وهابیت
توهین به مقدسات مذاهب دیگر مسالهای نیست که از سوی اندیشمندان منصف جهان، پذیرفته شود. هرچند در سالهای اخیر فعالیتهای موزیانهای از سوی برخی دشمنان مسلمانان در توهین به مقدسات ایشان، صورت گرفته، اما شاید هیچکدام از اینها به اندازهی خود وهابیت، و با نام اسلام، به مقدسات این آیین توهین نکرده و وقاحت به خرج ندادهاند.
شیعه را متهم به نفاق میکنند، چون معتقد به تقیه است، در حالی که قرآن، عقل و سنتِ صحابه، تقیه را برای حفظ جان و ناموس انسان جایز میداند. حذیفه یکی از اصحاب کبار پیامبر (ص) برای حفظ جانش در نزد عثمان، سخنی را که قبلا گفته بود انکار کرد، و در پاسخ فردی که پرسید چرا این کار را کردی؟ گفت: «دینم را با فروختن بعضی از آن، حفظ میکنم»
دعا در حقیقت یکی از بهترین عبادتها است. اما هر دعاء و درخواستی عبادت نیست. دعا و درخواست، در قرآن دارای معانی مختلفی است. در همه آنها معنایی مشترک وجود دارد که همانان « توجه خواستن از مدعو» است؛ اما هر قسمی دارای مشخصههای هستند که باعث تفاوت با دیگر اقسام میشود؛ و این خود سِر جایز نبودن و یا جایز بودن هر قسم است.
ابن تیمیه حرّانی، درباره اتقافات پس از شهادت امام حسین میگوید: «به خوبی روشن است که بیشتر آنچه در این باره همچون بارش خون، سرخگون شدن آسمان، جاری شدن خون از زیر سنگ روایت شده، دروغ است و این روایات جز مزخرفات چیزی نیست.» در پاسخ میگوییم پس چرا ابن تیمیه، کراماتی عجیب و غریب برای ابوبکر و عمر را قبول دارد؟! مثلا او میگوید که وقتی عمر بن خطاب بر بالای منبر در مدینه فریاد میزد، کسانی که در ایران بودند انعکاس صدای او را میشنیدند!
توسل به معنای وسیله قرار دادن کسانی میان بندگان و خالق ایشان، مورد تایید قرآن، قرار گرفته است. آیه سی و پنجم از سوره مائده را میتوان به عنوان شاهدی بر این مطلب بیان کرد. از آنجا که این آیه عام است و قرینهای دال بر تخصیص این آیه در آن نیست، این آیه توسل به افراد را در برمیگیرد و تنها شامل اعمال صالح نیست.
افراط گرایی از زمانی که بشر پا به کره خاکی نهاد، همراه او بوده و هر روز در شکل و شمایلی خود را بروز میدهد. این تفکر میتواند در اشکال مذهبی نیز خودنمایی کند که یکی از بارزترین آن در زمان حاضر، گروهی مثل داعش است. گروهی که به اذعان نیویورک تایمز، حملهی آمریکا به عراق، حکم مادر آن را دارد و تفکر تکفیری عربستان در حکم پدر آن است.
در ماه مبارک رمضان سال 1423 بین دو تن از اساتید سطوح بالای شیعه و وهابی، مناظرهای صورت گرفت، که این گفتگو تا چند سال به صورت کتبی ادامه یافت. در سال 1427 دکتر احمد الغامدی با دخل و تصرف به نفع وهابیت، مناظرات و نامهها را به صورت کتابی منتشر کرد. استاد حسینی قزوینی در پاسخ وی کتابی با عنوان «قصه الحوار الهادی» را منتشر کرد.
اینکه انسان مدعی یک اعتقاد و مذهب شود، یا ادعای کاری بکند، کار چندان سخت و پیچیدهای نیست، مهم این است که این ادعا تا چه حد با عمل انسان سازگاری دارد. عربستان سعودی در ادعا گوش جهان را کر کرده است، اما در عمل هیچ نشانهای از ایمان در این کشور و سران آن نیست، در ادعا، خود را تنها موحدان جهان میخوانند و در عمل مساوی کافرانند.
همهی مسلمانان احترام به اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را لازم میدانند و اهانت به آنان را جایز نمیدانند. حتی شیعیان بر این باورند که اهانت به صحابی پیامبر (ص) به عنوان این که صحابی پیامبر (ص) است، جایز نیست. اما این همهی قضیه نیست، زیرا از آن سو روایاتی است، که پیامبر اکرم (ص) برخی از اصحاب را اهل جهنم معرفی کرده است.
آمار حجاج غیرعربستانی امسال کاهش یافته و از 1700000 نفر، به 1381000 نفر رسیده است؛ اما ولیعهد عربستان در نامهای که به پادشاه نوشته، کم شدن تعداد زائران خارجی را برابر با حجاج ایرانی دانسته، که تهران مانع اعزامشان شده است! بنابراین همهچیز را طبیعی جلوه داده است و وجود ترس حجاج بابت تکرار فاجعه منا را منتفی دانسته است.
باورهای اعتقادی در اسلام، برگرفته از قرآن و سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است و تقیه را میتوان بهعنوان یکی از آن عقاید نام برد. اما وهابیت با این اصل قرآنی در گفتار خود، به مخالفت پرداخته و آن را به باد نقد میکشد. این در حالی است که در عمل به آن پایبند بوده، که این نشان از عملکرد متناقض آنان است.
عربستان در تلاش است تا از طریق رسانهها ادعا کند، که حج امسال بدون هیچ حادثهای برگزار شده، این در حالی است که اسناد درز کرده از وزارت بهداشت سعودی، بیانگر آن است که با وجود کاهش قابل توجه شمار شرکت کنندگان در حج امسال، میزان مرگ و میر حجاج افزایش یافته است، که این آمار را، آل سعود مانند سالهای قبل، مخفی میکند.
کشور سوریه سالهاست که با جنگ داخلی و معضل سلفی جهادیها، روبروست. جنگی که بسیاری از منابع و ثروتهای این کشور را از بین برده و خونهای بیگناه بسیاری را ریخته است. این سلفیها همهی مسلمانان را کافر میخوانند، در حالی که اسرائیل را دوست خود میدانند و حاضرند پرچم این کشور را به نشانهی دوستی روی بام خانهی خود نصب کنند.
یکی از کتابهای وهابیت که تحت نظر وهابیت چاپ شده است، کتاب «الرسائل الشخصیه» است که مجموعهای از نامههای محمد بن عبدالوهاب است. ابنعبدالوهاب در نامههایی که از وی باقی مانده است تلاش زیادی کرده است تا بسیاری از مسلمانان را کافر جلوه دهد و شما میدانید که کفر در نظر وهابیت یعنی حلیت خون و عِرض و مال و ناموس.