پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چه بسیار آرزوهایی هستند که بارها از ذهن‌های مؤمنان می‌گذرد، اما ظاهراً دسترسی به آن‌ها ناممکن است! مثلاً آیا می‌شد همراه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علیه دشمنان دین شمشیر زد و در رکاب ایشان به جهاد رفت؟! یا مثلاً ای کاش می‌شد در میان تمام انسان‌ها چه انسان‌های زمان حال و گذشته جزو بهترین انسانها بودیم!

گروهی راز این‌گونه آرزوها را در خیالات موهوم ریشه‌یابی کرده، بر این باورند که این‌گونه باورها، برگرفته از تصورات باطل است. برخی دیگر، جهل انسان را زمینه‌ساز این‌گونه آرزوها می‌دانند! این در حالی است که در کتب روایی، دسترسی به آرزوهای مذکور و یا حداقل ثواب آن‌ها به صراحت بیان شده است.

علامه مجلسی در ضمن یک روایت نقل می‌کند: «امام زين العابدين (عليه‌السلام) فرمود: غيبت به وسيله دوازدهمین جانشین خداوند، طولانی می‌شود. اى ابوخالد! مردم زمان او كه معتقد به امامت او و منتظر ظهور او هستند، از مردم تمام زمان‌ها بهترند؛ زيرا خداوند عقل و فهمى به آنها داده كه غيبت نزد آن‌ها، حكم مشاهده را دارد! [یعنی گویا امام حاضر  است]؛ خداوند آن‌ها را در آن زمان همچون كسانى می‌داند كه با شمشير در پيش روى پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) [عليه دشمنان دين] پيكار كرده‏‌اند. آنها مخلصان حقيقى و شيعيان راستگوى ما هستند كه مردم را به طور آشكار و نهان، به دين خدا می‌خوانند! انتظار فرج، بزرگ‌ترين فرج است.»[1]

انسان‌های مؤمن در عصر غیبت با امید به ظهور امام زمان(عجل‌الله‌فرجه) و تلاش و کوشش برای ظهور آن حضرت، طبق صریح روایات اهل بیت (علیهم السلام) ضمن شیعه راستین بودن، از بهترین انسان‌ها هستند و به ثواب شمشیر زدن و جهاد در رکاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) علیه دشمنان اسلام خواهند رسید!

پی‌نوشت:
[1] علامه مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، انتشارات اسلامیه، 1363 ش، چاپ دوم، ج52، ص122.