انتظار
از جمله فضائلی که برای ظهور موفور السرور امام عصر (عج) بیان شده، برابری مؤمن منتظر، با رزمنده در میدان است؛ اما انتظار امام زمان (عج) سبب آن می‌شود که در جامعه یک‌دستی پدیدار شود و این فضیلت سبب می‌شود تا جامعه برای حل مشکلات خود اقدام کند؛ زیرا انسان مؤمن، می‌داند در میدان جهاد به پیروزی خواهد رسید.
انتظار فرج پیامدهای مثبتی را برای شخص منتظر به دنبال داشته و ویژگی های مثبت اخلاقی و روحی از جمله رهایی از ترس و اندوه را در فرد منتظر پرورش می دهد زیرا منتظر حقیقی از اولیای الهی است و خداوند خود وعده رهایی از ترس و اندوه را به ولی خود داده است.
در دنیای کنونی ناامیدی به مثابه روح حاکم بر برخی از انسان‌ها حاکم شده است؛ این مشکل مسلتزم راه حلی است که در پرتو آن، امید دوباره در روح جوامع تزریق شود. دین اسلام، راه حل این مسئله را آمدن امام زمان (عج) می‌داند.
تشکیل دولت کریمه امام زمان (عج) مهم‌ترین امید وعده داده شده‌ای است که در روایات، بشارت به آن داده شده است؛ برای منتظران امام عصر (عج) و دولت الهی آن حضرت، فضائل و پاداش‌هایی بیان شده است؛ اجر شهید، یکی از پاداش‌هایی است که در روایات به آن اشاره شده است.
در روایتی امام علی (ع) امید آفرین در آخرت شمرده شده است؛ در پایان همین روایت نیز به تغییر دنیا به دست توانمند امام زمان (ع) اشاره شده است؛ در این صورت، هم امید در دنیا و هم امید در آخرت، اهل بیت (ع) هستند.
روایات زیادی به ولادت امام زمان (عج) و زنده بودن او تصریح دارند؛ همین آموزه که خبر از زنده بودن شخصی (غائب) می‌دهد که قدرت بازسازی معنوی و مادی انسان‌ها را دارد، مایه امیدآفرینی است.
هر انسان مؤمنی ممکن است خواسته یا ناخواسته و در موقعیت‌های مختلف، گرفتار شرک خفی شود و علل و اسباب زمینی را در کنار علت و سبب اصلی قرار دهد؛ به افرادی متوسل و امیدوار شود و یا از عواملی ترسان باشد که در مقابل اراده الهی، هیچ جایگاهی ندارند. امید به خدا، موجب رویش امیدها و نتایج فزاینده می‌شود.
توکل به خدا باعث امید می‌شود؛ وقتی کسی به خدا امید داشته باشد، به پیروزی خواهد رسید؛ توکل از مفاهیمی است که میوه مبارک و شوق‌انگیز تعالیم انبیاست و جای آن در تعالیم بشری خالی است؛ البته توکل بخش جدایی ناپذیر کار و تلاش است و با سستی، کاهلی سازگار نیست.
یکی از عوامل امیدواری انسان، ضعف دشمن و فرسودگی جبهه مقابل و زوال تمدن غرب است؛ عمر و مهلت طولانی برای فرعونیان، نتیجه‌ای جز غرق شدن در باتلاق گناهان ندارد؛ هم‌چنانکه به ابلیس تا روز رستاخیز مهلت داده شد. پیروزی پیامبران (ع) بر حکومت‌های ستمگر و نابودی و فروپاشی بعضی از قدرت‌های مردم‌ستیز معاصر نشان از عاقبت دشمنان است.
تاریخ گواهی می‌دهد که بسیاری از وعده‌های الهی به مؤمنان و ستمدیدگان محقق شده است؛ آیات بسیاری از قرآن کریم، به همراهی خدا با مؤمنان و دفاع از آنان شهادت داده‌اند. شرط حمایت و دفاع خدا از مؤمنان، این است که علیه استکبار اقدامی انجام داده باشند، وگرنه نصرت‌های الهی برای عافیت طلبانِ خانه نشین، جاری نمی‌شود.
بدون امید، کره خاکی جز سنگ، خاک، درخت‌ها، علف‌ها، آب‌های بلااستفاده و بی‌مصرف، زمین‌ها و بیابان‌های بایر و موات چیزی نیست؛ همت بلندِ مؤمنانه، اقتضا می‌کند که انسان، به سفر و جایگاه ابدی خود بیاندیشد؛ اما بسیاری از امیدبخشی‌های قرآن و روایات و نیز دعاهایی در صحیفه سجادیه، ناظر بر نیازهای دنیوی مؤمنان است.
بر اساس کلمات نورانی و گهربار ائمه معصومین (ع) در هر زمان و دورانی، خدای رحمان رهبران و حجت‌هایی را قرار داده که پناهگاه و ملجأ بی‌پناهان عالم باشند؛ زیرا آنان امید بخش دل‌های غم‌دیده و رنجور کسانی هستند که به انوار مقدسشان پناه برده‌اند.
یکی از آثار و برکات دولت کریمه امام زمان (عج) اجرای احکام و حدود الهی در جامعه است؛ با اجرای حدود و احکام الهی در هر جامعه‌ای، نور امید در دل‌های مؤمنین زنده و آفریده خواهد شد؛ زیرا به وسیله امام (عج) مردم از چنگال ظالمان رهایی خواهند یافت.
در طول تاریخ، نزاع میان حق و باطل، صورت‌های گوناگونی به خود گرفته و شکل جدیدتر آن در تقابل جهان مدرنیته با کشور و ملت ایران است. جهان غرب درصدد رفع امید از ملت ایران است؛ باید امید ملت ایران را حفظ کرد و یاد امام زمان (عج) را به عنوان امید بشریت زنده نگه داشت.