سلفیت و وهابیت
وهابیت، کرامات اولیاء را پذیرفته و آن را از قرآن و روایات و وقایع تاریخی ثابت می‌کنند. ابن‌عثیمین تصدیق کرامات اولیاء را از اصول اهل‌سنت می‌خواند و کرامت را امر خارق العاده می‌داند و معتقد است ولی خدا با آن کرامت، هیچ گاه ادعای نبوت نمی‌کند. وی می‌گوید این کرامات، نشانه‌ای بر صحت دین و پیامبری است که آن ولی از آن پیروی می‌کند.
وهابیت معتقد است مقام انبیاء، بسیار بیشتر از اولیاء است و هر کس مؤمن با تقوا باشد، ولی خدا است و ولی خدا بودن، به ادعا و آرزو نیست. آنان درجه اولیاء را بسیار کمتر از انبیاء می‌دانند، ولی در توصیف انبیاء، چنان به آنان بی‌احترامی می‌کنند که آنها را همسان دیگران قرار می‌دهند. اعتقاد وهابیت درباره پیامبر (ص) مخالف معارف قرآنی است.
اهل سنت معتقدند که پیامبر (ص) در هنگام هجرت به مدینه، ابوبکر را با خود همراه کرده و این همراهی، برای ابوبکر به نوعی فضیلت به حساب میآید. این ادعا در حالی بیان می‌شود که احمد بن حنبل در کتابش، به عدم اطلاع ابوبکر از هجرت پیامبر (ص) به مدینه اشاره می‌کند و حضرت خبر هجرت را به او نداده است.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقاید متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، صفات خداوند است. آنان از طرفی می‌گویند، عقل در آن راهی ندارد؛ برخی مواقع می‌گویند عقل به طور اجمالی درک می‌کند چه صفتی برای خدا واجب و چه صفتی ممتنع بوده؛ مثلاً صفات نقص بر خداوند محال است. آنها گاهی صفات نقص را بر خدا می‌پذیرند و می‌گویند عقل از درک آن عاجز است.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقاید متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، ندا کردن و خواندن غیر خدا است. آنان کسانی که اولیاء الهی را بخوانند، مشرک می‌پندارند، ولی خود در زمان رویارویی با دشمن، از کافران و غیرمسلمانان طلب یاری کرده و عملاً آنان را می‌خوانند.
وهابیت در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن تناقضات، مسئله تأویل است. وهابیون اصرار دارند که به ظاهر قرآن معتقدند و «اهل تأویل» اصطلاحی است که برای منحرفین به کار می‌برند؛ اما در برخی موارد که ظاهر آیات و روایات برخلاف اعتقاداتشان است، آن عبارت را به تأویل می‌برند.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن تناقضات، حکم کردن آنان در مورد دیگران است. آنان مخالفین خود را تکفیر می‌کنند و قاعده‌ای دارند که هر کسی که آنان تکفیر می‌کنند را دیگران نیز باید تکفیر کنند؛ در بین مخالفین، با این حال اشاعره را که اعتقادی مخالف وهابیت دارند، تکفیر نکرده و به علت اجتهادشان مأجور می‌دانند.
آیا علمای اهل سنت، امیرالمؤمنین علیهالسلام را به عنوان خلیفه چهارم می‌شناسند؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت، بعضی از علمای اهل سنت همانند ابن تیمیه، منکر خلافت امیرالمؤمنین علیهالسلام هستند و خلافت حضرت را به رسمیت نمی‌شناسند.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، بحث توسل است. آنان برخی اقسام توسل را جایز خوانده و برخی اقسام را شرک دانسته و هر مسلمانی که معتقد به اقسام غیرمجاز از نظر وهابیت باشد، مشرک خوانده و و خونشان را مباح می‌دانند!
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان خود نیز عقاید متناقض دارند؛ آنها که خود را جزء اهل‌سنت می‌خوانند و معتقدند که مجتهدین در صورت اشتباه هم اجر می‌برند، در عمل، با علمای اهل‌سنت در تاریخ به گونه‌ای رفتار کردند که مشخص می‌شود، هیچ اعتباری برای آنان قائل نبوده و آنها را مشرک و کافر می‌دانند.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده‌اند، آنان ملاک خاصی برای فتوا دادن ندارند؛ از جمله فتاوای عجیب و غیرعقلی آنان که بدون ضابطه با استفاده از ظاهر برخی متون دینی و استحسان خود صادر شده است، حکم به گردش خورشید به دور زمین است؛ مفتیان وهابی در این فتاوای عجیب، با یکدیگر هم‌نظر نیستند و یک مفتی با ذوق خود، چیزی را به احادیث و قرآن نسبت می‌دهد که باعث وهن دین می‌گردد.
وهابیت در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و عقایدی متناقض دارند؛ ازجمله آن عقاید، ادعای اینکه آنان از اهل سنت هستند و این ادعا با حکم تکفیر اکثر مسلمانان، حتی حنابله از اهل‌سنت در تناقض است.
وهابیان در بسیاری از مسائل، با مسلمانان مخالفت کرده و برخی عقایدشان متناقض با دین اسلام است؛ از جمله آنها، تعامل وهابیت با دیگران بوده که دستور اسلام، تعامل دوستانه با مسلمانان و تعامل سرسخت با کفار است، اما وهابیت، عکس آن عمل می‌کند.
هجوم به خانه حضرت زهرا (س)، یکی از چالشی‌ترین موضوعات ایام فاطمیه است. در منابع معتبر اهل سنت، مسئله هجوم به خانه حضرت زهرا (س) بیان شده و حتی تهدید به سوزاندن خانه نیز یکی از اتفاقات تلخی است که توسط علمای اهل سنت ثبت و ضبط شده است.