مکاتب اهل سنت
از مواضع احمد بن حنبل درباره حضرت علی دو گونه گزارش کاملا متفاوت نقل شده است. از سویی از احمد بن حنبل کلماتی نقل شده که برخی با استناد به آن، احمد را دوستدار امام علی معرفی کرده‌اند، و برخی هم به استناد به کلمات دیگر او را مبغض امیرالمؤمنین می‌دانند؛ که در این مقاله به این گزارش‌ها اشاره می‌شود و در پایان جمع‌بندی می‌شوند.
معجزه جاودانی و بی بدیل پیامبر اکرم، قرآن کریم است که حقانیت پیامبر برای همگان روشن شود، و این در حالی است که پیامبر در طول 23 سال که در میان مردم زندگی کرد مشغول نشر و معارف قرآن گردید و در این مدت خصوصاً در 10 سال آخر حیات خود قطعاً مشغول به جمع آوری آن بوده است منتها برخی افراد مغرض عقیده دارند که در زمان عثمان جمع آوری گردید
قاطبه‌ی مسلمانان خصوصاً شیعیان، اعتقاد بر عدم تحریف به کم و زیاد شدن کلام الهی دارند و سخن اهل تسنن هم همین است و هرگونه تحریف در قرآن را ردّ می‌کنند؛ اما تعجب از نوشتار برخی مطالب غیر مستند در کتابهای معتبرشان است که باعث سؤال برای دیگران شده، که چگونه این مطالب در کتب آنها راه پیدا کرده بدون اینکه جواب قانع کننده‌ای بدهند.
یکی از اقدامات حکومتی خلیفه دوم این بود که برای اهل مکه چیزی از بیت المال نمی‌داد و برای آنها ارسال نمی‌کرد و می‌گفت که مردم اهل مکه از طلقاء هستند؛ این روایت را قاسم بن سلام در کتاب الاموال آورده است، و آخر روایت را نقل نمی‌کند و به جای کلمه «طلقاء»، عبارت «کذا وکذا» آورده است و گفته است کلمه‌ای بوده که دوست ندارم نقل کنم.
از آیات اختصاصی که خداوند در شان اهل بیت پیامبر نازل فرموده است، آیه‌ی معروف تطهیر در قرآن می‌باشد. این آیه را تمام جوامع روایی و تفسیری فریقین در کتب خود آورده‌اند و افراد در این آیه را فقط مختص به چند نفر می‌دانند که پیامبر به مدت شش ماه آن را بر درب خانه دخترش فاطمه و حضرت علی قرائت می‌کرد تا همگان به این آیه توجه داشته باشند
علمای اهل سنت اصحاب پیامبر را عادل و آنها را لایق بهشت می‌دانند. اصحابی که بعضاً تخلفاتی مانند شرابخوری، زنا، و... داشته‌اند. صحابه با تخلفات این چنینی با چه معیار و ملاکی بهشتی می‌باشند. البته در کنار این اصحاب متخلف، اصحاب واقعی دیگری مانند سلمان و ابوذر و ... وجود داشته‌اند که آن قدر نزدیک شدند که نسبت اهل بیتی را کسب کردند
از آیاتی که خبر از واقعه مهم در روز قیامت می‌دهد آیه بازپرسی یا همان آیه سئوال است که در قرآن کریم در سوره صافات آمده ومحتوای آن صراحتاً بیان نشده است اما طبق روایات وارده در کتب شیعه و اهل سنت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است که حضرت فرمودند: که روز قیامت از ولایت حضرت علی (علیه السلام) و اهل بیت پیامبر اکرم (علیهم السلام) سؤال می‌کنند و همه به آن اذعان دارند.
صلوات، از آیاتی است که خداوند در قرآن با صراحت تمام به مردم دستور می‌دهد که درود و صلوات بر پیامبر بفرستند. این درود و صلوات را باید به صورت کامل ختم کنند، اما برخی از افراد مغرض و کینه توز صلوات را کامل ادا نمی‌کنند، که قطعاً موجب ناراحتی پیامبر را فراهم می‌کنند چرا که شخص خود پیامبر صلوات کامل را به اطرافیان گوشزد نموده است
کسانی می‌توانند به عمق معانی آیات قرآن پی ببرند که تفسیر و تاویل آن را بدانند، و اهل بیت پیامبر، خود قرآن ناطق و مفسر و مبین قرآن هستند. لذا می‌توان آن را از ایشان فرا گرفت، بدون آنکه خطا کنند و یا اشتباهی مرتکب شوند. هرچند برخی ادعای دانستن آن را کردند، اما خیلی زود در ورطه گمراهی و هلاکت افتاده، رسوا شدند
پیامبر بعد سکونت در شهر مدینه، اختلافات قبایل موجود در شهر را حل و فصل کرد، مردم برای جبران محضرش شرفیاب شدند و گفتند که به خاطر خدمتی که به آنها شد حاضرند پاداش بدهند هر چه که بخواهد، که در این موقع آیه شریفه مودت نازل شد و خداوند فرمودند ای پیامبر ما به مردم بگو مزد و پاداش نمی‌خواهم مگر اینکه اهل بیتم را دوست داشته باشید
غلات با آن عقائد پوچ و باطل خود، به خاطر همنشینی با اصحاب خاص ائمه و خود ائمه دستی هم در احکام فقهی داشتند، اما به خاطر مطامع دنیایی خود به مرور زمان در میان مردم علاوه بر داشتن جایگاه دروغین در میان امامان شیعه به نقل قول و روایات از طرف ائمه خود را به آنان منتسب کرده و از ره آورد آن انحراف را در پیش گرفتند
اعتقاد به عدالت صحابه در قرن سوم و چهارم شکل گرفت و علمای اهل سنت خط قرمز خود را عدالت صحابه قرار دادند، چون از اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) محروم بودند و خود را در حال غرق شدن مشاهده می‌کردند، زیرا روایات همه از طریق صحابه نقل شده بود و اگر عدالت صحابه مخدوش می‌شد، راهی برای دستیابی به اسلام نداشتند.
همه مسلمانان بر این عقیده متفق هستند، که اهل بیت عصمت و طهارت از سادات و جوانان اهل بهشت هستند. روایات متعددی از وجود مبارک پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت شده است، که جوانان بهشت را منحصر در امام حسن (علیه السلام)، امام حسین (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) کرده است. به این ترتیب سرور مسلمانان اهل بیت هستند.
هنگامی‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بستر بیماری بودند، برخی از صحابه، برای عیادت و دیدن پیامبر (ص) به خانه پیامبر (ص) رفتند، که پیامبر (ص) فرمود: کاغذ و قلمی بیاورید، تا چیزی در آن بنویسم، که هیچ‌گاه گمراه نشوید. در این هنگام یکی از اصحاب برآشفت و گفت: پیامبر (ص) حالش خوب نیست و هذیان می‌گوید!