عده‌ای از مسلمانان با اجازه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از مکه به سرزمین حبشه هجرت کردند و در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در فضیلت آنان می‌فرماید: مهاجرین از مکه به مدینه یک بار هجرت کردند و برای مهاجرین به حبشه (اهل سفینه)، دو هجرت محسوب می‌شود.

در جریان شکل گبری و استحکام دین مبین اسلام جنگ‌های بسیاری رخ داده است، ولی آنچه که حائز اهمیت است، تفاوت دیدگاه رسول خدا با خلفای بعد از اوست. حضرت رسول نهایت رافت و مهربانی را نشان می داد و از اسلام یک چهره ایی زیبا به نمایش می‌گذاشت تا بتواند افراد بیشتری را به اسلام گرایش دهد. برخلاف جنگ‌هایی که برخی از صحابه انجام دادند.

بزرگان اهل سنت به خوبی چهره ابن تیمیه را شناخته و با مطالبی که در کتاب‌های خود آورده‌اند درباره او افشاگری‌ها نموده‌اند. از باب نمونه «شوکانی» در معرفی محمد بخاری حنفی می‌گوید: «محمد بخاری حنفی از ابن‌تیمیه بسیار متنفر بود تا جایی که در مجلسش تصریح می‌کرد که هر کس ابن‌تیمیه را «شیخ الاسلام» بداند کافر است.

درد و رنج حضرت زهراء(سلام الله علیها) ابن بود که اگر امروز حق دختر خاتم از بین برود و عصمت و فضیلت اهل‌بیت پیامبرشان نادیده گرفته شود، فردا با حق امت چه خواهند کرد، هدایت و سعادت امت چه سرنوشتی پیدا می‌کند، در واقع رنج و درد و فریاد فاطمه زهراء برای نجات بشریت بود.

مسئله جانشینی رسول خدا از مباحثی است که شدیدا بین دو مذهب شیعه و اهل سنت در آن اختلاف است. شیعه طبق نصوص قرآن و روایت رسول اکرم معتقد است که امام مانند پیامبر است و باید از جانب خداوند نصب و تعیین گردد و مردم توان انتخاب جانشین رسول خدا را ندارند. برخلاف اهل سنت که تعیین امام را بر عهده مردم گذاشته اند.

اهل سنت بر این باورند که امر جانشینی رسول خدا یک امر مادی و دنیوی است. لذا معتقدند که خلیفه رسول خدا باید توسط مردم تعیین شود. در حالی که این تفکر طبق نصوص قرآن و کلمات نورانی رسول خدا، باطل است. شیعه معتقد است همانگونه که پیامبر از جانب خداوند تعیین می گردد، امام هم باید منتخب خداوند باشد