وهابیت
تکفیر؛ پدیدهای نوظهور در جهان اسلام نیست، بلکه سابقهای طولانی دارد. شاید بارزترین نمونه تکفیر در صدر اسلام، مربوط به گروهک خوارج باشد. بعد از آن افرادی از اصحاب حدیث، پدیده تکفیر را در جهان اسلام حفظ کردند و در قرن دوازدهم، محمد بن عبدالوهاب، تکفیر را احیاء و در فتاوای متعددی، مسلمانان را مشرک و حکم قتل آنها را صادر کرد.
مهمترین علل گسترش تکفیر در جهان اسلام زمانی پدید آمد، که علماء و امراء برای پیشبرد اهداف سیاسی خود، وارد مسائل سیاسی شدند. شاید بتوان گفت اولین فردی که تکفیر را از لسان و قلم به وادی عمل کشاند، ابن تیمیه حرانی است. پس از او محمد بن عبدالوهاب با همکاری آل سعود، جنایات بیشماری را به جهان اسلام تحمیل کرد.
از زمان آغاز موج بیداری اسلامی، هرچند مقابله با این جریان توسط دولتهای استعماری که منافعشان به خطر افتاده بود، قابل پیش بینی بود ولی کمتر کسی میتوانست حدس بزند که این آنها با مکر خود مسیر این جریان را عوض میکند. آنها با همکاری دول خلیج فارس سیلی از کمکهای تسلیحاتی به شورشیان سوریه فرستادند که به روخانهی مرگ میماند.
کشور عربستان سعودی از زمان پیدایش، تا کنون منشأ شرارتهای بسیاری در منطقه و جهان بوده است، اما آنچه این مساله را در سالهای اخیر تشدید کرده است، جنگ داخلی سوریه میباشد. عربستان به اعتراف متحدانش به صورت بی رویه از آغاز این شورشها، شروع به ارسال تجهیزات و پول به گروههای افراطی کرده در حالی که هیچ تدبیری پشت این هزینهها نیست.
با وجود دلایل فراوان در کتابهای اهلسنت و وهّابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین و مشخص بودن نام مسبّبان، امّا وهّابیت باز هم همچون همیشه دست پیش را گرفته و به جای اعتراف به جنایات بنیامیه و بزرگانشان، به متّهم نمودن دیگران پرداخته و در شبههای مضحک، شیعیان را مسبّب شهادت امام حسین دانستهاند.
مفتیان وهابی ازدواج دختران اهل سنت، با پسران شیعه را به خاطر متوسل شدن شیعیان به اهل بیت جایز نمیدانند، و حتی در صورت تحقق چنین ازدواجی، آن را باطل میدانند، در حالی که شیعیان به وحدانیت خداوند و رسالت پیامبر اکرم (ص) اقرار دارند. ولی ازدواج اهل سنت با یهودیان و مسیحیان را که برای خداوند شریک قائل هستند، جایز میدانند.
وهابیان به بهانه غلو، شیعه را تکفیر میکنند، در حالی که خودشان گرفتار غلو در حق محمد بن عبدالوهاب هستند. شیخ حسن فرحان مالکی در رابطه با غلو وهابیان میگوید: «وهابیان آن قدر در رابطه با شیخ محمد بن عبدالوهاب غلو کردهاند، که یکی از اساسیترین محورهای دعوت شیخ، که مخالفت با غلو بود را تحت الشعاع قرار دادهاند.»
کمتر کسی در دنیاست که از جنایات داعش و فجایعی که این گروه به اسم دفاع از اسلام، علیه مردم بیگناه و بی دفاع مرتکب شده، بی خبر باشد. داعشی که از زمان پیدایش روی بسیاری از جنایاتکاران از جمله رژیم صهیونیستی را در نسل کشی، سفید کرده است. اما فاجعه این است که کشورهایی مثل آمریکا به خوبی از تغذیهی این گروه توسط عربستان آگاهند.
با وجود اسناد فراوان در کتب معتبر ومورد قبول وهابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السّلام) و مشخص نبودن نام مسبّبان آن واقعه، امّا پیروان وهابیت در شبههای در صدد پاک کردن لکّهی ننگ تاریخی از دامان یزیدیان هستند به این نحو که چرا شیعیان امام حسین را دعوت کردند و به ایشان نیرنگ زده و او را کشتند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد میکنند این شبهه میباشد که شیعیان خودشان به امام حسین نامه نوشتند او را دعوت کرده و چون او را به سوی کوفه کشاندند، به او نیرنگ زده، از یاریش خودداری نموده، با او دشمنی ورزیده و نهایتا او را کشته و از آن روز تاکنون خودشان بر او گریه و عزاداری کرده و بر سر و سینهی خود میزنند.
محمد بن عبدالوهاب معقتد است، کسانی که شهادت به یگانگی خداوند میدهند، به قرآن، قیامت، بهشت و آخرت ایمان دارند، روزه گرفته و نماز اقامه میکنند، در صورتی که به انبیاء و اولیاء توسل جویند، کافر میباشند و مانند مشرکین زمان پیامبر (ص) هستند، و همان گونه که پیامبر (ص) مشرکین را کشت، آنان نیز باید کشته شوند.
یکی از شبهاتی که وهابیت با وجود اسناد فراوان در کتابهای اهلسنت و خودشان مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السّلام) و مشخص بودن نام مسببّان آن واقعه، شبههای است که در آن کوشیدهاند شیعیان را مسبّب شهادت امام حسین (علیه السّلام) جلوه دهند و دامن بزرگان خود را از این لکّهی ننگ تاریخی پاک سازند.
فرقه ضاله وهابیت و همفکرانشان بهخاطر عناد و تعصبی که دارند، در موضوع حوادث و دگرگونیهایی که بعد از شهادت امام حسین(ع) روی داد، بیکار ننشستهاند و شروع به شبههافکنی و انکار حقایقی کردند که اکثر علمای فرق و مذاهب اسلامی بدان معتقدند. از جمله حوادثی که انکار کردند، خون گریه کردن و سرخ شدن آسمان است.
مفتیان وهابی با ظاهری به اصطلاح دینی و اسلامی، در صدد محو آثار پیامبر عشق و محبت، حضرت محمد مصطفی (ص) هستند. آنان تمام تلاش و توان خود را به کار بردهاند، تا نام و یاد پیامبر (ص) را از خاطرهها محو و عقاید ضالهی محمد بن عبدالوهاب را جایگزین کنند. وهابیان توسل، تبرک و سلام به حضرت را بدعت و شرک میدانند.