پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همواره خدای متعال برای نجات و رهایی دادن بندگان خود از حیله ظالمان و مکر مکاران، انبیاء و اولیائی را قرار داده تا به وسیله آنان، انسان‌های مظلوم در اعصار مختلف و جوامع متفاوت، از دست دشمنان دین خدا، رهایی یابند. در سخنان ائمه معصومین (علیهم‌السلام) به این مسئله مهم اشاره شده است. در کتاب شریف صحیفه سجادیه که سراسر از نور و حکمت است، امام سجاد (علیه‌السلام) نکته‌ای را بیان کرده‌اند که امید بخش و رهایی دهنده از ناامیدی در عصر حاضر است.

امام در دعای چهل و هفتم صحیفه می‌فرمایند: «خداوندا! تو در هر زمان، دینت را به سبب امام و رهبری بر حق، تأیید کردی و او را نشانه‌ای برای بندگانت و مشعلی فروزان در شهرهایت به پا داشتی؛ پس از آنکه ریسمان او را به ریسمان خود وصل کردی و او را سبب دستیابی به رضای خود ساختی و طاعتش را بر همه واجب کردی و از نافرمانیش بیم دادی و به اطاعت دستوراتش و باز ایستادن از نواهیش و پیشی نجستن بر او و واپس نماندن از حضرتش، فرمان دادی؛ پس او پناه پناهندگان و ملجأ اهل ایمان و دستاویز چنگ زنندگان و جمال جهانیان است.»[1]

این دعای شریف، امیدآفرین و برطرف کننده یأس و ناامیدی در قلوبی است که انتظار دولت امیدبخش امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) را دارند؛ زیرا در این دعا، امام سجاد (علیه‌السلام) به حضور و ظهور امام در هر زمان و دورانی اشاره کرده‌اند و نوید آن را داده‌اند که ولی خدا، پناهگاه و ملجأ درماندگان در هر دوران است. این سخنان، بیان‌گوی آن است که در عصر غیبت نیز، امام زمان (عجل‎‌الله‌فرجه) امید ناامیدان و پناهگاه مظلومان است.

پی‌نوشت:
[1]. الصحيفة السجادية، إمام زين العابدين (ع)، ص218، قم، نشر الهادی، چاپ اول، 1418 هـ ق. «اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَه عَلَماً لِعِبَادِكَ ... وكَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ وعُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ ، وبَهَاءُ الْعَالَمِينَ»