پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نماز تراویح، یکی از بدعتهایی بوده که توسط خلیفه دوم در زمان حکومتش ایجاد شده است. او بعد از تغییر نماز از فرادا به جماعت، این کار خود را بدعت حسنه خوانده است. سؤالی که در اینجا مطرح می شود آن است که، آیا خواندن نماز تراویح به صورت جماعت و به عنوان یک نماز مستحبی، بدعت حسنه به حساب می‌آید؟! از نظر مفتیان وهابی جزای کسی که بدعت در دین ایجاد می‌کند، چیست؟

به جماعت خواندن نماز تراویح، یکی از بدعتهایی است که دومین خلیفه اهل سنت در مذهب اهل سنت وارد کرده است. بخاری با بیان کامل این روایت، به نقل از عمر بن خطاب می‌نویسد: «نِعْمَ البِدْعَةُ هَذِهِ.[1] این نماز بدعت خوبی است.»
با بیان این روایت، بدعی بودن نماز تراویح مشخص می‌ شود. شاید برای توجیه این روایت از جانب وهابیون گفته شود، این بدعت، بدعت حسنه بوده و نزد اهل سنت ایرادی بر آن نیست.

در پاسخ به این ادعا، سخن صالح فوزان از مفتیان مشهور وهابیت و عضو لجنه افتاء عربستان سعودی، درباره تقسیم بندی بدعت به بدعت حسنه و بدعت سیئه را می‌ آوریم که می‌نویسد: «کسی که بدعت را به حسنه و سیئه تقسیم کرده است، هیچ دلیلی بر این تقسیم ندارد. چرا که تمام انواع بدعت‌ها سیئه هستند؛ زیرا رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «تمام بدعت‌ها گمراهی است و هر گمراهی در آتش است» این روایت را نسائی در سنن خود نقل کرده است و مسلم هم در صحیح خود نقل کرده است، ولی عبارت «تمام گمراهی‌ها در آتش است» را ندارد.»[2] بدعت خلیفه دوم اهل سنت هرچند به گفته خودش بدعت حسنه بوده، اما بنا بر نظر مفتی‌های وهابیت، در گمراهی و آتش است.

پی‌نوشت:
[1]. بخاری، صحيح البخاری، ج3، ص45، دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422هـ.
[2]. الفریدان، المنتقی من فتاوی الفوزان، ج16، ص1، فتوای شماره 94 . «ليس مع من قسَّم البدعة إلى بدعةٍ حسنة و بدعةٍ سيئةٍ دليلٌ؛ ... وكل ضلالة في النار .»

محمدجواد مهریار