اسلام ناب
ائمه معصومین (ع) دروازه فیض هستند؛ همانطور که در دعای ندبه می‌خوانیم :«کجاست دروازه الهی که از آنجا وارد می‌شوند.» و در زیارت آل یاسین می‌خوانیم: «سلام بر تو ای دروازه رحمت خدا!» انتظار ظهور چنین شخصیتی، امید آفرین بوده و منتظر را به کوشش برای تحقق ظهورش وا می‌دارد.
محبت به امام زمان (عج) وظیفه‌ای است که پیامبر اکرم (ص) به دستور خداوند از ما خواسته است؛ محبت نیز تابع معرفت و شناخت است و هر چه شناخت بیشتر شود، محبت شدیدتر خواهد بود؛ بنابراین منتظِر باید شناخت خود را به امام زمان (عج) کامل کند تا محبت امام در او پدید آید.
منتظران واقعی حضرت مهدی (عج)، لازم است بین خود و امام خود سنخیت ایجاد کنند؛ این سنخیت از طریق تقویت ایمان، تثبیت تقوا، تحکیم فضایل اخلاقی و توسعه درجات معنوی حاصل می‌شود؛ طبق دستور خداوند اگر جزء افراد با ایمان هستیم، باید با تحمل مصیبت‌ها و عمل به واجبات، با امام زمان خود نیز در ارتباط باشیم و خود را به رشته ولایت او ببندیم.
یکی از مظاهر انتظار واقعی، إحیاء داشتن شب نیمه شعبان به عبادت و دعاست؛ امام باقر (ع) درباره احیاء این شب می‌فرماید: «در این شب خداوند فضلش را بر بندگان ارزانی می‌دارد و به بزرگواری خودش، آنها را می‌آمرزد. پس برای نیل به مقام قرب خداوند، در این شب بکوشید؛ زیرا خداوند به ذات خود قسم یاد کرده که هیچ درخواست کننده‌ای را در این شب، بی‌پاسخ رها نسازد، مگر این‌که خواهش او نافرمانی خدا باشد.»
استعمارگران امروزه سعی می‌کنند علاوه بر لشکرکشی و به راه انداختن جو ترس و وحشت، با در اختیار گرفتن رسانه‌های عمومی، افکار عمومی جهان را در اختیار داشته باشند، تا به این وسیله اعمال ننگین خود را در سرزمین‌های اسلامی، از جمله جنایات استکبار جهانی و صهیونیست‌ها را در فلسطین، افغانستان، عراق، سوریه و ... توجیه کنند.
وهابی‌ها غیبت امام زمان (ع) را نشانه نپرداختن به وظیفه‌اش می‌دانند؛ زیرا امام غائب توانایی انجام وظیفه خود را ندارد؛ در پاسخ باید گفت که خداوند امام را تعیین کرده است و این مردم هستند که با اختیار و عدم اطاعت از فرامین امام، مانع وجود او شده‌اند. هم‌چنین وظیفه حفظ شریعت و تبلیغ دین، تنها به عهده امام نیست و پیروان نیز این وظیفه را انجام می‌دهند.
تصور کنید که اکنون امام زمان (عج) ظهور کند؛ چگونه تشخیص می‌دهید که او امام زمان (عج) است! از دو راه می‌توان ایشان را شناخت؛ راه اول معجزه و راه دوم علائمی است که پیش از ظهور آن بزرگوار، در جهان بارز خواهد شد.
سنت نذر یکی از سنت‌های زیبایی است که در آیات قرآن کریم، به آن اشاره شده است. هر شیعه‌ای برای آن‌که به خدای رحمان تقرب پیدا کند و با اهل بیت (ع) مأنوس شود، زیباست که از سنت نذر برای تعجیل امر فرج امام عصر (عج) بهره‌مند شود.
اگر کسی به خصلت پسندیده متصف بود و به واسطه این اتصاف، در زمره ابرار قرار گرفت، از کوثر جوشان امامت سیراب شده است، چون ائمه اطهار (ع) ریشه و اصل و نسب خوبان هستند.
ایجاد نظام و اجرای احکام وسیع اسلام در عصر غیبت، وظیفه مسلمانان است؛ قاعده جامعیت اسلام، منحصر به اصل حضور نیست. امام صادق (ع) می‌فرماید: «پيامبر (ص) قرآن و شريعت و طريقه‌اش را آورد، پس حلال او حلال است تا روز قيامت و حرام او حرام است تا روز قيامت»؛ این یعنی دیگر کسی نمی‌تواند بگوید که نظام سازی در زمان غیبت وظیفه ما نیست. اصلاً اگر حکومتی نباشد، بسیاری از احکام دین عمل نشده و تعطیل می‌شود.
یکی از وعده‌هایی که خدای رحمان به پیامبر (ص) داده، پیروزی دین اسلام بر سایر ادیان و بر مشرکین است؛ اما نکته قابل توجه در وعده پیروزی دین اسلام و جهانی شدن آن که در آیات قرآن داده شده، تنها توسط امام زمان (عج) محقق خواهد شد.
یکی از وعده‌هایی که از سوی رسول خدا (ص) داده شده، ظهور مهدی موعود (عج) در میان مردم آخرالزمان است که با ظهورش عدل و داد در جامعه برقرار خواهد شد و ظلم به پایان خواهد رسید؛ این بشارت در کتب فریقین بیان شده است.
مضمون آیه قرآن، تصریح بر حضور هر شخصی در آخرت با امام خود دارد؛ از این روی و با توجه به غیبت امام زمان (عج)، برخی از شیعیان در هراسند که امامشان کیست؟! این مسئله در صدر اسلام نیز مطرح شده است و ائمه به آن پاسخ دادند. آنچه مهم است، شناخت امام است و همین مسئله برای آخرت کافی است.
خداوند، وعده داده است که مستضعفان صالح، وارث زمین خواهند شد؛ پس نباید دچار یأس و افسردگی شد و دست روی دست گذاشت و تماشاگر سلطه ظالمان و مظلومیت و محرومیت مؤمنان و مستضعفان بود.