سلفیت و وهابیت
از برکات دوران حیات طیبه‌ی امام صادق (ع) تربیت شاگردانی است که هر کدام، از سرشناسان دوران خود بوده‌اند. وهابیون با ایجاد شبهه بیان می‌کنند، اگر برای امام صادق (ع) شاگردانی شیعه مذهب وجود داشته چرا از آنان اثری وجود ندارد؟! ابوبصير ليث بن البختری از اصحاب حضرت بوده که در دوران زندگی خود به دفاع از مذهب تشیع پرداخته است.
از برکات دوران حیات طیبه‌ی امام صادق (ع) تربیت شاگردانی است که هر کدام از سرشناسان دوران خود بوده‌اند. وهابیون ادعا می کنند که اگر برای امام صادق (ع) شاگردانی شیعه مذهب وجود داشته، چرا از آنان اثری وجود ندارد؟! مؤمن الطاق از اصحاب حضرت بوده که در دوران زندگی خود به دفاع از مذهب تشیع پرداخته است.
مفتی‌های وهابی ادعا کرده‌اند، پادشاهان صفویه به دلیل مقابله با حکام عثمانی، شیعه را به وجود آوردند. ادعای آنان در حالی بیان می‌شود که علاوه بر انتصاب شیعه به پادشاهان صفویه، آنان معتقدند كه مذهب تشیع توسط عبدالله بن سبأ در زمان خلیفه سوم اهل سنت به وجود آمده است. با مراجعه به منابع تاریخی و روایات معتبر اهل بیت (ع) عدم این ادعا اثبات می‌شود.
مفتی‌های وهابی در ادعایی متوهمانه می‌گویند، تشیع زاییده و ساخته شده‌ی تفکر پادشاهان صفویه است. این سخن در حالی بیان می‌شود که آنان علاوه بر این اعتقاد، معتقدند شیعه توسط عبدالله بن سبأ در زمان خلیفه سوم اهل سنت به وجود آمده است. با مراجعه به روایات اهل سنت مشخص می‌شود، تشکیل تشیع از زمان اعلام علنی رسالت نبی اکرم (ص) بوده است.
مفتی‌های وهابی ادعا می‌کنند یکی از کارهای شیعیان، لعن کردن اصحاب رسول خدا (ص) است و اگر کسی این عمل را انجام دهد، سبب خروجش از دین و ایمان می‌شود؛ اما با بررسی منابع معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که بسیاری از صحابه، یکدیگر را لعن کرده‌اند. ابن حبان به لعن کردن یکی از اصحاب پیامبر (ص) توسط عایشه همسر رسول خدا (ص) اشاره می‌کنند.
مفتی‌های وهابی ادعا می‌کنند شیعیان به اصحاب و یاران رسول خدا (ص) توهین و ناسزا می‌گویند و این عمل، سبب خروج آنان از دین و ایمان می‌شود؛ اما با بررسی منابع معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که بسیاری از صحابه یه این عمل مشغول بوده‌اند. معاویه از کسانی است که در دوران حیات سراسر خباثتش به دلیل دشمنی با امیرالمومنین (ع) ایشان را مورد سب قرار می‌داد.
دشمنی وهابیون با اهل بیت (ع) واقعیتی است که نمی‌توان منکر آن شد. مفتی‌های وهابی معتقدند، امامان شیعه (ع) در دوران زندگانی خود موفق به انجام یک کار موفقیت آمیز نشدند. این ادعا در صورتی بیان می‌شود که منابع اهل سنت شاهد شکست‌های مکرر خلفای آنان در نبردها و فرار آنان از میدان جنگ و دفاع از رسول خدا (ص) است.
برخی بر این عقیده هستند که خلیفه دوم فردی خوش‌رو و خوش اخلاق بود، حتی رفتار وی با قاتل خود یعنی ابولؤلؤ نیز با لطافت و نرمی بود. اما با بررسی متون تاریخی و روایی خلاف این عقیده ثابت می‌شود؛ زیرا یکی از خصلت‌های معروف خلیفه دوم که در نقلها آمده، اخلاق تند و رفتار خشن او با مردم و به خصوص با خانواده‌اش است.
وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون فدک، ادعا می‌کنند، اگر فدک حق مسلم حضرت زهرا (س) بود، چرا امیرالمؤمنین (ع) در باز پس‌گیری آن حقوق، حضرت زهرا (س) را یاری نکردند. این درحالی است که قطعاً دفاع صورت گرفته، اما علمای اهل سنت از نقل و بیان اعتراض و شکایت امیرالمؤمنین (ع) نسبت به فدک در کتاب‌های خود چشم‌پوشی کرده‌اند که غصب خلافت مشخص نشود.
ابراز دشمنی علنی وهابیون با اهل بیت (ع) واقعیتی است که نمی‌توان منکر آن شد. مفتی‌های وهابی می‌گویند، ائمه معصومین (ع) در دوران حیاتشان موفق به انجام حتی یک کار موفقیت آمیز نشدند. این ادعا در صورتی بیان می‌شود که در منابع اهل سنت به شکست خلفای اهل سنت در فتح خیبر و در نهایت، فتح خیبر توسط حضرت علی (ع) اشاره شده است.
وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون فدک، ادعا می‌کنند، اگر فدک حق مسلم حضرت زهرا (س) بود، چرا امیرالمؤمنین (ع) در باز پس‌گیری آن به حضرت زهرا (س) کمک نکردند. پاسخ این است که قطعاً محدثین اهل سنت از بیان اعتراض و شکایت امیرالمؤمنین (ع) نسبت به فدک و حقوق حضرت زهرا (س) چشم‌پوشی می‌کنند؛ زیرا که بیان این مطلب اثبات غصب خلافت است.
مفتی‌های وهابی برخلاف مطالب موجود در منابع اهل سنت با استدلال به آیه 55 سوره نور ادعا می‌کنند، منظور از استخلاف در آیه مذکور متوجه حکومت خلفای سه‌گانه می‌شود و آنان همانند خلفای صالح گذشته، وارثان حکومت الهی هستند؛ اما با توجه به بیان مورخین اهل سنت، در زمان حکومت خلفا، حتی مردم مدینه نیز مسلمان نشده بودند و هنوز غیر مسلمانان، در پایتخت دولت اسلامی حضور داشتند.
وهابی‌ها مدعی شده‌اند، آیه‌ی 55 سوره نور در شأن خلفای اهل سنت نازل شده است و در این آیه خلافت آنان را شبیه به گذشتگان بیان می‌کند. با بررسی منابع روایی و تفسیری اهل سنت مشخص می‌شود این ادعا یک سخن نابجا است و براساس سخن عایشه هیچ آیه‌ای در شأن خلیفه‌ی اول نازل نشده است.
یکی از شبهاتی که از جانب وهابیون مطرح شده، عدم بیان آیه‌ای در قرآن کریم پیرامون ولایت امیرالمؤمنین علی (ع) است. این ادعای وهابی‌ها پرده از جهالت آنان نسبت به کتاب خدا بر می‌دارد. قرآن کریم در آیه 55 سوره مبارکه مائده، به ولایت و سرپرستی امیرالمؤمنین علی (ع) بر تمام مسلمانان عالم هستی اشاره می‌کند.