عمر بن خطاب
علمای اهلسنت در منابع معتبر روایی و تاریخی، به آتش زدن احادیث نبوی توسط عمر بن خطاب اذعان کردهاند؛ در این کلیپ، به بررسی این موضوع پرداخته شده است.
در صحیح بخاری به سخنان عمر بن خطاب پیرامون ابوبکر و نحوه خلافت او اشاره شده است؛ در این کلیپ به این موضوع پرداخته شده است.
یک سؤال مهم از اهل سنت، اگر عمر بن خطاب شهید شده است، پس چرا در کتابهای خود وفات نوشتهاید؟ این سؤالی است که منتظر پاسخ آن از سوی شما هستیم.
با توجه به اذعان محدثین مشهور اهل سنت، به جماعت خواندن نماز تراویح در ایام ماه مبارک رمضان، یکی از بدعتهایی است که توسط خلیفه دوم اهل سنت ایجاد شد. اما نکته قابل توجه درباره به جماعت خواندن این نماز آن است که علاوه بر خلیفه دوم اهل سنت، فرزند او یعنی عبدالله و عده دیگری از نزدیکان به خلیفه نیز هیچگاه نماز تراویح را به جماعت به جای نیاوردند.
به جماعت خواندن نماز تراویح از جمله بدعتهایی بوده که به نقل صحیح بخاری، در زمان خلیفه دوم اهل سنت توسط او ایجاد شده است. این در حالی است که بخاری در صحیح خود از نهی حضرت نسبت به این موضوع یاد می کند و امر رسول خدا (ص) به خواندن این نماز در خانه و به صورت فرادا را در کتابش ثبت و ضبط می کند.
نماز تراویح از بدعتهایی بوده که در زمان خلیفه دوم و توسط او ایجاد شده و وارد مذهب اهل سنت گشته است. این بدعت در حالی است که وی به بدعت بودن تراویح اذعان می کند، اما ابن فوزان یکی از مفتیان مشهور وهابی هرگونه بدعت را سیئه معرفی می کند و اهل آن را مستحق جهنم می داند.
در منابع تاریخی و روایی اهل سنت به خواستگاری ابوبکر و عمر از حضرت زهرا (س) اشاره شده است و علمای اهل سنت علت عدم این ازدواج را سن بالای شیخین نسبت به حضرت زهرا (س) میدانند؛ حال چگونه امکان دارد عمر، ام کلثوم را به عقد خود درآورده باشد، در حالی که از منظر محدثین اهل سنت، اختلاف سنی عمر با حضرت زهرا (س) مهمترین عامل عدم موافقت رسول خدا (ص) با این ازدواج بوده است.
وهابیون با استناد به روایات ضعیف و مرسل از منابع شیعه معتقدند، امیرالمؤمنین علی (ع) از دو خلیفه اهل سنت تمجید کردهاند. اما با بررسی در منابع اهل سنت مشخص میشود چنین مطلبی صحت ندارد و خرافهای بیش نیست. همچنین در زمان حیات شیخین، حتی یکبار هم امیرالمؤمنین (ع) از غاصبین خلافت تمجید و تعریف نکردهاند.
يكی از اسناد مظلوميت حضرت زهرا (س) كه در تاريخ و روايات به آن اشاره شده، شهادت حضرت محسن است. علمای شيعه بر اساس رواياتی كه از اهل بيت (ع) به آنان رسيده است، علت اين اتفاق را ضربهای میدانند كه به پهلوی حضرت زهرا (س) زده شد و سبب شهادت حضرت محسن و سپس علت شهادت حضرت زهرا (س) شد.
در منابع شیعه به هجوم غاصبان خلافت به خانه حضرت زهرا (س) اشاره شده است. در این اتفاق تلخ، عمر بن خطاب با آوردن آتش به درب خانه حضرت زهرا (س) قصد ورود به خانه را داشته است. او بعد از آنکه درب خانه را آتش زد، با لگد به درب، وارد خانه شد و با غلاف شمشیر به پهلوی حضرت زهرا (س) میزند.
هجوم به خانه و تهدید به سوزاندن، مهمترین سند مظلومیت حضرت زهرا (س) است. علمای اهل سنت در منابع خود با اشاره به این اتفاق مهم، از حمله غاصبین خلافت به فرماندهی عمر بن خطاب یاد میکنند. هدف از این تهدید، مجبور کردن امیرالمؤمنین علی (ع) برای بیعت کردن با ابوبکر بوده است.
آلوسی عالم مشهور اهل سنت از دفاع امیرالمؤمنین علی (ع) از حضرت زهرا (س) یاد میکند و در کتاب خود به زمین زدن عمر بن خطاب توسط امیرالمومنین علی (ع) و کتک خوردنش اشاره می کند.
هجوم به خانه حضرت زهرا (س) و آتش زدن آن خانه مطهر، از مسلمات ننگین در تاریخ اسلام است. عمر با آتش زدن خانه سبب شهادت صدیقه طاهره (س) شد. اما مقایسه این عمل شیطانی با افسانه آتش زدن خانه قریش به دست پیامبر (ص) قیاس مع الفارق است. هیچگاه سوزاندن خانههای کسانی که امر مستحبی نماز جماعت را کنار گذاشتهاند، با روح رسالت الهی سازگاری ندارد.
افسانه ازدواج عمر با ام کلثوم از جانب وهایبون، حرفی بی اساس بوده است که اهل سنت به آن استدلال می کنند. آنان معتقدند این ازدواج، دلیل بر دوستی میان امیرالمومنین علی (ع) با شیخین است. در جواب این ادعا حاکم نیشابوری می نویسد: «عمر و ابوبکر به خواستگاری حضرت فاطمه (س) آمدند، اما رسول خدا (ص) فرمودند که او کم سن و سال است.