروریستی است که توانستهاند تعدادی از افراد جامعه را جذب خود کنند. آنها با سرمایهگذاری روی این گروهها سعی در شورش و آشوب در جامعه دارند.
اندیشه مهدویت باور سترگی است که ریشه در اعماق تاریخ دارد. جریان خروشان این تفکر در بستر ادیان و مذاهب و فرهنگ بشری انبوهی از آگاهیها، آرمانها و تخیلات را فراهم کرده است. امید به ظهور منجی در باور هر شخص بدون در نظر داشتن عقیده و مذهب وجود دارد؛ در اسلام نیز از این نوع روایات در بین شیعه و اهل سنت وجود دارد.
نفی قدرتهای فوق العاده برای حضرت مهدی (علیهالسلام) و برجسته ساختن نیروی شگفتانگیز دجال از سوی عرفان حلقه، نوعی عجز و ناتوانی را برای نیروی عظیم الهی در برابر نیروی شیطانی دجال به اثبات میرساند. این درحالی است که طبق روایات بیشماری، قدرت الهی آن حضرت، با ابعاد و زوایای گوناگون به رشته تحریر در آمده است.
وهابیت بر این باور است که نام پدر امام زمان (علیهالسلام)، عبدالله است؛ این در حالی است که احمد بن حنبل و دیگر علمای اهلسنت، در کتب روایی خود، از این کلام حرفی به میان نیاوردهاند.
برخی مفهوم انتظار را کاملاً برعکس مفهوم رایج بیان میکنند که در تقابل با روایات انتظار است؛ این افراد اساسا وجود امام زمان (علیهالسلام) را نمیپذیرند، بلکه با صراحت منکر میشوند و میگویند: عالمان شیعه این عقیده را برای تجارت درست کردهاند، حال آنکه این عقیده، در منابع اهل تسنن نیز آمده است.
صِرف وجود امام غایب، داراری برکات بسیاری برای کل مخلوقات است، بلکه برای شیعیان و پیروان امام غایب، فواید خاصی وجود دارد؛ از جمله نزول رحمت خاص الهی بر آنان و دعاهای امام غایب برای پیروانشان؛ پس برخلاف زعم باطل مستشکلین، امام غایب نیز دارای برکاتی است.
از جمله شبهات اساسی وهّابیت در موضوع مهدویت شبههی «عدم امکان طول عمر آن حضرت» است؛ ابنتیمیه، بنیانگذار فرقهی ضالّهی وهّابیت در شبههای گوید: عمر طولانی و بیش از معمول، آن هم بیش از هزار سال در امّت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) موضوعی است که دروغ بودن آن آشکار است. که پاسخ میگوییم طولانی بودن عمر امکان قرآنی دارد.
مساله مهدویت به گونهای است که مورد توجه مسلمانان بوده است. بنباز نیز به عنوان یکی از سردمداران فرقه وهابیت بر اصل مهدویت اعتراف کرده و نام او و نام پدر وی را همچون نام پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) و پدر او میداند. این در حالی است که هم نام بودن پدر مهدی (علیهالسلام) با پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) صحیح نیست.
احادیث مهدویت از مسلّمات شیعه وسنّی بوده و هر دو مذهب، روایات آن را صحیح، متواتر و غیر قابل انکار دانستهاند تا جایی که حتّی وهّابیون نیز منکر آن را خارج از دین دانستهاند. با این وجود برخی همچون قرضاوی، قفاری با این دستاویز که بخاری و مسلم در دو کتاب خود آن را روایت نکردهاند، تلاش در انکار این روایات نمودهاند.
در روایات شیعی طولانی بودن عمر امام زمان (علیه السلام) را، به عمر انبیایی مثل نوح و خضر و الیاس و عیسی مثال زدهاند. اما برخی از مغرضان بر این روایات شیعه ایراد گرفتهاند که؛ شیعه مدعی است که امام عصرش بیش از یازده قرن است که حاکم شرع است و قیم قرآن است و هدایت بشر جز از طریق او میسور نخواهد بود ... و آنچه مردم در دین و دنیا به آن نیاز دارند...
ظهور منجی و اعتقاد به آن در همهی ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی با وجود اختلافاتی که در جزئیات آن وجود دارد، مورد پذیرش است. از جمله عقایدی که علمای وهابیت برخلاف آنچه که در مجامع حدیثی خود دارند، انکار وجود منجی در حال حاضر است و از اینرو منکر ایشان در این زمان هستند. ولی بر ولادت آن حضرت تصریح دارند.
در حالیکه بیشتر بزرگان و علمای اهلسنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، اما در این میان، گروهی از شبههگران وهّابی هستند که با عبارات و ترفندهای گوناگون کوشیدهاند در اصل اینکه اساساً امام عسکری (علیه السّلام) فرزندی داشته، که غیبت نموده باشد یا خیر، تشکیک کنند.