توحید در عبادت به معنای نگرش یکتایی خداوند عزوجل در پرستش است؛ در توضیح باید گفت که عبادت آن خضوعی است که با اعتقاد به معبود بودن خداوند صورت می گیرد و آن گونه که ابن‌تیمیه در تعریف عبادت گفته است صحیح نیست. وی می‌گوید که خشوع یا خضوع تنها در محضر کسی غیر از خداوند عبادت وی است.

ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، که این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند، با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد.

با مراجعه به تاریخ اسلام و ریشه‌یابی فتنه‌ها که در شهرهای مختلف کشور‌های اسلامی اتفاق افتاد، دست‌های پنهان سلفی‌ها و وهابیت را در آن فتنه‌ها می‌توان مشاهده کرد. از باب نمونه در سال 469 هجری قمری پس از سخنرانی ابونصر قشیری در مدرسه نظامیه بغداد، پیروان احمد بن حنبل به بازار مدرسه نظامیه حمله کردند و عده‌ای را به قتل رساندند.

این روزها خبرهای بسیار دردناکی از بلاد مسلمین اعم از عراق و شام و یمن به گوش می‌رسد. خبرهایی از قبیل قتل عام مسلمین، بریدن سر، تجاوز به نوامیس مسلمانان و نبش قبر و بسیاری خبرهای دیگر. با رجوع به تاریخ می‌بینم که این‌گونه اعمال تازگی نداشته و در صدر اسلام، کسانیکه داعیه مسلمانی داشتند، مرتکب چنین اعمال زشتی شدند.

سلف در نزد مسلمانان به معنای گذشتگان صالحی است که برای آیندگان مایه افتخار و سربلندی بوده اند. اما در منابع اسلامی هرگز رفتار و گفتار آنان هم ردیف گفتار و رفتار پیامبر (ص) تلقی نشده است. اما ابن تیمیه در قرن هفتم هجری در معنای سلف بدعت ایجاد کرد و صحابه، تابعین و تابع تابعین را از منابع شریعت قرار داد.

سلفیان به داشتن رویه خرق اجماع در اندیشه مذاهب اسلامی معروف هستند. ایشان به دلیل ابراز نظرات متهورانه خود نه تنها کمکی به وحدت نمی‌کنند بلکه برخلاف ادعای خود تیشه بر ریشه وحدت مذاهب اسلامی و حتی خود اهل سنت می‌زنند. برخی از این امور که برای مخالفت با شیعیان ابراز شده تمامی فرق اسلامی را مورد انتقاد قرار می‌دهد.