معاویه

خاندان بنی امیه از قبل از اسلام، رقیب سخت برای بنی هاشم بودند و این رقابت بر سر آقایی و شرافت، کار را به جایی رسانید که آنان از همان زمانها حقد و کینه درونی نسبت به این خاندان طیبه و پاک داشته باشند. و آن زمانی هم که حکومت به پیامبر رسید کینه آنها چند برابر گردید اما کاری از پیش نبردند. تا اینکه خلافت به حضرت علی(ع) رسید که معاویه علاوه بر این که دشمن حضرت بود به شیعیان هم سخت میگرفت

اهل سنت معاویه را کاتب وحی میدانند در حالی که او دو سال فقط پیامبر را درک کرد و بنا به نقل تاریخ فقط از پیامبر نزدیک به 500 حدیث روایت کرده که تعداد زیادی از آن روایات تکراری و تعداد دیگری از آن را با سند خودش روایت کرده و صحابه جلیل القدر در میان روایت او وجود ندارند. مردی که فاسق و فاجر و منافق بود و هیچ زمانی هم قلباً به دین اسلام مشرف نشد. او کسی است که مورد لعن خدا و رسولش بود

معاویه بن ابی سفیان این شجره ملعونه از نظر قرآن، آن زمانی که حکومت شامات را به ناحق و به دستور خلفای غاصب تصاحب کرد. بعد از شهادت حضرت علی(علیه السلام) با فرزند برومندش امام حسن(علیه السلام) هم از راه مکر و نیرنگ و خیانت وارد شد. چرا که آن امام همام را به مانند پدرش حضرت علی(علیه السلام) مانع آمال و آرزوهای پلیدش میدید پس سعی در حذف فیزیکی آن بزرگوار کرد

معاویه کسی است که اگر در کتب تاریخی فریقین نگاهی سطحی داشته باشیم او و خاندان پلیدش را به راحتی میتوانیم بشناسیم که چه بودند و چه کردند. آنوقت میتوان به حقیقت این شجره ملعونه از نظر قرآن پی برد و به مانند پیامبر مورد لعن و نفرینشان قرار داد. اما جای تعجب است که برخی به خاطر این خبیث حاضرند هم به پیامبر جسارت کنند و هم به برخی صحابه به مانند حضرت علی(ع)

شرح حال فرد فاسد و فاسقی به مانند معاویه بن ابی سفیان برای همگان روشن است و اگر در کتب بزرگان اهل سنت نگاهی گذرا داشته باشیم این جرثومه مکر و تزویر را خواهیم شناخت که چه کسی بوده و بعد از رحلت پیامبر به توسط خلفای وقت چگونه به حکومت رسید و این در حالی بود که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده بودند که خلافت بر آل ابی سفیان حرام است

کتاب قرآن پر است از پندها و حکمتها، آگاهیهایی که اگر انسانها به آن عمل کنند هیچگاه گمراه نمیشوند و به راه مستقیم رهنمون میشوند، از جمله یاد آوریهای قرآن عبارت شجره ملعونه در قرآن است که پیامبر مستقیماً آن را به خاندان پلید بنی امیه سرایت میدهد و جالب آنکه میفرماید خلافت بر آل ابی سفیان حرام است. حال خود معاویه از طرف خلفای غاصب به حکومت رسید که آنها را قبول نداشت

معاویه کسی بود که از طرف عمر بن خطاب در شامات نصب گردید و در زمان عثمان هم تقویت گردید و زمانی که حضرت علی(علیه السلام) به خلافت رسید او را عزل کرد، اما او زیر بار این دستور حضرت نرفت و شروع به کارشکنی کرد و مردم شام را به بهانه خونخواهی عثمان بر علیه حضرت شورانید. اما با این روحیات بود که صحابه او را کاملاً میشناختند و بعضاً به غاو محل نمیدادند

اهل سنت بر این عقیده و باور است که اصحاب پیامبر اسلام همگی عادل هستند و اگر هم مرتکب برخی از کارهای خلاف شرع میشوند فقط به خاطر اجتهادی است که میکنند اما به واقع برخورد نمیکند لذا اینان تلاش کرده پس یک ثواب میبرند. معاویه هم جز این افراد قرار میدهند که سرتا پا غفلت و اشتباه میباشد آن وقت چگونه او را باید خلیفه بنامند که هیچ چیزی از دین نمیداند و همه چیز را وارونه بداند

معاویه بن ابی سفیان اولین کسی بود که لعن و سب و ناسزا در مناطق شامات که معاویه از طرف خلفای قبلی به عنوان استاندار آنجا منصوب شده بود رواج داد و طی بخشنامهای هم دستور داد به خطبا که در نمازهای خود و خصوصاً در نماز جمعه حضرت علی(علیه السلام) را لعن و ناسزا بگویند و جالب اینکه این حرکت به صورت یک سنت در آمد و مردم قربهُ الی الله این عمل زشت را انجام میدادند

خاندان معاویه بن ابوسفیان همان کسانی هستند که خداوند در قرآن آنها را شجرهی ملعونه معرفی کرده است. کسانی که با اجبار به دین اسلام وارد گردیدند ولی به اندازه سرسوزنی به دین اسلام ایمان نیاوردند و مترصد فرصتی بودند تا حقد و کینه خود را، علی الخصوص به پیامبر و اهل بیت او نشان دهند و این فرصت را خلفای غاصب برای معاویه فراهم کردند

خاندان بنی امیه خصوصاً معاویه بن ابی سفیان یکی از دشمنان سرسخت حضرت علی(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر بود. هر چند در ظاهر اسلام آوردند و آزاد شده پیامبر بودند اما هیچ گاه تابع محض نبودند و همیشه دنبال فرصتی بودند تا از خاندان پیامبر انتقام بگیرند و این امر در زمان خلفا صورت گرفت و معاویه استاندار شام گردید و از همان زمان مخالفت تو با حضرت علی آشکار گردید

اگر در کتب تاریخی فریقین یعنی شیعه امامیه و تمام مذاهب اهل سنت جستجو و بررسی کنیم و از حالات معاویه بخواهیم اطلاع حاصل کنیم قطعاً به این نتیجه میرسیم که اعمال ننگین و زشت او چیزی نیست که بخواهد محو و نابود شود. آن هم از معاویهای اصل و نسب او برای همگان معلوم است و بی فرهنگی او و خاندانش منجر به این میشود که اعمالی از او صادر شود و گفتاری ایراد گردد

معاویه بن ابی سفیان چون در خانواده بی بند و بار و هرز رشد و نمو کرد، لذا به مانند پدر و اجداد خبیث و پلیدش، او هم به مانند یک فرد هرزه و لاابالی تربیت یافت و حتی گوی هرزگی و فساد اخلاقیاش را هم از خاندان خودش ربود و شهره آقاق گردید. تاریخ نقل میکند که نه پدرش و نه خودش و نه فرزندش هیچ کدام اسلام نیاوردند و فقط با حکومت و ملک که به ناحق تصاحب کردند بازی کردند

میان شیعه و اهل سنت در اعتقاد داشتن به اینکه صحابه پیامبر خوب یا بد بودند اختلاف است، چرا که برخی از صحابه دنباله رو رفتارهای اخلاقی پیامبر بودند و او را الگوی واقعی خود میدانستند، اما برخی دیگر از اصحاب اینطور نبودند و در ظاهر پیامبر را برای خود الگو قرار میدادند اما در واقع هیچ گاه به مانند پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) عمل نکردند و به دنبال هوای نفس خود بودند