لازمه اعتراف ابن تیمیه در مورد صحابه و تابعین

  • 1396/11/16 - 10:36
امير صنعانی از پیامبر اکرم نقل می‌‌كند: «هر كسی‌که به علی فحش بدهد، به من فحش داده است، و هر كسی‌که به من فحش بدهد، به خداوند فحش داده است.» و می‌گوید: این حدیث صحیح است. ابن‌تيميه نیز می‌گوید: بسياری از صحابه، به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش می‌‌دادند و بغض ايشان را داشتند و با ايشان به جنگ پرداختند.

امير صنعانی از سلفی‌‌های مشهور یمن، روايتی را از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌عليه‌وآله) نقل می‌‌كند که: رسول‌خدا فرمود: «هر كسی‌که به علی (عليه‌السلام) فحش بدهد، به من فحش داده است، و هر كسی‌که به من فحش بدهد، به خداوند فحش داده است. اين روايت از أم‌سلمه است.»[1]
او در شرح این حدیث می‌گوید: «سخن رسول‌خدا که فرمود: (به من فحش داده است) به این دلیل است كه فرمود: علی از من است و من از علی هستم. پس فحش‌دهنده به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش‌دهنده به رسول‌خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) است.
و ظاهر اين روايت نشان از وجوب قتل كسی است كه به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش بدهد، چون كه فحش به آن‌حضرت، فحش به رسول‌خدا و خداوند است و كسی‌كه به رسول خدا فحش بدهد، كشته می‌‌شود، و كسی‌كه به خداوند فحش بدهد، كشته می‌‌شود.»[2] یکی از احکام فقهی در فریقین، حکم قتل ساب النبی است؛ این حدیث دشنام دادن به امیرالمؤمنین را مانند دشنام دادن به شخص پیامبر و خداوند می‌داند و برداشت امیر صنعانی از این حدیث این است که حکم این دو نیز مشابهند؛ یعنی کسی به امیرالمؤمنین دشنام دهد، باید کشته شود.
او این حدیث را صحیح می‌داند و می‌گوید: «هیثمی گفته است: همه راویان این حدیث از راویان صحیح بخاری و مسلم هستند غیر از جدلی، که هیثمی و ذهبی او را فرد ثقه‌ای می‌دانند.»[3]

پس از این مقدمه به کلامی از ابن تیمیه دقت کنید:
ابن‌تيميه می‌گوید: صحابه حضرت علی (عليه‌السلام) را مانند ابوبكر و عمر دوست نداشتند، بلكه بسياری از صحابه، به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش می‌‌دادند و بغض ايشان را داشتند و با ايشان به جنگ پرداختند.[4]
بنابراین، پس از اعتراف ابن تیمیه و مطابق حدیث نبوی و قول امیر صنعانی، بسياری از صحابه و تابعینی که به امیرالمؤمنین بغض داشته و به ایشان فحش می‌‌دادند و با او به جنگ پرداختند، شايسته قتل می‌‌باشند.

پی‌نوشت:

[1]. «من سب عليًّا فقد سبني، ومن سبني فقد سب الله. عن أم سلمة.» التنوير شرح الجامع الصغير، أمير صنعانی، ج١٠، ص٢٥٣.
[2]. «(من سب عليًّا) بن أبي طالب أول الناس إسلامًا وأعظمهم جهادًا وفضائله جمة لا تدخل تحت العد بيناها في الروضة الندية. (فقد سبني) لأنه قال - صلى الله عليه وسلم -: «علي مني وأنا منه.» فسابه ساب له - صلى الله عليه وسلم -. (ومن سبني فقد سب الله) لأنه رسوله الذي أوجب تعظيمه وتكريمه وحبه فسابه راد على الله ما أوجبه وظاهره وجوب قتل من سب عليًّا لأنه ساب للنبي ولله تعالى ومن سب النبي قتل ومن سب الله قتل.» التنوير شرح الجامع الصغير، أمير صنعانی، ج١٠، ص٢٥٣.
[3]. «وقال الذهبي: والجدلي وثق وقال الهيثمي: رجاله رجال الصحيح غير أبي عبد الله الجدلي وهو ثقة.» التنوير شرح الجامع الصغير، أمير صنعانی، ج١٠، ص٢٥٣.
[4]. «ولم يكن كذلك علي، فإن كثيرا من الصحابة والتابعين كانوا يبغضونه ويسبونه ويقاتلونه.» منهاج السنة، ابن تيميه، ج٧، ص١٣٨.

تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.