اطرافیان سید صادق شیرازی او را مرجع عالی‌قدر می‌خواندند؛ این در حالی است که اجازه اجتهادی که برادر وی (سید محمد شیرازی) به ایشان داده بود، به اجازه یک مرجع عادل مشروط شده است؛ قیدی که هیچ گاه رعایت نشده و در زمان ما هم، هیچ مرجع تقلیدی از بزرگان حوزه علمیه قم و نجف، او را تأیید نکرده است.

برقعی، از افراد شاخص جریان قرآنیون، علم غیب انبیا را نفی می‌کند و در این‌باره می‌نویسد: «اگر پیامبر(ص) علم غیب داشت، در جنگ احد سنگ به پیشانی و لب و دندان آن حضرت اصابت نمی‌کرد». این ادعای برقعی در حالی است که آیات متعددی از قرآن گواهی می‌دهد که خداوند چنین علمی را در اختیار پیامبران و پیشوایان الهی قرار داده است.

«انجمن حجتیه» در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، بی‌اعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی که می‌تواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند، این است: ازآنجایی‌که دین اسلام مجموعه‌ای کامل از قوانین و بایدها و نبایدهای مربوط به همه ابعاد زندگی انسان است و اجرای این حجم وسیع از احکام و قوانین اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، اقتصادی، قضایی، نظامی و خانوادگی اسلام بدون تشکیلات حکومتی میسر نیست؛ رئیس این تشکیلات هم یک جاهل و ناآگاه به اسلام نمی‌تواند باشد.

حیدرعلی قلمداران یکی از عناصر شاخص جریان قرآن بسندگی معاصر شیعی، منکر استدلال به حدیث غدیر شد و اصل واقعه را انکار می کند؛ در حالیکه غدیر خم از مسلمات تاریخی است.

حیدرعلی قلمداران معتقد است که اگر کلمه مولی در حدیث معروف غدیر به معنای دوست نباشد، لازمه‌اش اثبات همه شئون پیامبر (ص) از جمله شأن نبوت برای حضرت علی (ع) است. در پاسخ می‌گوییم با توجه به سایر احادیث، از جمله حدیث شریف «منزلت» روشن می‌شود که پیامبر (ص) قید عدم اثبات نبوت را برای حضرت علی (ع) بیان فرموده است و مراد پیامبر (ص) از عبارت «من کنت مولاه فعلی مولاه» در غدیر خم، اثبات ولایت و امامت برای حضرت علی (ع) است.

اعتقاد به موهوم بودن حضرت مهدی (عج)، از عقایدی است که برقعی مدعی آن می‌شود؛ وی مهدویت و موعودباوری را در صورتی انکار می‌کند که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر اسلام (ص) است، مورد پذیرش غالب فرق اسلامی است.