اعتقادات
از لفظ عالمین در آیه اول سوره فرقان به این نتیجه می رسیم که قرآن کتابی است که راهنمای تمام مردم در عالم است و چون مطلق است، به زمان خاصی دلالت ندارد. لذا پیامبری هم که قرآن بر او نازل شده است برای تمام مردم کفایت می کند و دیگر نیاز به پیامبر جدید نیست.
بهائیان برای اثبات حسینعلی نوری بعنوان پیغمبر از روایاتی که برای قائم آل محمد است، استفاده می کنند که معنای و مصادیق روایات به هیچ عنوان به حسینعلی نوری برنمی گردد.و در عین حال روایاتی را که مربوط به غیبت و ظهور و امام منتظر است ضعیف و موهوم معرفی می کنند. حال سوال اینجاست اگر این روایات ضعیف و موهوم است، پس چطور برای اثبات حسینعلی نوری از این روایات استفاده می کنید؟ پس معلوم می شود آئینی که به مردم ارائه کرده اید یک اشکال عمده و اساسی دارد و آن اینست که پیامبرش دروغی است و از طرف خداوند متعال نیست.
امام زمان و نیابت آن حضرت عنوانی است که ذهن مردم دنیا را مشغول به خود کرده و چون مردم منتظر موعود هستند، در نتیجه کسی که وارد این گود می شود دارای اعتبار خاصی است. اما بعضی از این عنوان سوء استفاده کرده و بخاطر دنیا پرستی و غرض های دیگر یا خود را امام زمان معرفی و یا ادعای نیابت کرده است.
امام دوازدهم شیعیان یعنی همان موعود دارای علامات و خصوصیاتی است که شیعیان با توجه به این خصوصیات امام خود را می شناسند. رهبران بهائی هم قبل از اینکه علی محمد باب را به عنوان امام زمان علم کنند به این مطلب اذعان داشته و به دنبال امام زمانی با علامات مخصوصه بودند.
به عقیده ی بهائیان علی محمد باب فرزند رضا بزاز امام دوازدهم ما شیعیان می باشد و با کشته شدن او پرونده ی اسلام بسته شده و دین جدیدی به نام بهائیت به جهان عرضه شده است. بهائیان دین اسلام و معصومین را قبول داشته و آنان را فرستاده ی خدا می دانند. ما با آوردن چند روایت از همین معصومین ثابت خواهیم کرد که امام دوازدهم ما شیعیان فرزند بلا فصل امام حسن عسکری علیه السلام است، نه فرزند رصا بزاز. باشد تا با اثبات این قضیه بهائیان در آیین خود تاملی داشته باشند.
بهائیان بر این آمده تا هم قرآن را به رأی خود تفسیر کرده و اینکه ثابت کنند که این اعجاز در قرآن وجود ندارد و می توانیم مانند آن بیاوریم.آنان به مردم القا می کنند که قرآن یک کتاب معمولی است اما اگر هم معمولی نباشد بعلت تحریف از اعتبار ساقط است. اما تا بحالا قرآن بدنبال مبارز می گردد و همه ی ادیان و مذاهب از جمله بهائیان از آوردن آیه ای مانند آیات قرآن عاجز هستند.
و اَذِّنْ فی الناس بالحج یَأتوكَ رِجالاً و علی كُلِّ ضامِرٍ یَأتینَ من كُلِ فَجٍّ عمیق. لِیَشهدوا منافِعَ لَهُمْ یَذْكُروا اسْمَ اللهِ فی ایّامٍ معلومات علی ما رَزَقَهُمْ مِنْ بهیمة الانعام فكلوا مِنها و اَطْعِموا البائِسَ الفقیر»(آیه 27 و 28 سوره مبارکه حج)
«اعلام كن كه مردم با پای پیاده به حج بیایند و بر شتران سوار شوند و از راههای دور بیایند تا منافعی كه برای جامعة اسلامی در حج است مشاهده كنند و به ذكر خدا و یاد خدا مشغول باشند.»
در آیه 41 سوره فصلت این مورد ثابت می شود که قرآن آخرین مجموعه قوانین از طرف خداوند است و بعد از آن کتاب و دین دیگری نازل نمی شود. و اگر اندکی تامل کنیم متوجه می شویم که چون اسلام آخرین دین الهی است پس پیامبر اسلام هم آخرین فرستاده ی خداست.
قرآن کتاب آسمانی و کتاب قانون است. بوسیله این کتاب ما می توانیم راه حق را از باطل تشخیص داده و وظیفه خود را بفهیم.
قرآن پیامبر گرامی اسلام را بعنوان آخرین فرستاده معرفی کرده که یک به یک دلائل قرآنی را برای اثبات اینکه پیامبر اسلام آخرین پیامبر الهیست را ذکر می کنیم.
خداوند متعال در آیه 106 سوره بقره فرموده است که: آیتی از آیات الهی منسوخ یا فراموش شده و متروک نمی شود مگر این که میاوریم آیتی را که بهتر از اولی یا نظیر آن باشد. پس اگر قرار باشد بعد از قرآن کتابی دیگر از طرف خداوند متعال نازل شود باید بهتر از قرآن باشد که با توجه به کتاب بیان و ایقان چنین چیزی به نظر هیچ کس نمی رسد.
در آیات و مخصوصا در روایات بارها و بارها ادعا شده که اسلام دینی است که می تواند نیاز روحی و جسمی انسان را تا روز قیامت تامین کند و عمل به اسلام تا روز قیامت برای انسان ها کفایت می کند. این ادعا را در ادیان الهی دیگر نخواهیم دید و پیامبران پیشین همواره بشارت پیامبر آخرالزمان را داده اند. تامین تیاز های انسان تا روز قیامت توسط دین الهی خود اشاره بر این دارد که دیگر نیازی به دین و پیامبر جدید نیست.
بهائیان که پیامبر گرامی اسلام و ائمه ی اطهار را قبول دارند و عقیده دارند که آنان از روی هوای نفس سخن نمی گویند،باید به سخنان آنان گوش فرا دهند و ببینند که چهارده معصوم چه کسی را آخرین فرستاده ی الهی می دانند.
در ادامه گفتار دانشمندان در پست قبلی، از دانشمندان دیگری هم یاد می کنیم که پیامبر اسلام را آخرین فرستاده الهی می دانند تا یقین حاصل شود که هیچکس منتظر پیامبر جدید نبوده است.
در گفتار بعضی بزرگان وقتی سخنی از پیامبر اسلام به میان می آمد از او بعنوان آخرین فرستاده الهی یاد میشد. اما هیچکس انتقاد نکرده که چرا حضرت محمد را بعنوان آخرین فرستاده نام می برید؟ چون همه می دانستند که قرار نیست بعد پیامبر اسلام پیامبر دیگری ظهور کند. از جمله ی کسانی که اعتراف کردند، پیامبر اسلام آخرین فرستاده الهی است، شیخ احمد احسائی و سید کاظم رشتی را می توان نام برد که این دو نفر مورد قبول بهائیان هستند.