وهابیت
وهابیها مدعی هستند که تنها گروه مدافع سلف امت و پیرو حقیقیشان، آنها هستند، از این رو خود را سلفیه مینامند؛ اما در عمل، وقتی فتاوا و عملکرد آنها مورد بررسی قرار میگیرد، روشن میگردد که فقط اندیشه ابن تیمیه حرانی است و تطبیقی بین معتقدات آنها و سلف امت نمیتوان یافت؛ با این وجود نباید آنها را سلفی بدانیم، بلکه تیمی هستند.
وهابیت نذر برای اولیاء الهی را عبادت غیرالله و شرک دانستهاند، حال آنکه عملی عبادت خواهد بود که انسان، علاوه بر خضوع و خشوع، اعتقاد به الوهیت و ربوبیت شخص مقابل نیز داشته باشد، بنابراین نذرکردن برای اولیاء الهی، با توجه به اینکه توام با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت نسبت به آن بزرگواران نیست، عبادت غیرالله محسوب نمیشود.
مسلمانان هنگام گرفتاری و مصائب، به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و اولیاء الهی (علیهمالسلام) استغاثه میکنند و از ایشان طلب کمک میکنند؛ همه اقرار دارند که رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) و اولیاء، تنها با اذن خداوند حاجت را برآورده میسازند و کارشان مستقل از خدا نیست؛ با این وجود وهابیها این عمل مسلمانان را شرک میدانند.
برخی به فتوای آیت الله خویی در لمس عورت اشکال کردهاند در حالی که در کتابهای آنها بلاهای بسیار بزرگی همچون جواز مدت حمل بیش از یک سال و ارتکاب فحشاء توسط برخی از بزرگان آنان وجود دارد.
گرچه در قصاص، عفو و بخشش اولیاء دم، از توصیههای اخلاقی قرآن است، ولیکن ابن ملجم قاتل امیرالمومنین(ع) کسی بود که به دلایل مختلف، هرگز ذرهای لیاقت و شأنیت بخشش را دارا نبود و از این رو توسط امام حسن محتبی(ع) قصاص شد؛ از آن جمله: سازنده بودن عفو است، که در ابن ملجم نبود و اگر آزاد میشد به فتنههای و جنایاتش ادامه میداد.
گفتن یا علی و یا عبدالقادر گیلانی و ...، به عنوان شرک از سوی وهابیت مطرح است؛ این در حالی است که در آیات قرآن، خواندن غیر خداوند (صدا زدن غیر خداوند) تنها به معنایی نیست که از آن برداشت شرک شود، بلکه به معنای کمک گرفتن و نداء هم آمده است.
برخی از کسانی که ادعای پیروی از اهلسنت واقعی را دارند، به راحتی اعتقادات اصیل اهلسنت را زیر سوال میبرند. زیارت قبور و آهنگ سفر برای آن از جمله اعتقادات اهلسنت است که از سوی که خود را در پوشش اهلسنت قرار میدهند، منع شده است.
شبکههای معاند شیعه، مکتب اهل بیت را متهم میکنند که خداوند را دارای جسم معرفی میکند، در حالیکه معنی روایات را نفهمیدند، یا نخواستند که بفهمند، و واقع مطلب این است که این اتهام زنی، یک فرار به جلو است.
جشن میلاد برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) از بهترین اعمال نیکی است که برای پیامبر بزرگ اسلام سنت شده است. مسلمانان قرنها است از روی محبت به پیامبر در روز ولادت ایشان یکی از مهمترین کارهای خداپسندانه را که ترویج محبت به رسولالله (صلی الله علیه و آله) است را در برپایی مراسمات و جشنها و گفتگو از پیامبر دنبال میکنند
بزرگداشت اعیاد مذهبی و برگزاری مجالس و محافل جشن و سرور یکی از سیره های مشروع و مباح بلکه رایج بین مسلمانان بوده و هم اکنون نیز در بین آنان رواج دارد . ولی وهابی ها می پندارند که برگزاری جشن میلاد پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع ) ، قرائت قرآن در آن مراسم ، شعر خواندن در مدح ایشان و اطعام مسلمانان از جمله منکرات است .
یکی از مباحثی که مورد اختلاف علما و مورخین واقع شده است، این مسئله است که آیا اهلبیت امام حسین (علیه السلام) در روز اربعین وارد کربلا شدهاند یا نه؟ نکته مهم این است که این اختلاف تاریخی در کتب فریقین ذکر شده است و قائلین فراوانی نیز دارد. ورود اهلبیت (علیهم السلام) در روز اربعین به کربلا از دو جهت مورد تردید قرار گرفته است؛ نخست از نگاه...
یکی از عمدهترین شبهاتی که در رابطه با زیارت اربعین وجود دارد این است که: «با توجه به مسافت طولانی بین شام تا کوفه آیا امکان طی این مسافت طولانی در این بازه زمانی کوتاه وجود دارد؟» با مراجعه به اسناد تاریخی به نمونههای فراوانی دست پیدا میکنیم که در زمانهای قدیم مردم مسافت بین شام تا کوفه را ده روز یا کمتر طی میکردند.
وهابیونی که می گویند یزید توبه کرد باید توجه کنند که اگر یزید واقعا توبه کرده باشد باید در اعمال و رفتار او اثرات توبه نمایان باشد، در حالی که یزید بعد از واقعه عاشورا دو جنایت بزرگ دیگر انجام داد !
وهابیت اقامه عزاداری برای امام حسین علیه السلام را بدعت می دانند اما عزاداری در سنت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم دیده می شود وحتی ایشان دیگران را امر به عزاداری می کردند