پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از سنت‌های زیبای قرآنی که از قدیم‌الایام، در میان پیروان ادیان الهی مرسوم بوده، سنت نذر است. هرگاه انسانی که برای خواسته‌ها و حاجتش، خود را درمانده می‌دیده و برای رسیدن به حوائجش مضطر می‌شده و آن خواسته برایش اهمیت زیادی داشته، به سراغ نذر برای خداوند متعال می‌رفته و از پروردگارش برای برطرف شدن نیازهایش یاری می‌جسته است.

قرآن کریم در چندین آیه خود، به این امر مهم الهی اشاره می‌کند و این سنت زیبا را تأیید می‌کند. خدای رحمان با ذکر داستان ولادت حضرت مریم (سلام‌الله‌علیها) در این باره می‌فرماید: «إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ [آل‌عمران/35] [یاد کنید] هنگامی‌که همسر عمران گفت: پروردگارا! برای تو نذر کردم که آن‌چه را در شکم خود دارم [برای خدمت خانه تو از ولایت و سرپرستی من] آزاد باشد؛ بنابراین از من بپذیر؛ یقیناً تو شنوا و دانایی!»

یکی از کارهای نیکویی که شیعیان می‌توانند به جهت تقرب الهی و انس پیدا کردن  با اهل بیت (علیهم‌السلام) انجام دهند و حتی می‌توان از این کار حسنه برای تعجیل در امر فرج امام عصر (عجل‌‎الله‌فرجه) استفاده شود، نذر برای خدا و به نیت امام زمان (عجل‎‌‌الله‌فرجه) و تعجیل در امر فرج باشد. چه زیباست که شیعیان، با الگوگیری از آیات قرآن، برای فرج موفورالسرور امام زمان (عجل‌‎الله‌فرجه) نذر کنند.

محمدجواد مهریار