«مصطفی حسینی طباطبایی» ازجمله عناصر شاخص جریان سلفی‌گرای قرآنیون است که اعتقاد شیعیان به ولایت تکوینی انبیا و معصومین علیهم‌السلام را با اعتقاد مشرکان زمان پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله درباره قدرت بت‌ها همسان می‌پندارد، درحالی که میان این دو اعتقاد تفاوت وجود دارد؛ چرا که مشرکان نگاهی استقلالی به بت‌ها داشتند، درحالی‌که باورمندان به ولایت تکوینیِ اولیای الهی، آن را به اذن الهی می‌دانند و قائل به تفویض نیستند.

سید مصطفی طباطبایی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون است که بنا به گفته خودش، تنها بر آنچه که به صراحت از قرآن می‌فهمد تکیه می‌کند و بسیاری از احادیث نقل شده را رد می‌کند، وی همچنین از برخی عقاید امامیه فاصله گرفته و به اعتقادات وهابیت روی آورده است.

«سید ابوالفضل برقعی» با استناد به آیه 51 سوره عنکبوت، ادعا می‌کند که قرآن برای هدایت بشر کافی است. این در حالی است که آیه مورد استناد برقعی هیچ دلالتی بر مدعای وی ندارد؛ زیرا طبق نقل مفسران، آیه فوق در پاسخ به کافران مکه نازل شده است که مطالبه معجزه داشتند و خداوند متعال در این آیه، قرآن را برای معجزه و نشانه الهی کافی دانسته است.

سید ابوالفضل برقعی از روحانیان معاصر ایران است که به دلیل گرایش به جریان قرآنیون، از عقاید شیعی فاصله گرفته و به نظریات اهل‌تسنن و گاه وهابیت نزدیک شده است. یکی از نشانه‌های دوری برقعی ازمذهب تشیع و نزدیکی او به اهل‌سنت و به‌ ویژه وهابیت، دیدگاه او درباره بزرگان شیعه است. برقعی به صراحت «ابن‌تیمیه» ملعون را بر «شیخ صدوق» ترجیح داده است.

«سید مصطفی طباطبایی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی قرآنیون است که با استناد به بخشی از آیه 76 سوره مبارکه انعام، عصمت حضرت ابراهیم علیه‌السلام را منکر می‌شود. این در حالی است که وقتی به صدر آیه و همچنین آیات قبل و بعد این آیه مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم که این گفتگوی حضرت ابراهیم علیه‌السلام با مشرکان، از باب مماشات و نشان‌ دادن نرمش در بحث، برای رد عقیده‌ی طرف است، نه اینکه عقیده‌ی قلبی او باشد.

«سید ابوالفضل برقعی»، کسی است که رسانه‌های وهابیت با بزرگ‌نمایی در مورد شخصیتش، از وی با عناوینی همچون علامه یاد می‌کنند؛ این اقدام رسانه‌های فارسی‌زبان وهابیت، صرفاً اقدامی است از سر ناچاری. این رسانه‌ها برای پیشبرد برنامه‌های خود، دست به دامن هر شخصی که اندک اختلافی با اعتقادات شیعه داشته باشد، می‌شوند.