تکفیر مسلمانان توسط محمد بن عبدالوهاب
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمد بن عبدالوهاب میگوید: کسانیکه قائل به وحدانیت خداوند هستند و شهادت به یگانگی خداوند میدهند، به قرآن معتقدند و آن را تصدیق میکنند، به قیامت و بهشت و آخرت ایمان دارند و روزه گرفته و نماز اقامه میکنند، در صورتیکه به انبیاء و اولیاء توسل جویند، کافر هستند و مانند مشرکین زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) میباشند.[1] وی بر این باور است، که هیچ فرقی بین مشرکین صدر اسلام، و مسلمانان غیر وهابی نیست، بلکه گناه و شرک مسلمانان، به مراتب بدتر از شرکِ مشرکین صدر اسلام است. از اینرو همانگونه که پیامبر (صلی الله علیه و آله) مشرکین را کشت، باید مسلمانانِ غیر وهابی کشته شوند.[2]
سخن محمد بن عبدالوهاب، صراحت در تکفیر همه مسلمانان دارد، بنابراین از دیدگاه او همهی مذاهب اسلامی، از حنفی، شافعی، مالکی، زیدی و اثنیعشری، کافر، و خون و مالشان هدر است. او معتقد است، مسلمان واقعی، فقط وهابیت هستند، و دیگران مشرکند.
سخنان محمد بن عبدالوهاب، آن چنان بیشرمانه است، که حتی برخی از وهابیان منصف را نیز به واکنش واداشته است. چنانچه حسن بن فرحان مالکی در کتاب «داعیا و لیس نبیا» به نقد سخنان محمد بن عبدالوهاب پرداخته و میگوید: «کلام شیخ بسیار عجیب است، چگونه ممکن است، کسانیکه عمداً به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اهانت کرده و رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله) را انکار میکردند، با کسانیکه بر اثر تأویل و یا جهل، برخی از احکام را انجام میدهند، یکی پنداشت و حکم به قتل و کشتار آنان داد.»[3]
او گفته: «اگر قرار بر تکفیر است، اولین کافران خود شما (وهابیان) هستید، که بر خلاف صریح آیات قرآن، برای جان و مال مسلمین، هیچگونه احترامی قائل نیستید.»[4]
پینوشت:
[1]. «اعلم لهولاء شبهه یوردونها علی ما ذکرنا و هی من اعظم شبههم فاصغ بسمعک لجوابهم و هی انهم یقولون...» محمّد بن عبد الوهّاب (م 1206)، كشف الشبهات، وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، المملكة العربية السعودية، چاپ اوّل، 1418 هـ.ق، ص36-41
[2]. محمّد بن عبد الوهّاب (م 1206)، كشف الشبهات، وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، المملكة العربية السعودية، چاپ اوّل، 1418 هـ.ق، ص33-35
[3]. حسن بن فرحان مالکی، داعیة و لیس نبیا، دارالرازی، اردن، 1425ق، ص67.
[4]. همان، ص69.
نوسنده: حجهالاسلام مجتبی محیطی
افزودن نظر جدید