در برابر روایات طرفداران احمدالبصری و نیز داعشی‌ها که به برخی روایات دارای بار مثبت از صاحبان پرچم‌های سیاه استناد می‌کنند، روایات دیگری آمده که در آن صاحبان پرچم‌های سیاه را باطل دانسته؛ از باب نمونه در روایتی آمده: هرگاه پرچم‌های سیاه خارج شوند، آغازش فتنه خواهد بود، در میانه‌ی آن گمراهی خواهد بود و در پایان نیز کفر خواهد بود.

کسانی که سنگ احمدالبصری را به سینه می‌زنند و معتقدند که او امام سیزدهم است، اجمالا به چند سؤال ما جواب دهند؛ وصی همیشه پس از وصیت کننده قیام می‌کند، چگونه او قبل از ظهور حضرت، ادعای وصیت می‌کند؟! چگونه است که او عربی فصیح نمی‌داند و قرآن را اشتباه می‌خواند، و حال آن‌که از خصوصیات امام، دانستن هر زبانی است؟!

پیروان احمدالبصری در دعوت خود، به برخی روایات نشانه‌های ظهور استناد نموده که هیچ جایگاه علمی ندارد؛ به عنوان نمونه به روایتی که خبر از مرگ پادشاه عربستان می‌دهد استناد کرده؛ در حالی که اساسا این راویت از ریشه، دروغ بوده و علاوه بر بی سند و بی مدرک بودن روایت مورد استناد، متن و محتوای آن نیز ربطی به مدعای احمدالبصری ندارد.

استفاده از خواب و رؤیا در میان مدعیان دروغین، جایگاهی ویژه دارد و چون دلایل کافی برای اثبات ادعاهای خود ندارند به این امور متوسل می‌شوند؛ خواب و خیالی که در بسیاری از موارد می‌تواند از ساخته‌های دروغ‌‎گویان و قلندران می‌باشد و حتی اگر توأم با برخی قضایای شگفت و جریانات فوق‌العاده باشد، هرگز نمی‌تواند قابل استناد باشد.

معجزه یکی از ابزارهایی است که خداوند آن را مخصوص پیامبران قرار داده تا به واسطه آن، صدق گفتارشان در جهت ارشاد مردم به سمت خدامحوری باشد. از این رو معجزه دارای شرایطی است که باید حصول همه آن شرایط با هم اتفاق بیفتد. حصول شرایط ویژه در معجزه، علامتی است برای صدق کلام پیامبران و افشای حیله مکارانی مانند احمدالبصری و غیره.

از راه‌‌کارهای مروّجان احمدالبصری و پیروان او نیرنگ و فریب در روایات، تحریف لفظی و یا معنوی، تقطیع، تأویل، باطن‌‎گرایی، کم و زیاد کردن و یا تکه‌تکه کردن آیات و روایات است تا بدین‌گونه وانمود کنند روایات متواتری در دست دارند که در آنها نا «احمد» و «اهل بصره» آمده و این روایات بر شخص مورد ادعای آنان انطباق دارد.