انتظار
انتظار ظهور امام زمان (عج)، آرزوهای غیرممکن و دور از دسترس را ممکن می‌کند. از مردمان این عصر چه کسی فکر می‌کرد بتواند با پیامبر (ص) و در رکاب ایشان علیه دشمنان پیکار و جهاد کرد؟! اگرچه به طور واقعی نمی‌توان زمان را به عقب برگرداند، اما ثواب شمشیر زدن همراه پیامبر (ص) با انتظار فرج امام زمان (عج) ممکن است.
انتظار مهدی موعود (عج) و دولت کریمه او، امیدآفرین روزهایی است که در آن انسانیت به اوج کمال خود خواهد رسید و دیگر هیچ انسانی در بند ظالمان و مستکبران نخواهد بود. خدای متعال مهدی موعود (عج) را در میان بندگان خود به عنوان حجت و ولی خود انتخاب کرد تا مردم هر عصر و زمانی با یاد و نام او در دل‌هایشان امیدوار به رهایی از ظلم باشند.
در روایات و متون دینی، به انتظار مطلق و امید گشایش، سفارش شده است؛ این اهتمام اسلام به معناى عام انتظار و امید به آینده، تا حدی است که امید به رسیدن به گشایش از سوى خداوند را در زمره برترین اعمال برشمرده و یأس و ناامیدى از رحمت خداوند را از جمله گناهان کبیره، به شمار آورده است.
جایگاه اهل بیت (ع) نسبت به قرآن کریم، مثل جایگاه نقطه‌ها نسبت به کلمات است؛ همان‌گونه که نقطه‌ها از کلمات جدا شود، در فهم آن اختلاف می‌شود، اهل بیت (ع) نیز اگر از قرآن جدا شوند، قرآن درست فهمیده نمی‌شود و در آن اختلاف می‌شود.
خداوند متعال از ابتدای خلقت آسمان‌‌ها و زمین، کرات و ستارگان و موجودات و مخلوقات، به دنبال هدف مشخصی است که بر طبق آن، عالم تکوین را به سمت هدف اساسى هدایت کند؛ نقطه‌اى که اوج تکامل بشریت و مخلوقات است؛ فهم این مطلب، موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور می‌شود.
تمام انبیاء گذشته به نبی خاتم و اوصیاء او، خصوصاً وصى آخر حضرت، اعتقاد داشته و ظهور امام زمان (عج) اوج آمال انبیاء و اولیاء الهی (ع) است؛ دانستن این مطلب می‌تواند موجب ایجاد امید و نشاط در دل منتظران و امیدواران به ظهور خاتم الاوصیاء شود و در جهت امید آفرینی منتظران مفید باشد.
انتظار فرج در دین مبین اسلام، نه تنها به عنوان برترین و محبوبترین عمل شمرده شده است، بلکه از آن با عنوان دیگری به نام «عبادت» یاد شده است.
نام امام زمان (عج) و یاد این بزرگوار، دائماً به ما یادآوری می‌کند که طلوع خورشیدِ حق و عدل در پایان این شب ظلمانی، قطعی است. انسان‌ها گاهی که امواج متراکم ظلمت و ظلم را مشاهده می‌کنند، مأیوس می‌شوند؛ اما یاد امام زمان (عج) نشان‌دهنده این است که خورشید طلوع خواهد کرد.
انتظار در لغت به معنای «چشم‌داشت»، «چشم به راه بودن» و «توقع داشتن» نسبت به آینده است و معنای اصطلاحی انتظار، حالتی درونی است كه باعث آمادگی فرد منتظر برای ظهور منجی و نجات یافتن می‌شود؛ این حالت روحانی و معنوی، از ایمان کامل به وعده الهی نشأت می‌گیرد و سبب می‌شود که فرد منتظِر، اشتیاق فراوان و علاقه‌ای وافر به ظهور منجی الهی و آسمانی داشته باشد.
مفهوم امید آفرینی یکی از مقدس‌ترین مفاهیم دینی است که هر شیعه‌ای وظیفه دارد تا در این زمینه به روشنگری و تبیین بپردازد؛ از مقدمات این امر مهم، می‌توان به انتشار سخنان اهل بیت (ع) و بیان سخنان آنان اشاره کرد. همچنین رجعت به عنوان امر امید آفرینی است که به وسیله آن، انسان‌های ظالم در دنیا جزای اعمال شوم خود را خواهند دید و مظلومان عالم در این دنیا می‌توانند به حق خود برسند.